Włochy: Pokojowa Nagroda Nobla wsparciem dla zakazu broni jądrowej
Przyznanie tegorocznej Pokojowej Nagrody Nobla Międzynarodowej Kampanii na rzecz Zniesienia Broni Nuklearnej (ICAN) z entuzjazmem i wdzięcznością przyjęły włoskie katolickie organizacje, zgrupowane w tzw. Tavola della Pace (Stole Pokoju), organizujące od lat masz pokoju z Perugii do Asyżu. Koordynator ruchu Flavio Lotti oświadczył, że nagroda jest dowodem uznania dla tych, osób i organizacji, którzy od dziesięcioleci niezmordowanie pracują na rzecz wprowadzenia zakazu broni jądrowej.
„W tym samym czasie, gdy prezydent Stanów Zjednoczonych Donald Trump zagroził zerwaniem układu w sprawie broni jądrowej, podpisanego z Iranem i gdy z wielkim trudem próbuje się rozwiązać kryzys północnokoreański, norweski Komitet Noblowski postanowił skierować czytelny sygnał do obywateli całego świata: żyjemy w czasach, gdy niebezpieczeństwo wojny atomowej stało się znowu niezwykle poważne, mocarstwa nuklearne modernizują swe arsenały i istnieje konkretne zagrożenie, że dalsze kraje wejdą w posiadanie bomby jądrowej” - zauważył Lotti.
Włoski ruch apeluje o wysłuchanie tego apelu i domaga się do włoskiego parlamentu natychmiastowej ratyfikacji traktatu o zakazie broni jądrowej, przyjętego przez Organizację Narodów Zjednoczonych 7 lipca br. „Nagroda Nobla jest dla budowniczych pokoju zachętą do kontynuowania swego zaangażowania z dalekowzrocznością, nie ulegając w najmniejszym stopniu rezygnacji”, oświadczył koordynator katolickiej unii ruchów na rzecz pokoju.
Na ulicach Madrytu można zobaczyć w tych dniach duże zdjęcia kobiet, które otrzymały nagrody Nobla w różnych dziedzinach. Wystawę, zatytułowaną “Kobiety Noblistki” (Mujeres Nobel), promuje wielkie zdjęcie Matki Teresy z Kalkuty. Organizatorzy wystawy zapewniają, że wizerunek tej świętej Albanki rodem ze Skopje "robi duże wrażenie na zwiedzających, szczególnie na młodzieży”.
Tysiące turystów z kraju i z zagranicy, przybywających w okresie Bożego Narodzenia do stolicy Hiszpanii, wita w tym roku na wielu ulicach uśmiechnięta Matka Teresa z Kalkuty. Jej zdjęcie reklamuje wystawę poświęconą kobietom, które otrzymały dotychczas nagrodę Nobla. Jest ich 48: 12 w dziedzinie medycyny lub fizjologii, 14 z literatury, 2 z fizyki, 4 z chemii i 16 - Nagrodę Pokojową. Na wystawie można zapoznać się z ich życiorysem i osiągnięciami.
Wiele osób nie wie, gdzie ten kraj jest na mapie. Mieszka tam ponad 90% muzułmanów, a wspólnota katolicka liczy ok. 100 osób. W Turkmenistanie jest tylko dwóch kapłanów katolickich: Andrzej Madej i Paweł Kubiak, Oblaci Maryi Niepokalanej.
Turkmenistan powstał jako niezależne państwo w 1991 roku, po rozpadzie Związku Radzieckiego. - Dlatego też wiara w Boga i w tym regionie świata jest bardzo osłabiona. Zamknięte były cerkwie, kościół i kilka kaplic katolickich. Pozostało dużo ateistów. Po upadku ZSRR w całym kraju było tylko kilka meczetów. Ich liczba w ostatnich 30 latach wzrosła do pół tysiąca. Widać większe zainteresowanie religią, rośnie potrzeba wyznawania wiary -podkreśla o. Andrzej i dodaje:- Nasza katolicka wspólnota liczy w całym kraju trochę więcej niż 100 wiernych. Codziennie odprawiamy Mszę świętą w wynajętym domu, a z dużej kuchni zrobiliśmy kaplicę Przemienienia Pańskiego. Jesteśmy w Aszchabadzie, też jako dyplomatyczni przedstawiciele Stolicy Świętej. Posługę rozpocząłem tam wraz z ojcem Zmitrowiczem, dzisiaj biskupem na Ukrainie. Historia ta jest niesamowita: w 1996 roku papież Jan Paweł II otrzymał list od małej wspólnoty katolickiej, pochodzenia niemieckiego z Turkmenistanu, z prośbą o kapłana. Zatroskany o ich los, święty Papież, poprosił nuncjusza apostolskiego abpa Mariana Olesia z Almaty, by znalazł misjonarzy i wysłał ich na misję nad brzeg pustyni Karakum. Nasz ówczesny przełożony generalny Oblatów Maryi Niepokalanej, zgodził się byśmy podjęli się tam założenia Kościoła. Ewangelizowałem już od paru lat w Kijowie i byłem trochę zorientowany w sytuacji katolików na Wschodzie. Prosił mnie bym udał się do Turkmenistanu. Jak mogłem nie przyjąć tego wezwania skoro jako zakonnik ślubuje posłuszeństwo? Dopiero później zacząłem się zastanawiać, co to będzie czy damy radę? Zaufaliśmy Panu Bogu i On nam dopomógł postawić pierwsze kroki na tej misji.
Prymas Polski abp Wojciech Polak przewodniczył 1 lutego Mszy św. w intencji wszystkich wiernych archidiecezji gnieźnieńskiej, w rocznicę poświęcenia bazyliki prymasowskiej. Dzień ten ustanowił kard. Stefan Wyszyński, konsekrując 1 lutego 1959 roku w regotyzowanej świątyni nieistniejący już neogotycki ołtarz.
„Dzisiaj dzień poświęcenia naszej bazyliki prymasowskiej, archikatedry, matki i głowy wszystkich kościołów w Polsce. Dziękujemy Bogu za ten dom boży, który jest dla nas przybytkiem Najwyższego” - mówił na początku Mszy św. abp Wojciech Polak, wspominając krótko wielowiekowe dzieje gnieźnieńskiej świątyni, sięgające czasów Mieszka I, Bolesława Chrobrego, początków archidiecezji i metropolii gnieźnieńskiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
