Na rozesłanych na ziemi chmurach z białego materiału siedzi grono aniołków – niewinne dziecięce buzie, kręcone pukle włosów, skrzydła z piór. Rozsypują anielski pył i rozświetlają mroki wieczoru lampionami. Za nimi anielski chór na tle nieba i betlejemskiej szopki. W półmroku słychać dźwięki kolędy. To sceneria przygotowana przez dziewczęta, pracowników oraz siostry ze Specjalnego Ośrodka Wychowawczego Zgromadzenia Sióstr św. Józefa w Częstochowie.
11 stycznia br. wyśpiewali oni w kolędach – tradycyjnych i współczesnych – „Opowieść o Bożym Narodzeniu”. Taki tytuł nosiło spotkanie, w którym uczestniczyli zaproszeni goście, wśród nich bp Andrzej Przybylski, przedstawiciele częstochowskich urzędów, władz oświatowych, zgromadzeń zakonnych i mediów.
Obecnych przywitała s. Ezechiela Barbara Wolak – dyrektor Ośrodka. Siostra podziękowała wszystkim, którzy otaczają placówkę życzliwością i zaprosiła na ucztę duchową przygotowaną przez podopiecznych. W kolędach i pieśniach przewijały się obrazy sprzed 2 tys. lat, przeplatane współczesną refleksją: „Zbiegałam pół życia, widzę jakie ciemne. A Tyś wybrał szopę, narodzisz się we mnie”. Przed oczami stanął św. Józef martwiący się o brzemienną Maryję, betlejemska stajnia i gwiazda do niej prowadząca. „Gdyby nie gwiazda z Betlejem, za jakim światłem iść. Gdyby nie gwiazda z Betlejem, do jakich wyżyn rosnąć” – pytali artyści. Głębokie treści, piękna oprawa muzyczna i piórka z anielskich skrzydeł spadające raz po raz pod stopy wprawiały w zadumę.
Bp Andrzej Przybylski podziękował i pogratulował twórcom tego spotkania. Przywołał niedawną wypowiedź papieża Franciszka, który zastanawiał się, co sprawiło, że Trzej Mędrcy znaleźli Jezusa w Betlejem, a przecież szli bez mapy i bez GPS-a. – Papież Franciszek mówi: jest tylko jeden powód i przyczyna, a mianowicie, że przestali patrzeć tylko w stronę ziemi a zaczęli patrzeć w niebo. I to niebo zaprowadziło ich do tego miejsca, gdzie była miłość, pokój, radość, poczucie bezpieczeństwa. I dzięki temu wspaniałemu zespołowi i wspaniałym wykonawcom mieliśmy dzisiaj kawałek nieba na ziemi – powiedział bp Przybylski. Zwracając się do dzieci, Biskup zauważył: – Dzięki Wam dzisiaj poczuliśmy się jak w niebie i wierzymy, że gdy stąd wyjdziemy, to będziemy mieli niebo w sobie. Bo wiecie co znaczy mieć niebo w sobie? To znaczy mieć tyle radości co Wy, to mieć tyle jasności i tyle światła co Wy.
Talenty podopiecznych Ośrodka można było podziwiać nie tylko na scenie, ale również na zorganizowanym kiermaszu prac, wśród których były wykonane ręcznie choinki, kartki świąteczne, witrażyki, anioły a nawet biżuteria.
Specjalny Ośrodek Wychowawczy przy ul. bp. Kubiny jest niepubliczną placówką dla dziewcząt do 24. roku życia, uczęszczających do szkoły podstawowej, gimnazjum lub szkoły ponadgimnazjalnej. Znajdują tutaj pomoc dziewczęta z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu lekkim, umiarkowanym i znacznym, które wymagają stosowania specjalnych oddziaływań wychowawczych, pomocy psychologiczno-pedagogicznej oraz zajęć rewalidacyjnych. Ośrodek zapewnia dzieciom całodobową opiekę i przygotowuje wychowanki, na miarę ich możliwości, do samodzielnego udziału w życiu społecznym i integracji ze środowiskiem. Więcej informacji można znaleźć na stronie ośrodka: http://www.sowj.pl/
W niedzielę 1 stycznia wieluńscy niepełnosprawni, zrzeszeni we wspólnocie Betel im. Św. Franciszka z Asyżu, spotkali się na swojej comiesięcznej Mszy świętej. Eucharystię, pierwszą w Nowym Roku 2017, poprzedziło wspólne kolędowanie. Kolędowali członkowie Zespołu ds. Nowej Ewangelizacji, ks. Mariusz Sztaba, kapelan niepełnosprawnych i niepełnosprawni ze swoimi opiekunami.
W homilii ks. kapelan przybliżył obecnym postać Bożej Rodzicielki, która wtedy, gdy nadeszła pełnia czasu, powiła Syna, przez którego otrzymaliśmy przybrane synostwo Boże, św. Józefa oraz pojęcia bliźniego, solidarności, pokoju. Mówił też o pasterzach, którzy jako jedni z pierwszych przywitali i adorowali Nowonarodzonego i jako pierwsi nowinę o narodzeniu ponieśli w świat. Ksiądz celebrans próbował wspólnie z uczestnikami Eucharystii znaleźć odpowiedź na pytania, – dlaczego Chrystus przyszedł na świat, jako człowiek i dlaczego chciał urodzić się w normalnej, pełnej rodzinie ( tu wspomnienie piątkowej uroczystości Świętej Rodziny i przypomnienie Credo). Popatrzcie na stajenkę, mówił, a zobaczycie opisane w Ewangelii sceny z betlejemskiej nocy Bożego Narodzenia – brak miejsca w gospodzie, osła, na którym brzemienna Maryja przybyła do Betlejem; posłuchajcie kolęd, które też są zapisem tamtych wydarzeń… Zwracając uwagę na słowa widniejące na planszy „Idźcie i głoście”, mówił, bądźcie jak pasterze, idźcie i głoście nowinę o narodzeniu Chrystusa swoim bliskim, znajomym, by zechcieli przychodzić na spotkanie z Chrystusem. Módlcie się także o pokój na świecie.
Czytamy następnie, że Samarytanin: „Podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem”. To również ważne przesłanie, które płynie do nas z dzisiejszej Ewangelii. Mówi ono, że nie wystarcza tylko sama chęć pomagania. Ważne jest, aby pomagać mądrze, aby pomoc, którą chcemy nieść, była dostosowana do warunków, sytuacji i potrzeb osoby pokrzywdzonej.
Powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?» On rzekł: «Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego». Jezus rzekł do niego: «Dobrze odpowiedziałeś. To czyń, a będziesz żył». Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?» Jezus, nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”. Kto z tych trzech okazał się według ciebie bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź i ty czyń podobnie!»
Ruiny pierwszego klasztoru w Norwegii znów rozbrzmiewają modlitwą. W ten sposób przybywający na wyspę Selja doznają przemiany swojego życia i walczą o powrót katolicyzmu w to miejsce.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
