Reklama

Z wizytą w parafii

Parafia to duchowa ojczyzna

Niewiele jest parafii, którym patronuje św. Tekla - męczennica z pierwszych wieków chrześcijaństwa. Największą i najbardziej znaną w naszej diecezji jest wspólnota parafialna pw. św. Tekli w Ciechanowie. 17 kwietnia wizytację kanoniczną tej ciechanowskiej parafii odbył bp Stanisław Wielgus.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Parafia pw. św. Tekli w Ciechanowie

Patronka parafii: św. Tekla
Tytuł kościoła: kościół parafialny pw. Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny
Dekanat: ciechanowski wschodni
Miejscowości: Ciechanów (część), Baby, Gołoty, Grędzice, Mieszki Ruszki, Mieszki Wielkie, Nużewo, Nużewko, Rzeczki, Sokołówek
Proboszcz: ks. prał. Ludomir Kokosiński
Wikariusze: ks. mgr Adam Gnyp, ks. mgr Andrzej Zych
Inni księża mieszkający na terenie parafii: ks. kan. Eugeniusz Lubczyński, ks. mgr Jerzy Leszek Tyc
W parafii działają: Akcja Katolicka, Franciszkański Zakon Świeckich, Apostolstwo Modlitwy, Rodzina Szkaplerza św., Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego, poradnictwo rodzinne, Rada Duszpasterska i Gospodarcza, Ruch Światło-Życie, Kościół Domowy, koła Żywego Różańca, Papieskie Dzieło Misyjne Dzieci, Parafialny Zespół Charytatywny, ministranci, grupa lektorska, chór parafialny, schola dziecięca, asysta procesyjna, koło biblijne, grupa tworząca „Zamyślenia radiowe”
Z parafią współpracują: Jednostki Ochotniczej Straży Pożarnej
Kaplica: w Domu Pomocy Społecznej na Krubinie
Msze św. w niedzielę:
w kościele parafialnym - 7.00, 8.30,10.00,11.30,13.00,16.00, 18.00
w kaplicy DPS - 7.00

Historia i współczesność

Parafia św. Tekli, mimo że szczyci się szacownym zabytkowym kościołem, jest wspólnotą młodą. Jak przypomniał w swoim sprawozdaniu miejscowy proboszcz ks. prał. Ludomir Kokosiński, została erygowana w 1977 r. mocą decyzji ówczesnego biskupa płockiego Bogdana Sikorskiego. Za kościół parafialny służy poaugustiańska świątynia, w skład której wchodzi XIV-wieczne prezbiterium i 200 lat młodsza nawa. Po kasacie zakonu augustianów przez władze carskie w 1864 r. za udział duchowieństwa w powstaniu styczniowym kościół poklasztorny wraz z terenem przykościelnym przekazano parafii farnej, która używała go dla celów duszpasterstwa młodzieży. Tu przez dziesiątki lat gromadziła się młodzież na Msze św., zaś za czasów PRL-u w kościele prowadzono katechizację. Jak wspomniał Ksiądz Prałat, do dziś wiele roczników młodzieży co pięć lat przeżywa w kościele Eucharystię z okazji zjazdów absolwenckich.
Ksiądz Prałat określił wspólnotę jako czynną i zaangażowaną. Jak zaznaczył, kapłani spotykają się tu z wielką życzliwością i zawsze mogą liczyć na swoich parafian. Troską duszpasterzy, podobnie jak w niemal w całym kraju, jest poziom praktyk religijnych wynoszący ok. 35%. „Mimo że nasze społeczeństwo w ponad 90% przyznaje się do katolicyzmu, nie widać tego po uczestnictwie w Eucharystii” - podkreślił Ksiądz Proboszcz.
Dużo lepiej prezentuje się uczestnictwo w nabożeństwach okresowych, np. w rekolekcjach adwentowych i wielkopostnych, Drodze Krzyżowej czy Roratach. Bardzo dobrze uczęszczane jest nabożeństwo pierwszopiątkowe, dużym zainteresowaniem wiernych cieszy się także adoracja Najświętszego Sakramentu, odbywająca się co piątek. Znaczna grupa osób uczestniczy także w codziennym Różańcu odmawianym zawsze o 16.30.
Do najważniejszych wydarzeń religijnych ostatniego czasu Ksiądz Prałat zaliczył nawiedzenie obrazu Jezusa Miłosiernego, misje parafialne, a także obchody Wielkiego Jubileuszu Chrześcijaństwa oraz srebrnego jubileuszu pontyfikatu Jana Pawła II. Duszpasterz dobrze ocenił zaangażowanie młodzieży. Jak zaznaczył, prawie wszyscy maturzyści biorą udział w pielgrzymce na Jasną Górę, znaczna część uczestniczy też w rekolekcjach organizowanych przez Wydział Katechetyczny Kurii. Ministranci biorą udział w rekolekcjach powołaniowych w płockim WSD, zaś młodzież żeńska - u Sióstr Albertynek.

