150 lat temu został ogłoszony dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny. Tym samym w sposób uroczysty Kościół ogłosił to, w co przez wieki niewzruszenie wierzył. Przekonanie, że Maryja, Matka Boża, została uchroniona przed zmazą grzechu pierworodnego na mocy przyszłych zasług Jej Syna Jezusa Chrystusa, stale jest obecne w nauczaniu zwyczajnym, jak i uroczystym Kościoła. Jest ono także obwieszczane wszystkim ludziom, którzy idąc do Jezusa, obierają Maryję za matkę i towarzyszkę swej drogi. Maryi nie dotknął grzech. Ani pierworodny, ani uczynkowy nie miały do Niej przystępu. W akcie wolności Jej wola głęboko poddana woli jednego Boga na trwałe uczyniła z Niej najpiękniejsze wyznanie miłości wobec Pana i Stwórcy. W świetle postawy Maryi każdy grzech, ten sięgający wieczności i „grasujący” w czasowości, traci swą moc wprowadzania dalszego nieporządku. Grzech zostaje zatrzymany i oddzielony. Jego mocy niszczycielskiej zostały postawione trwałe granice. Maryja jest bezpiecznym portem dla tych wszystkich, którzy z grzechem chcą zerwać. Gdzie jest Ona, tam nawałnica zła nie wyrządza szkody i nie uprowadza do królestwa śmierci. Maryja walczy i zwycięża wraz z tymi, którzy pragną zaciągnąć się do Jej „wojska”. Jej aktywność w walce ze złem osiągnęła pełnię możliwości. Niepokalana jest w Kościele i dla Kościoła. Jest jego królową i wzorem. Niepodobna o Niej nie pomyśleć, jeżeli tylko formułuje się myśl o samym Kościele. Jej roli w Kościele nie daje się ograniczyć. To Ona sprawia, że Kościół jest piękny i obfity w Boże dary, które nie ulegają zniszczeniu. Niemniej maryjność Kościoła wynika z jego Chrystusowego charakteru. Kościelne możliwości, jako zbawczego narzędzia Chrystusa, dzięki Niej niepomiernie wzrastają. Można powiedzieć, że właśnie ze względu na Maryję Chrystus bez Kościoła nie chce nic uczynić wobec ludzkości. Pełnia łaski, jaka jest w Maryi i udziela się Kościołowi, powoduje, że on stale jako Oblubienica podoba się Chrystusowi. Maryja niejako sprawia, że Kościół jest tym, czym w zamierzeniu Chrystusa być powinien.
Relikwiarz, stworzony przez Andrzeja Adamskiego, znanego złotnika z Braniewa
Już 31 maja 2025 roku Braniewo stanie się miejscem szczególnej duchowej uroczystości. Po dwudziestu latach procesu beatyfikacyjnego, Kościół wyniesie na ołtarze piętnaście sióstr katarzynek, które oddały życie, trwając przy swoich podopiecznych w ostatnich miesiącach II wojny światowej. Zginęły z rąk żołnierzy Armii Czerwonej, nie opuszczając szpitali, przytułków i domów opieki – miejsc, gdzie były najbardziej potrzebne.
Braniewska beatyfikacja to nie tylko akt wyniesienia do chwały ołtarzy, ale również głęboka lekcja wiary, odwagi i bezgranicznego oddania drugiemu człowiekowi. Męczeństwo sióstr długo nie było historią znaną powszechnie. Dziś mówi się o niej coraz głośniej. W lutym i marcu 1945 roku braniewskie zakonnice ze Zgromadzenia Sióstr św. Katarzyny wybrały pozostanie w mieście, przez które przetaczała się ofensywa Armii Czerwonej. Były świadome zagrożenia, jakie niosło ze sobą nadejście wojsk sowieckich, ale postanowiły zostać. Ich ofiara była cicha, lecz ogromna w znaczeniu. Wyniesienie ich na ołtarze to przypomnienie, że świętość rodzi się często z codziennej służby i z heroizmu w najtrudniejszych chwilach.
Bardzo wielu Polaków – zapewne większość - do urn wyborczych uda się albo przed albo po uczestnictwie w niedzielnej Mszy świętej. Jest bardzo ważne, aby właśnie ci katoliccy wyborcy mieli świadomość, że ich niedzielny wybór powinien uwzględniać podstawowe prawdy wiary, do wyznawania której się przyznają.
Warto podkreślić, że od czasów Leona XIII – papieża przełomu XIX i XX wieku – Kościół katolicki w nauczaniu społecznym konsekwentnie zachęca swoich wyznawców, do aktywnego współkształtowania losów społeczności, do której przynależą. Leon XIII – ojciec nowoczesnej katolickiej nauki społecznej – osobistym przykładem mobilizował katolików do czynnego przeciwstawiania się złu.
Znaczenie wyniesienia do chwały ołtarzy, sprawach związanych z procesami beatyfikacyjnymi i kanonizacyjnymi a także osobistych spotkaniach ze zmarłym niedawno papieżem Franciszkiem mówi w wywiadzie dla KAI kardynał Marcello Semeraro. Dziś w Braniewie, prefekt Dykasterii Spraw Kanonizacyjnych będzie przewodniczył uroczystości beatyfikacyjnej 15 sióstr - Męczennic II Wojny Światowej ze Zgromadzenia Sióstr Świętej Katarzyny
O. Stanisław Tasiemski OP (KAI): Księże Kardynale jakie znaczenie - dla Polski, dla Europy - ma beatyfikacja sióstr zamordowanych na Warmii w 1945 roku?
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.