Reklama

Niedziela na Podbeskidziu

25 lat diecezji bielsko-żywieckiej – rozmowa z ordynariuszem bp. Romanem Pindlem

O efektach podziału administracyjnego sprzed 25 lat, w wyniku którego powstała m.in. diecezja bielsko-żywiecka, mówi ordynariusz biskup Roman Pindel. Duchowny zwraca uwagę w rozmowie z KAI na różnorodność religijną i kulturową, która składa się na bogactwo powołanej do życia ćwierć wieku temu diecezji, zauważa też, jak wydarzenie to wpłynęło na pobożność żyjących w tym regionie ludzi, powołania kapłańskie i dzieła kościelne.

[ TEMATY ]

bp Roman Pindel

R. Karp

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

KAI: Jakie są realne efekty podziału administracyjnego wprowadzonego bullą „Totus Tuus Poloniae populus” w 1992 roku?

Reklama

Nowy podział przyniósł bardzo realne efekty w odniesieniu do kontaktu z biskupem. 25 lat temu proboszcz ze Zwardonia miał do biskupa w Krakowie jakieś 130 km, co przy średniej prędkości ok. 40-50 km/h, przy ówczesnych drogach, wymagało około trzech godzin jazdy samochodem. Dziś od Zwardonia do kurii w Bielsku-Białej odległość wynosi nieco ponad 50 km, a jej pokonanie, przy nowych drogach, zajmuje mniej więcej 45 minut. W ciągu godziny biskup dociera do najodleglejszych stron diecezji bielsko-żywieckiej. Można powiedzieć, że w wyniku nowego podziału administracyjnego powstała diecezja „kompaktowa”. Wydaje się, że mający swoją specyfikę i odrębność Śląsk Cieszyński jest za mały dla utworzenia osobnej diecezji, zwłaszcza, że już po I wojnie światowej za granicami Polski znalazły się tereny zamieszkałe przez Polaków, które ewentualnie mogłyby tworzyć jednorodną diecezję, w tym przypadku jednak ze stolicą w Cieszynie.
Powstała więc diecezja złożona z terenów dwóch historycznych księstw, które niemal od zawsze graniczyły ze sobą, a rzeka Biała, leżąca między miastami Bielskiem i Białą, aż czterokrotnie stanowiła granicę dwóch światów. Jednakże te dwa światy, w tym i dwie sąsiadujące ze sobą diecezje, oddziaływały na siebie i przenikały się pod wieloma względami. W latach 1983-1985 byłem wikariuszem w Kozach i na odpustach bywał choćby ówczesny proboszcz ze śląskiej strony, a w samym Bielsku-Białej były podejmowane działania duszpasterskie „ponad granicami”, czy to wobec środowiska lekarzy lub nauczycieli, czy w ramach wspierania nowo powstałej wówczas „Solidarności”. Podział administracyjny wyznaczył tylko nowe centra i nowe punkty odniesienia, które się przyjęły.

- Co się udało zrobić w wyniku tego podziału?

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

- Każda diecezja ma swoje instytucje, jak katedra, siedziba biskupa, kuria z jej wydziałami i sąd biskupi, seminarium, domy dla księży seniorów, Caritas, ośrodki rekolekcyjne oraz specjalistyczne ośrodki duszpasterskie i pomocy w różnych potrzebach. W każdej funkcjonuje jakieś wydawnictwo czy media, istnieją sanktuaria. Ogromnym wysiłkiem kapłanów, którzy od początku stanęli przy biskupie Tadeuszu Rakoczym, udało się utworzyć niemal wszystko. Mamy więc katedrę i konkatedrę, konieczne wydziały kurii, a także Caritas. Możemy być dumni z naszego radia diecezjalnego „Anioł Beskidów”. Korzystamy z ogólnopolskich tygodników – „Gościa Niedzielnego” i „Niedzieli”, w których jest tzw. wkładka diecezjalna.
Na pewno lepiej jest, że nasi kandydaci do święceń są alumnami Krakowskiego Seminarium Duchownego, choćby ze względu na bardzo dobry Wydział Teologiczny, w którym mogą także dalej się kształcić. Powstaje sąd biskupi, buduje się drugi dom dla naszych księży seniorów. Trzeba byłoby pomyśleć o jakimś wydawnictwie i jednostce gospodarczej. Szkoda, że nie ma ani jednego diecezjalnego domu rekolekcyjnego z prawdziwego zdarzenia. Nie odziedziczyliśmy go po żadnej z macierzystych diecezji, ani też nie zbudowano nowego. Trzeba zapewne myśleć o takich punktach, w których – obok nowych ośrodków prowadzonych przez Caritas – oferowana byłaby pomoc duchowa, psychologiczna, medyczna, czy prawna.