Reklama

Duszpasterstwo

Szczególnym rysem duszpasterskim parafii jest zaangażowanie w jej działalność bardzo licznej grupy świeckich. Jak podkreślił w swoim sprawozdaniu Ksiądz Prałat, liczba osób aktywnie uczestniczących w różnych grupach działających przy parafii wynosi ok. tysiąc. Że działanie to jest bardzo bogate i różnorodne, można było przekonać się w trakcie spotkania, podczas którego przedstawiciele poszczególnych grup złożyli sprawozdania ze swej działalności. Niemal przez godzinę reprezentanci 18 ruchów, stowarzyszeń i organizacji katolickich dzielili się z Księdzem Biskupem swymi radościami i smutkami.
W parafii św. Tekli już od 9 lat bardzo prężnie działa licząca 30 osób Akcja Katolicka. Działalność Akcji obejmuje dwa obszary: formacyjno-duchowy i społeczno-charytatywny. Członkowie AK m. in. redagują gazetkę, organizują liczne pielgrzymki do sanktuariów, uczestniczą także w formacyjnych spotkaniach tematycznych. Poświęcają się również działalności charytatywnej.
Wspólnota może poszczycić się istnieniem i dobrą działalnością grup oazowych - 20-osobowej oazy Ruchu Światło-Życie oraz oazy Ruchu Domowego Kościoła. Młodym ludziom, zamierzającym wstąpić w sakramentalny związek małżeński pomaga natomiast działająca przy parafii poradnia rodzinna, która organizuje konferencje przedmałżeńskie dwa razy w miesiącu.
Ważną rolę w parafii odgrywa Apostolstwo Modlitwy, do którego należy 8 kół Żywego Różańca (4 skupiające dorosłych i 4 młodzieżowe). Członkowie tej grupy odmawiają Różaniec, uczestniczą w spotkaniach modlitewnych, biorą także udział w nabożeństwie do Miłosierdzia Bożego czy adoracji Grobu. Wielu członków Apostolstwa przyjęło szkaplerz, oddają się też modlitwie związanej z duchową adopcją. Warto dodać, że dzieło duchowej adopcji działa również jako odrębna grupa. Kandydaci do tego ruchu mają możliwość złożyć przyrzeczenia 4 razy w roku: 2 lutego, 25 marca, 8 września i 8 grudnia. Modlitwą w różnych intencjach zajmuje się też III Zakon Franciszkański, którego 39--osobowy zastęp prowadzi m. in. pierwszopiątkowe adoracje Najświętszego Sakramentu. W parafii istnieje też skupiające 31 osób ognisko Papieskiego Dzieła Misyjnego Dzieci, którego zadaniem jest wspieranie misji modlitwą i ofiarą.
Wspaniałą pracę mającą na celu przybliżenie Prawdy Objawionej prowadzi koło biblijne. Członkowie koła podczas cyklicznych spotkań od 4 lat poznają bliżej Stary Testament, zainicjowali także „niedziele biblijne”, podczas których w czasie Eucharystii następuje uroczysta intronizacja Pisma Świętego. Ważną rolę spełnia także niewielka 5-osobowa grupa tworząca pod kierunkiem ks. Andrzeja Zycha coniedzielne Zamyślenia radiowe na antenie Katolickiego Radia Ciechanów.
O piękno Liturgii obok duszpasterzy troszczy się kilka grup: 70 ministrantów, 20 lektorów, schola, chór, a także katecheci, członkowie koła biblijnego, asysta procesyjna i nadzwyczajni szafarze Eucharystii. Każda z grup czyni to z właściwym sobie charyzmatem, z oddaniem wykonując powierzone zadania.
W codziennej pracy Księdza Proboszcza i wikariuszy wspomagają dwie Rady: Dduszpasterska i Gospodarcza. Członkowie pierwszej pomagają wiernym zrozumieć liturgię poprzez przygotowanie czytań, komentarzy i katechez, są też autorami rozważań Drogi Krzyżowej. Rada Gospodarcza z kolei zajmuje się opiniowaniem i doradzaniem przy planowaniu i wykonywaniu przedsięwzięć materialnych.
Jak niemal wszędzie, tak też i w Ciechanowie z parafią ofiarnie współpracują strażacy z OSP. Na terenie parafii istnieją trzy jednostki: w Mieszkach, Rzeczkach i Nużewie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Dokonania materialne

Ksiądz Prałat, jak również przedstawiciel Rady Gospodarczej zapoznali Księdza Biskupa także z materialną stroną funkcjonowania parafii. W okresie, jaki upłynął od ostatniej wizytacji w parafii wykonano szereg prac. Należą do nich: malowanie i konserwacja dachów kościoła i na dwóch budynkach parafialnych, remont pokrycia dachowego na klasztorze, kapitalny remont z zewnątrz i wewnątrz byłego klasztoru, wymiana i konserwacja rynien na kościele i klasztorze, założenie urządzenia do rozruchu dzwonów, malowanie kaplic, zmiana nagłośnienia, zakup i położenie terrakoty w kaplicach, przebudowa figurki św. Stanisława Koski i położenie kostki brukowej na alejkach przy kościele i przed klasztorem, urządzenie parkingu przy kościele, odwodnienie starej plebanii i byłego klasztoru, położenie kostki brukowej przed budynkami parafialnymi, remont i urządzenie na nowo wszystkich łazienek na plebanii, położenie kostki brukowej na alejkach na cmentarzu grzebalnym (ok. 3000 m²), zakup i założenie 4 bram przy budynkach parafialnych oraz wykonanie ogrodzenia metalowego przy kościele i plebanii, remont ogrodzenia przy cmentarzu i naprawa zabytkowej bramy, założenie nowego tynku na starej plebanii i założenie blaszanego pokrycia dachowego, kapitalny remont kuchni i części plebanii, instalacja nowego alarmu w kościele i byłym klasztorze, wymiana instalacji w byłym klasztorze, remont kapitalny kaplicy na cmentarzu oraz założenie światła i wody.
Do tych wszystkich prac należy także dodać odzyskanie w Komisji Majątkowej w Warszawie budynków i terenu przy kościele zgarniętych przez władze komunistyczne oraz zakup placu wielkości 1,5 ha pod ewentualną budowę kościoła na Osiedlu 40-lecia.
Jak zaznaczył ks. Kokosiński, są to tylko „najważniejsze i najbardziej kosztowne inwestycje, których ciężar ponieśli parafianie”. „Jestem im za to bardzo wdzięczny i z serca im dziękuję” - dodał Ksiądz Prałat.

Wizytacja pasterska

Wizyta Biskupa Płockiego rozpoczęła się od spotkania z pracownikami Centrum Pielęgniarstwa Rodzinnego Caritas Diecezji Płockiej, w skład której wchodzą: stacja pielęgniarstwa rodzinnego, hospicjum domowe oraz zespół długoterminowej opieki domowej. Kolejny punkt programu to spotkanie z personelem i podopiecznymi Domu Pomocy Społecznej prowadzonego przez Zakon Sióstr Albertynek.
O 11.00 Ksiądz Biskup przewodniczył Eucharystii, w trakcie której udzielił młodzieży sakramentu bierzmowania. W homilii skierowanej do młodych Pasterz diecezji powiedział: „Przez sakrament bierzmowania stajecie się żołnierzami Chrystusa, którzy muszą nauczyć się odważnie walczyć ze złem. Jeśli zdarzy się, że ktoś będzie namawiał was do czynów niezgodnych z wiarą i moralnością chrześcijańską, musicie stanowczo odpowiedzieć »nie«. Zadaniem dojrzałego chrześcijanina, umocnionego darami Ducha Świętego, jest sprzeciwiać się złu w każdej sytuacji i zawsze wybierać dobro” - mówił Biskup Stanisław.
Po południu dostojny Gość spotkał się w budynku plebanii z dyrekcjami szkół znajdujących się na terenie parafii, a także z komendantami Policji i Wojskowej Komendy Uzupełnień. W trakcie spotkania wymieniono poglądy nt. współczesnych problemów edukacji i wychowania, mówiono też o zbliżających się wyborach do Parlamentu Europejskiego. Ksiądz Biskup apelował, by osoby, stanowiące intelektualną elitę w swoich środowiskach, optowały za ludźmi uczciwymi i kierującymi się dobrem Polski.
Kolejnym punktem bardzo napiętego programu wizytacji było spotkanie z grupami parafialnymi, do których Ksiądz Biskup zwrócił się słowami: „Wy również jesteście apostołami. Czynicie swoje apostolstwo na różne sposoby: głosząc katechezy w kościele i w radiu, śpiewając, modląc się i czyniąc dzieła charytatywne. Niezmiernie cieszę się, że przy pomocy waszych kapłanów tak owocnie apostołujecie. Bardzo wam za to dziękuję”.
Po spotkaniu Ksiądz Biskup udał się na cmentarz parafialny, gdzie wspólnie z wiernymi modlił się za zmarłych. Następnie Pasterz przewodniczył w kościele uroczystej Eucharystii połączonej z ingresem. Podczas Mszy św. wygłosił też homilię, w której powiedział: „W swoim sprawozdaniu Ksiądz Prałat zwrócił uwagę na trudne losy tej parafialnej świątyni, tak bardzo przypominające losy całej naszej Ojczyzny, kiedy to mimo wielu narodowych nieszczęść cały czas towarzyszyła narodowi głęboka wiara i ufność Bogu. Tę wiarę przechowały rodziny, czasem bardzo proste, w których ojciec czy matka nie umieli czytać ani pisać. Ta wiara przetrwała, nie tyle dzięki temu, że chrześcijańscy filozofowie i teologowie pisali mądre księgi - co też jest bardzo ważne, lecz dzięki temu, że przekazywały ją z pokolenia na pokolenie silne Bogiem rodziny. W nowej sytuacji, w jakiej znajduje się nasz kraj, potrzeba, aby polskie rodziny nadal okazały wierność Chrystusowi. Mam wielką nadzieję, że tak będzie, co więcej, mam nadzieję, że Polacy będą nieść Chrystusa tym, którzy spoganieli na Zachodzie. Tę moją nadzieję buduję poprzez spotkania z wami - z młodzieżą, którą dziś bierzmowałem i parafialnymi grupami, tak pięknie działającymi w tej parafii. (…) Pragnę podziękować za troskę, jaką okazujecie waszej parafii, nie tylko w wymiarze duchowym, ale i materialnym, bo ta parafia to wasza duchowa ojczyzna - to wasz drugi dom” - mówił Ksiądz Biskup.

2004-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Św. Florian - patron strażaków

Św. Florianie, miej ten dom w obronie, niechaj płomieniem od ognia nie chłonie! - modlili się niegdyś mieszkańcy Krakowa, których św. Florian jest patronem. W 1700. rocznicę Jego męczeńskiej śmierci, właśnie z Krakowa katedra diecezji warszawsko-praskiej otrzyma relikwie swojego Patrona. Kim był ten Święty, którego za patrona obrali także strażacy, a od którego imienia zapożyczyło swą nazwę ponad 40 miejscowości w Polsce?

Zachowane do dziś źródła zgodnie podają, że był on chrześcijaninem żyjącym podczas prześladowań w czasach cesarza Dioklecjana. Ten wysoki urzędnik rzymski, a według większości źródeł oficer wojsk cesarskich, był dowódcą w naddunajskiej prowincji Norikum. Kiedy rozpoczęło się prześladowanie chrześcijan, udał się do swoich braci w wierze, aby ich pokrzepić i wspomóc. Kiedy dowiedział się o tym Akwilinus, wierny urzędnik Dioklecjana, nakazał aresztowanie Floriana. Nakazano mu wtedy, aby zapalił kadzidło przed bóstwem pogańskim. Kiedy odmówił, groźbami i obietnicami próbowano zmienić jego decyzję. Florian nie zaparł się wiary. Wówczas ubiczowano go, szarpano jego ciało żelaznymi hakami, a następnie umieszczono mu kamień u szyi i zatopiono w rzece Enns. Za jego przykładem śmierć miało ponieść 40 innych chrześcijan.
Ciało męczennika Floriana odnalazła pobożna Waleria i ze czcią pochowała. Według tradycji miał się on jej ukazać we śnie i wskazać gdzie, strzeżone przez orła, spoczywały jego zwłoki. Z czasem w miejscu pochówku powstała kaplica, potem kościół i klasztor najpierw benedyktynów, a potem kanoników laterańskich. Sama zaś miejscowość - położona na terenie dzisiejszej górnej Austrii - otrzymała nazwę St. Florian i stała się jednym z ważniejszych ośrodków życia religijnego. Z czasem relikwie zabrano do Rzymu, by za jego pośrednictwem wyjednać Wiecznemu Miastu pokój w czasach ciągłych napadów Greków.
Do Polski relikwie św. Floriana sprowadził w 1184 książę Kazimierz Sprawiedliwy, syn Bolesława Krzywoustego. Najwybitniejszy polski historyk ks. Jan Długosz, zanotował: „Papież Lucjusz III chcąc się przychylić do ciągłych próśb monarchy polskiego Kazimierza, postanawia dać rzeczonemu księciu i katedrze krakowskiej ciało niezwykłego męczennika św. Floriana. Na większą cześć zarówno świętego, jak i Polaków, posłał kości świętego ciała księciu polskiemu Kazimierzowi i katedrze krakowskiej przez biskupa Modeny Idziego. Ten, przybywszy ze świętymi szczątkami do Krakowa dwudziestego siódmego października, został przyjęty z wielkimi honorami, wśród oznak powszechnej radości i wesela przez księcia Kazimierza, biskupa krakowskiego Gedko, wszystkie bez wyjątku stany i klasztory, które wyszły naprzeciw niego siedem mil. Wszyscy cieszyli się, że Polakom, za zmiłowaniem Bożym, przybył nowy orędownik i opiekun i że katedra krakowska nabrała nowego blasku przez złożenie w niej ciała sławnego męczennika. Tam też złożono wniesione w tłumnej procesji ludu rzeczone ciało, a przez ten zaszczytny depozyt rozeszła się daleko i szeroko jego chwała. Na cześć św. Męczennika biskup krakowski Gedko zbudował poza murami Krakowa, z wielkim nakładem kosztów, kościół kunsztownej roboty, który dzięki łaskawości Bożej przetrwał dotąd. Biskupa zaś Modeny Idziego, obdarowanego hojnie przez księcia Kazimierza i biskupa krakowskiego Gedko, odprawiono do Rzymu. Od tego czasu zaczęli Polacy, zarówno rycerze, jak i mieszczanie i wieśniacy, na cześć i pamiątkę św. Floriana nadawać na chrzcie to imię”.
W delegacji odbierającej relikwie znajdował się bł. Wincenty Kadłubek, późniejszy biskup krakowski, a następnie mnich cysterski.
Relikwie trafiły do katedry na Wawelu; cześć z nich zachowano dla wspomnianego kościoła „poza murami Krakowa”, czyli dla wzniesionej w 1185 r. świątyni na Kleparzu, obecnej bazyliki mniejszej, w której w l. 1949-1951 jako wikariusz służył posługą kapłańską obecny Ojciec Święty.
W 1436 r. św. Florian został ogłoszony przez kard. Zbigniewa Oleśnickiego współpatronem Królestwa Polskiego (obok świętych Wojciecha, Stanisława i Wacława) oraz patronem katedry i diecezji krakowskiej (wraz ze św. Stanisławem). W XVI w. wprowadzono w Krakowie 4 maja, w dniu wspomnienia św. Floriana, doroczną procesję z kolegiaty na Kleparzu do katedry wawelskiej. Natomiast w poniedziałki każdego tygodnia, na Wawelu wystawiano relikwie Świętego. Jego kult wzmógł się po 1528 r., kiedy to wielki pożar strawił Kleparz. Ocalał wtedy jedynie kościół św. Floriana. To właśnie odtąd zaczęto czcić św. Floriana jako patrona od pożogi ognia i opiekuna strażaków. Z biegiem lat zaczęli go czcić nie tylko strażacy, ale wszyscy mający kontakt z ogniem: hutnicy, metalowcy, kominiarze, piekarze. Za swojego patrona obrali go nie tylko mieszkańcy Krakowa, ale także Chorzowa (od 1993 r.).
Ojciec Święty z okazji 800-lecia bliskiej mu parafii na Kleparzu pisał: „Święty Florian stał się dla nas wymownym znakiem (...) szczególnej więzi Kościoła i narodu polskiego z Namiestnikiem Chrystusa i stolicą chrześcijaństwa. (...) Ten, który poniósł męczeństwo, gdy spieszył ze swoim świadectwem wiary, pomocą i pociechą prześladowanym chrześcijanom w Lauriacum, stał się zwycięzcą i obrońcą w wielorakich niebezpieczeństwach, jakie zagrażają materialnemu i duchowemu dobru człowieka. Trzeba także podkreślić, że święty Florian jest od wieków czczony w Polsce i poza nią jako patron strażaków, a więc tych, którzy wierni przykazaniu miłości i chrześcijańskiej tradycji, niosą pomoc bliźniemu w obliczu zagrożenia klęskami żywiołowymi”.

