Do tradycji naszej diecezji należy spotkanie opłatkowe, które na zaproszenie Pasterza odbywa się corocznie w Kurii Diecezjalnej. W tym roku spotkanie takie odbyło się 22 grudnia. Podobnie jak w roku ubiegłym połączone było z przyznaniem medalu „Za Dzieło Ewangelizacji” dla osób, które w sposób wybitny włączyły się w sprawę Nowej Ewangelizacji na terenie diecezji.
Z życzeniami dla Pasterza przybyli przedstawiciele władz i samorządów miast i gmin, duchowieństwo, siostry zakonne, przedstawiciele ruchów i stowarzyszeń kościelnych, a także młodzież i wierni z całej diecezji. Opłatek rozpoczął się od wspólnego śpiewu kolędy i odczytania przez ks. prof. Franciszka Greniuka, byłego kanclerza Kurii Diecezjalnej, Ewangelii o Bożym Narodzeniu. W imieniu zebranych życzenia świąteczne złożył Biskup pomocniczy Mariusz Leszczyński. Powiedział m.in.: „Nasze diecezjalne spotkanie opłatkowe oraz życzenia bożonarodzeniowe i noworoczne, które pragniemy złożyć Księdzu Biskupowi Ordynariuszowi i sobie, są dobrą okazją do spojrzenia na liczne wydarzenia, nade wszystko kościelne, w kończącym się roku 2005, na chwilę obecną i na nowy czas, który się niebawem przed nami otworzy - zgodnie z życzeniem, które Jan Paweł II pozostawił nam w liście apostolskim Novo millennio ineunte: »byśmy z wdzięcznością wspominali przeszłość, całym sercem przeżywali teraźniejszość i ufnie otwierali się na przyszłość« (NMI, 1).
Nie sposób zmierzyć działania łaski, która w ciągu całego roku poruszała sumieniami. Z pewnością jednak »rzeka wody życia«, nieustannie wypływająca »z tronu Boga i Baranka«, rozlała się na cały Kościół. Jest to woda Ducha Świętego, która gasi pragnienie i odnawia. Jest to litościwa miłość Ojca, która w Chrystusie została nam jeszcze raz objawiona i darowana. Na końcu tego roku możemy znów powtarzać z weselem odwieczne słowa wdzięczności: »Dziękujcie Panu, bo jest dobry, bo łaska Jego trwa na wieki« (Ps 118, 1)”.
Biskup Mariusz wymienił tylko niektóre z ważnych wydarzeń, jakie miały miejsce w życiu naszej diecezji: śmierć Jana Pawła II 2 kwietnia i uroczysta Msza św. w jego intencji sprawowana na Rynku Wielkim w Zamościu 7 kwietnia, która zgromadziła ok. 30 tys. wiernych; nawiedzenie środowisk akademickich przez Matkę Bożą w Ikonie Sedes Sapientiae (26-28 kwietnia); 40-lecie koronacji cudownego Obrazu Matki Bożej i Diecezjalny Kongres Eucharystyczny (1-3 lipca); kanonizację w Rzymie 23 października abp. Józefa Bilczewskiego i ks. Zygmunta Gorazdowskiego, związanych z Kościołem na naszej ziemi; wizytę ad limina Apostolorum w Rzymie Biskupa diecezjalnego i Biskupa pomocniczego (23 listopada - 3 grudnia); I Kongres Akcji Katolickiej Diecezji Zamojsko-Lubaczowskiej i poświęcenie sztandaru (17 grudnia).
Na zakończenie bp Mariusz Leszczyński powiedział: „Ekscelencjo, Najdostojniejszy Księże Biskupie, przyjmij więc od nas, kapłanów, i wiernych świeckich, najlepsze, z głębi serca płynące bożonarodzeniowe i noworoczne życzenia. Wyrażę je najpierw w szczerym słowach: Dziękuję! Dziękujemy! Bo, gdy spoglądamy na to całe bogactwo wydarzeń w życiu w naszej diecezji w kończącym się roku, to tę wdzięczność wyrażamy, zaraz po Bogu i Kościołowi, Pasterzowi naszej diecezji.
Niech Boże Dziecię darzy Księdza Biskupa łaską zdrowia, umacnia jego siły, pozwala cieszyć się pięknymi i trwałymi owocami pasterskiej posługi, przykładnym życiem i pracą kapłanów i szlachetną chrześcijańską postawą naszych wiernych w dzisiejszym świecie. Niech Jezus, przez pośrednictwo Maryi, Księdzu Biskupowi błogosławi i zachowa go w swojej opiece.
Podczas ostatniej przed świętami audiencji ogólnej na Placu św. Piotra, 21 grudnia, Papież Benedykt XVI, gdy rozważał tajemnicę światła, powiedział: »Przeżywajmy intensywnie te ostatnie dni poprzedzające Boże Narodzenie, wraz z Maryją, Dziewicą milczenia i słuchania. Niech Ona, która została całkowicie obleczona w światło Ducha Świętego, pomoże nam zrozumieć i w pełni przeżywać tajemnicę narodzin Chrystusa. Z tymi uczuciami i z radością składam już teraz najserdeczniejsze życzenia błogosławionych i radosnych świąt Bożego Narodzenia wam wszystkim tu obecnym, waszym rodzinom, waszym wspólnotom i wszystkim, którzy są wam drodzy«. Księdzu Biskupowi i wszystkim tu obecnym, szczęść Boże na Święta i Nowy Rok”.
Odwzajemniając życzenia, bp Jan Śrutwa podziękował diecezjanom za kolejny rok budowania wspólnoty diecezjalnej. Przypomniał o tegorocznej inicjatywie sadzenia dębów, podjętej jeszcze za życia Jana Pawła II, a jakże aktualnej i mającej historyczny wymiar obecnie. Pasterz diecezji wyraził wdzięczność bp. Mariuszowi Leszczyńskiemu za 7 lat posługi i obecność podczas wizyty ad limina Apostolorum, Kurii Biskupiej na czele z Księdzem Kanclerzem, Seminarium za formację alumnów, Katolickiemu Radiu Zamość i „Niedzieli Zamojsko-Lubaczowskiej” za ich posługę słowa, kapłanom i siostrom zakonnym za gorliwość w wypełnianiu powołania, Caritas diecezjalnej wspierającej najuboższych. Przypomniał także o czekających nas radościach, a wśród nich o wizycie Ojca Świętego Benedykta XVI w maju 2006 r. Kończąc, życzył wszystkim: „Abyśmy przy każdej okazji mieli Jezusa nie tylko w sercach, ale i na ustach. Wesołych Świąt! Szczęśliwego Nowego Roku z Bogiem i Jego świętymi!”.
Następnie Biskup Ordynariusz wręczył medal „Za Dzieło Ewangelizacji” Adeli Dec, a jako uzasadnienie laudację wygłosił dziekan ks. Ryszard Sierkowski z Tarnogrodu: „Adela Dec urodziła się 29 sierpnia 1952 r. w Jarocinie, powiat Nisko. Rodzice Marian Ryczko i Helena zd. Powęska byli ludźmi stanowczymi i głęboko religijnymi. Oni też nauczyli swoją córkę zasad wiary i szacunku do człowieka.
Adela uczyła się najpierw w Szkole Podstawowej w Jarocinie, a następnie w Liceum Ogólnokształcącym w Ulanowie. Pilnie i systematycznie uczestniczyła w katechezie i niedzielnej Mszy św. Studia w Lublinie na Akademii Rolniczej wykorzystała nie tylko na formację intelektualną, ale i na rozwój duchowy. Czynnie włączała się w duszpasterstwo akademickie na KUL-u. Spotkania, wykłady, rekolekcje, modlitwy i dyskusje dawały jej możliwość rozwoju i wzrostu wiary. Pod duchowym przewodnictwem wspaniałych kapłanów ks. Andrzeja Koprowskiego i ks. Mirosława Paciuszkiewicza uczyła się, jak pracować nad sobą i jak apostołować przez radość, serdeczność i ciepło.
Po studiach wraz z mężem Michałem podjęła pracę najpierw w Lublińcu, a później w Dzikowie na stanowisku kierownika produkcji w Państwowym Gospodarstwie Rolnym. Za jej kadencji zreformowany został system pracy (m.in. zniosła obowiązek pracy w niedzielę). W towarzystwie męża, idąc trzy kilometry do kościoła parafialnego, dawała przykład pracownikom i mieszkańcom, jak należy przeżywać niedzielę. W czasie rekolekcji mówiła pracownikom, że idzie słuchać nauk i przystąpi do sakramentu pokuty. Było to ważne świadectwo dla ludzi, którzy zajęci codzienną pracą nie zawsze żyli zgodnie z zasadami wiary. Postawa świadka Pani Adeli nie znalazła uznania u tamtejszych władz administracyjnych i partyjnych. Spotykały ją różne przykrości. Zdarzało się, że milicja legitymowała gości wychodzących z jej domu i sprawdzała bagażniki samochodów, ale to jeszcze bardziej utwierdzało ją w przekonaniu słuszności obranego kierunku życia.
W 1980 r. rozpoczęła pracę w Tarnogrodzie i tam zamieszkała. Na prośbę ks. prał. Edwarda Ludwickiego, ówczesnego proboszcza, rozpoczęła naukę w Studium Życia Rodzinnego w Lublinie i od 21 lat prowadzi Poradnię Życia Rodzinnego. Przygotowuje narzeczonych z całego dekanatu tarnogrodzkiego do sakramentu małżeństwa.
W latach 80. prowadziła katechezę w punktach katechetycznych w Tarnogrodzie i Różańcu, dla starszych klas szkoły podstawowej i średniej. Zapraszana przez proboszczów prowadziła spotkania z rodzicami przed I Komunią św. i bierzmowaniem. Dzieliła się swoją wiedzą i doświadczeniem dotyczącym wychowania dzieci, przeżywania świąt, uroczystości rodzinnych, aby oprawa zewnętrzna nie przysłoniła istoty świętowania.
W 1992 r. podjęła się trudu katechizowania dzieci i młodzieży, najpierw w Szkole Podstawowej w Tarnogrodzie, a później w Gimnazjum. By dobrze i skutecznie katechizować, skończyła Studium Pedagogiczne na KUL-u i Kolegium Teologiczne. Doskonali swoje kwalifikacje, uczestnicząc w różnych formach dokształcania. Osiąga dobre wyniki w nauczaniu, co potwierdza kwalifikowanie się jej uczniów do poszczególnych etapów Konkursu Wiedzy o Biblii i Historii Kościoła. Tytuł finalisty uzyskało kilkunastu uczniów, a pięciu tytuł laureata.
Na szczególne podkreślenie zasługuje praca z młodzieżą i rodzicami na terenie szkoły, parafii i środowiska. Organizuje akademie szkolne i środowiskowe. Włącza rodziców do przegotowywania uroczystości, zarówno do spraw organizacyjno-porządkowych, jak i do liturgii. W przygotowanie uroczystości, nabożeństw, akademii angażuje zawsze dużą grupę młodzieży. Stara się dostrzegać każde dziecko, przydzielając mu zadanie dostosowane do jego możliwości.
Pani Adela jest osobą odpowiedzialną, niezwykle krytyczną i obowiązkową. Kocha swoją pracę, wszystko, co robi, robi z pasją, wkładając w to całe serce. Posiadaną wiedzą i doświadczeniem chętnie dzieli się z nauczycielami i kapłanami. Jest ceniona przez dyrekcje szkoły i darzona szacunkiem przez uczniów, rodziców i grono pedagogiczne. Zawsze ma czas, by porozmawiać z młodzieżą i zainteresować się ich problemami.
Najważniejsza dla Pani Dec jest rodzina. Jest matką pięciorga dzieci. Dwóch synów skończyło już studia, założyli rodziny i pracują, dwóch jeszcze się uczy. Córka jest studentką teologii na Papieskiej Akademii Teologicznej i psychologii na Uniwersytecie Jagiellońskim, zaangażowana od 15 lat w Ruchu Światło-Życie (jest animatorką). Dzieci Pani Adeli wzrastały w domu pełnym ciepła, miłości do Boga i ludzi. Od najmłodszych lat uczone były pracy i życia zgodnego z zasadami wiary. Pani Dec może być wzorem dla ludzi młodych, którzy boją się macierzyństwa i związanego z nim trudu, obawiających się, że to uniemożliwi im awans zawodowy. Z powodzeniem godzi obowiązki matki, żony i katechetki. Angażuje się w życie społeczne i parafialne, przy tym nie zaniedbuje rozwoju intelektualnego i duchowego. Jej życie moralne i rodzinne jest przykładem dla społeczności parafialnej, szczególnie dla młodzieży i młodych małżeństw.
Adela Dec zasługuje na przyznany jej przez Pasterza diecezji zamojsko-lubaczowskiej zaszczytny Medal Zasługi »Za Dzieło Ewangelizacji«”.
Ksiądz Biskup wręczył medal Pani Adeli, która z nieukrywanym wzruszeniem i skromnością podziękowała za to wyróżnienie, podkreślając zasługi wielu ludzi i rodziny.
Dalsza część uroczystości to spontaniczne życzenia z opłatkiem w ręku. Takie spotkania pogłębiają więź wspólnoty Kościoła zamojsko-lubaczowskiego.