- Czy podział ten miał wpływ m.in. na powołania kapłańskie, różne dzieła kościelne i apostolskie?

Reklama

- Religijność danego regionu pozostaje w swej specyfice i dynamice pomimo podziałów administracyjnych. Dlatego też w aktualnych danych odnośnie powołań odbija się to, co specyficzne dla różnych części naszej diecezji, jak i tendencje ogólnopolskie. Do tego dodać należy bezcenny wkład naszych kapłanów odpowiedzialnych za pomoc w odkrywaniu powołania, jak i za towarzyszenie kandydatom do kapłaństwa w okresie pierwszego rozeznawania. Tradycyjnie więc Żywiecczyzna pozostaje zagłębiem powołań, podobnie jak była nim w okresie jej przynależności do archidiecezji krakowskiej. Równocześnie rośnie liczba powołań ze średnich i dużych ośrodków miejskich.
Religijność i różne formy pobożności, odmienne melodie i specyficzne pieśni pozostają w tych częściach diecezji, gdzie utrwaliły się w pamięci ludzkiej, czy w drukowanych modlitewnikach. Dla mnie to bogactwo, którego szkoda byłoby utracić. Wręcz aż prosi się, by ktoś, na podobieństwo Kolberga, zebrał to, co zostało zapisane lub zachowało się jedynie w ludzkiej pamięci. Można byłoby ukazać w ten sposób – dla zachowania dla potomności – całe bogactwo różnorodności religijnej i ludowej z terenów naszej diecezji. To z tego powodu chcemy wydać zasłużony dla polskości i dla katolicyzmu na Śląsku Cieszyńskim modlitewnik, by – po koniecznych korektach – mógł służyć także dzisiaj dzieciom i dorosłym.
Równocześnie obserwuje się pewne przenikanie form pobożności, które były specyficzne dla jednego regionu, do kolejnych parafii innej jego części. Jeżeli służy to wierze i formowaniu wiernych, trzeba się tylko cieszyć. Mam nadzieję, że nie będzie jakiejś „ciasnoty”, jaką spotykałem w parafiach prowadzonych przez księży z Polski w niektórych krajach Zachodu. W jednej z nich, na obrzeżach dużego miasta w Niemczech, polscy zakonnicy zaproponowali wprowadzenie raz w tygodniu adoracji Najświętszego Sakramentu. Rada parafialna zdecydowała, że w ich parafii nie będzie żadnych nabożeństw polskich. Nie dali się przekonać, nawet gdy nasi zakonnicy tłumaczyli, że nie jest to „polski wymysł”, i że wystarczy pojechać do kilku krajów Europy, by się przekonać, że jest to praktyka katolicka i powszechna.

- Czy są także jakieś mankamenty tego podziału, czy są rzeczy do poprawy?