CZYTAJ DALEJ

Zatrzymajmy się dziś i mocno przyjmijmy krzyż naszego życia

2024-04-15 13:31

[ TEMATY ]

homilia

rozważania

Karol Porwich/Niedziela

Rozważania do Ewangelii J 15, 18-21.

Sobota, 4 maja. Wspomnienie św. Floriana, męczennika

CZYTAJ DALEJ

Drogi miłości

2024-05-03 20:56

ks. Jakub Nagi

Brat

Brat

Jak podkreśla ks. Krystian Winiarski, prefekt WSD w Rzeszowie, film rzeszowskich alumnów ma służyć najpierw refleksji nad życiowym powołaniem, które dla chrześcijan jest przede wszystkim powołaniem do świętości. W życie każdego człowieka wpisane jest także powołanie szczegółowe: do małżeństwa, kapłaństwa, życia konsekrowanego, a może do samotności, które też wymaga rozeznania, odkrycia i decyzji, by tą konkretną drogą iść przez życie.

„Pytania, emocje, rozterki, lęk przed podjęciem decyzji. To wszystko towarzyszy młodemu człowiekowi, który zastanawia się jaką życiową drogę wybrać, czy odpowiedzieć na powołanie, także to do kapłaństwa. O tym chcieli opowiedzieć swoim kolegom klerycy, którzy rozpoczynają swoją formację w seminarium” – wyjaśnia ks. Krystian Winiarski.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję