Pomimo że zakończył się 52 lata temu, Sobór Watykański II – przez to, jak głęboko zmienił oblicze Kościoła – do dziś jest powodem wielu kontrowersji. Można spotkać zarówno osoby, które uważają go za cios dla Kościoła, jak i tych, którzy uważają, że jego nauczanie do dziś nie zostało w pełni wprowadzone w życie i że Kościół wymaga nie Vaticanum III, ale reformy w celu faktycznej realizacji postulatów Vaticanum II. W tych (ostrych nierzadko) dyskusjach uwaga skupia się jednak najczęściej na czysto doczesnym wymiarze takich czy innych reform, na Kościele jako instytucji. Tymczasem warto istotą chrześcijaństwa jest relacja z Bogiem żywym i warto zadać sobie podstawowe pytanie – czy ojcowie soborowi działali pod natchnieniem Ducha Świętego, a przynajmniej czy Sobór cieszył się jego asystencją/opieką? Jeśli tak – co to dla nas oznacza? Jeśli nie – dlaczego tak uważamy?

– Tradycja jest jednym ze źródeł teologicznych. Mamy jedną tradycję, która ma dwie formy: spisaną w Piśmie Świętym i ustną, także gdzieś zapisaną, ale niemającą takiej rangi jak Pismo. Słowo „tradycja” pochodzi z łaciny: „traditio” – „przekazywać”. To nie tylko doktryna i pewien sposób życia przekazywany przez pokolenia. One kształtują kolejne pokolenia. Pomiędzy tradycją a życiem wspólnoty jest nieustający dialog i napięcie, ponieważ one wzajemnie się kształtują. Mówimy o dwóch tradycjach: apostolskiej, której nie można zmienić, i tej kościelnej zmianom podlegającej. Duże zmiany zainspirował II Sobór Watykański – przez niektórych przyjęty, przez innych często ostro krytykowany – powiedziała dr Elżbieta Wiater w rozmowie z red. Dominiką Kozłowską na antenie Radia Kraków 3 IV 2015 r.

Wstęp na spotkanie jest wolny. Program wykładów na cały 2017 rok oraz nagrania poprzednich wykładów znaleźć można na stronie internetowej Szkoły – www.dsw.wroclaw.dominikanie.pl. Program roczny dostępny jest też na profilu Facebookowym wrocławskiej DSW.

Dr Elżbieta Wiater – doktor teologii (UPJP II) i historyk (UJ). Współpracuje na stałe z portalem deon.pl jako publicystka, komentując głównie tematy związane z bioetyką. W 2005 r. była redaktorem pisma fundacji Pro Humanae Vita „IMAGO”, które miało na celu promocję katolickiej bioetyki i teologii ciała. Autorka wielu książek, publikowała m.in. we „W drodze”, „Znaku”, „Christianitas” i „Życiu duchowym”. Mieszka w Krakowie.