- O ile wiem, korekta granic diecezji, czy zmiana siedziby katedry, to sprawa Stolicy Apostolskiej. Trzeba byłoby bardzo mocnych argumentów, by występować o tego typu zmiany. O ile dobrze słyszałem, to zastanawiano się, co do tego, czy nie lepiej byłoby, gdyby katedra mieściła się w kościele Najświętszego Serca Pana Jezusa przy bielskim dworcu. Ktoś zwracał uwagę na bliskość granic diecezji do konkatedry w Żywcu. To są absolutne drobiazgi w porównaniu do naprawdę poważnych mankamentów odnośnie integralności i granic przy powstawaniu diecezji pelplińskiej. Szło o podziały w obrębie bardzo utrwalonych już krain starej diecezji chełmińskiej, która – mimo swej długiej, bo liczącej prawie 750 lat historii – została rozparcelowana pomiędzy diecezję pelplińską, gdańską, toruńską i gnieźnieńską.

2017-03-24 14:14

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Noworoczna modlitwa i refleksja

Niedziela bielsko-żywiecka 2/2020, str. I

[ TEMATY ]

radio

rozmowa

bp Roman Pindel

nowy rok

Ks. Piotr Góra

Radiowa rozmowa na Nowy Rok

Radiowa rozmowa na Nowy Rok

Noworoczną Eucharystię sprawował bp Roman Pindel w kościele św. Jana Chrzciciela w Komorowicach. Modlitwa transmitowana była na antenie diecezjalnej rozgłośni Anioł Beskidów. Po liturgii, w radiowym studio, biskup podsumował miniony rok 2019.

Noworoczna Msza św. sprawowana była w intencji parafian, radiosłuchaczy i pracowników diecezjalnych mediów. Na ołtarzu znalazły się również intencje zgłoszone przez internautów za pośrednictwem facebookowego profilu diecezji. – Są tu prośby dramatyczne: o nawrócenie kogoś bliskiego, o wyzwolenie z nałogu, o powrót do rodzinnego domu czy o uzdrowienie z nieuleczalnej choroby. Są gorące prośby w sprawach o przyszłość: o pracę, o znalezienia drugiej połowy na całe życie, o powołanie, o potomstwo, ale także o szczęśliwe narodzenie dziecka, któremu rodzice już nadali imię – wyliczał podczas noworocznej Mszy św. bp Roman.
CZYTAJ DALEJ

Ksiądz, powstaniec, patriota. Powieszony przez Niemców na swojej własnej stule

W ciągu 63 dni Powstania Warszawskiego oprócz wielu żołnierzy i ludności cywilnej, wzięli w nim udział również duchowni, którzy stale towarzyszyli walczącym.

Zajmowali się organizowaniem Eucharystii i wspólnych modlitw, udzielali sakramentów, towarzyszyli poległym na ostatniej drodze, a niejednokrotnie oddawali własne życie w walce o wolność Ojczyzny.
CZYTAJ DALEJ

Toruń: Zmarł ks. prałat Stanisław Kardasz, działacz społeczny i opozycyjny

2025-09-23 18:29

[ TEMATY ]

działacz społeczny

opozycjonista

ks. prałat Stanisław Kardasz

Diecezja toruńska

Zmarł ks. prałat Stanisław Kardacz

Zmarł ks. prałat Stanisław Kardacz

Zmarł ks. prałat Stanisław Kardasz, wieloletni proboszcz parafii pw. Matki Bożej Zwycięskiej i Świętego Jerzego w Toruniu, działacz społeczny i opozycyjny związany z Solidarnością. Miał 88 lat – poinformowała we wtorek kuria diecezji toruńskiej.

Ks. Kardasz urodził się 29 października 1936 r. w Gdyni. W 1960 r. ukończył Wyższe Seminarium Duchowne w Pelplinie, a w 1968 r. – historię na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu. Był m.in. wikariuszem parafii św. Jakuba w Toruniu i parafii św. Krzyża w Grudziądzu, a w latach 1976-2013 proboszczem parafii pw. Matki Bożej Zwycięskiej i Świętego Jerzego w Toruniu.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję