Lubimy dużo gadać: w pracy, na uczelni, w sklepie, w pociągu, w domu, na zebraniu… Im więcej gadamy, tym bardziej wydajemy się ważniejsi. Słowa nie kosztują - myślimy sobie i dlatego tak chętnie je rozdajemy na prawo i lewo. Radio, telewizja, prasa, książki zalewają nas potokiem słów.
Włączamy radio, które od rana do wieczora obdarza nas morzem słów. Nie reagujemy już na nie, bo przecież w tej masie słów nie bardzo już wiemy, które są „ziarnem”, a które „plewami”. Telewizor też bez przerwy zasypuje nas obrazami i słowami, choć stale go nie oglądamy; chwytamy tylko wzrokiem strzępy wyrazów. W coraz liczniejszej gamie czasopism też nie wiemy, co godne uwagi, a co jest napisane, by autor otrzymał tylko tzw. wierszówkę. Czy w tym bezczeszczeniu największego daru, jaki otrzymaliśmy od Boga - daru mowy, jest jeszcze miejsce na milczenie?...
Czy wolno nam nadużywać słów, które mają być przecież wypełnione treścią pożyteczną?...
Słowo ma być łącznikiem między ludźmi, by nigdy nie byli samotnymi. Słowo ma być tak piękne i dobre jak kwiaty, które stworzył Najwyższy. Kwiaty, które ozdabiają nasze życie.
Żyjemy w rozdartym świecie: z jednej strony jesteśmy świadkiem lawiny pustych słów, a z drugiej - mamy coraz więcej samotnych. Wiek XXI łaknie dobrych, budujących nasze dusze słów, takich, które pozwalają przeżyć w radości każdy dzień. Szczególnie potrzebują dobrego słowa ludzie cierpiący, porzuceni, przebywający w więzieniach, skrzywdzeni przez innych. Życzliwe słowo nie ma ceny.
Przebywająca za swego życia w Polsce bł. Matka Teresa z Kalkuty zauważyła, że ludzie w naszym kraju są jacyś smutni. Brakuje im wzajemnej miłości ofiarnej, która przecież nic nie kosztuje, a każdy może ją użyczyć drugiemu na miarę swoich możliwości.
Głód dobrego słowa - oto największy z kryzysów współczesności.
W Księdze Mądrości możemy przeczytać takie oto słowa, zachęcające do czynienia dobra: „W Jego ręku i my, i nasze słowa, roztropność wszelka i umiejętność działania” (7, 16).
Nic nie dzieje się w naszym życiu bez woli Bożej. Trzeba o tym stale pamiętać, aby czynić ludziom dobrze, a Bogu na Jego chwałę. Z każdego słowa będziemy rozliczeni, kiedy staniemy przed Bożym tronem. Obyśmy mieli na swoim koncie jak najwięcej dobrych słów, które niosą nadzieję i miłość.