Reklama

Fundacja Jana Pawła II w Nowym Jorku

Niedziela w Ameryce 39/2006

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Katarzyna Ziółkowska: - Fundacja Jana Pawła II została ustanowiona dekretem papieskim 16 października 1981 roku. Jej siedzibą jest Watykan, jednak jej jednostki rozsiane są po całym świecie. Jedna z nich mieści się w Nowym Jorku.

Mieczysław Pająk: - Fundacja Jana Pawła II w Nowym Jorku powstała w 1997 roku, jednak pomysł jego utworzenia zrodził się kilka lat wcześniej, bo w 1994 roku. Wtedy właśnie odbył się w Rzymie zjazd, na który pojechałem z nieżyjącym już Ryszardem Konopką. To podczas naszego pobytu w Wiecznym Mieście zrodziła się idea założenia oddziału fundacji w jednym z największym skupisk polonijnych - w Nowym Jorku.
W realizacji tego przedsięwzięcia dopingował nas od samego początku dyrektor rzymskiej fundacji, znana i wpływowa osobistość - Władysław Zachariasiewicz.

- Minęło jednak trochę czasu, zanim doszło do założenia nowojorskiego oddziału.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

- Decyzję tę przyspieszył przyjazd arcybiskupa Szczepana Wesołego, który w 1997 roku przybył do Nowego Jorku na ceremonię obchodów 125-lecia najstarszej polskiej parafii na Wschodnim Wybrzeżu, kościoła św. Stanisława Biskupa i Męczennika. W specjalnym wieczorze, zorganizowanym w Princess Manor, wzięło udział ponad sto osób. Wspaniałomyślność państwa Konopków, właścicieli tej restauracji, zapoczątkowała działalność finansową fundacji. Jej kapelan, o. Krzysztof Wieliczko, natychmiast rozpoczął proces oficjalnego zarejestrowania fundacji w archidiecezji nowojorskiej oraz zwolnienia jej z opłat podatkowych. W 1999 roku funkcję kapelana przejął, i pełni ją do dziś, były proboszcz parafii św. Stanisława Kostki na Greenpoincie - ks. Roman Górowski. Od tego czasu to właśnie na Greenpoincie mieści się nasze biuro.

- Wśród celów fundacji wymienione są min.: troska o rozwój i zachowanie dziedzictwa polskiej kultury chrześcijańskiej, pogłębianie tradycyjnych więzów pomiędzy Stolicą Apostolską a narodem polskim, gromadzenie dokumentacji i rozpowszechnianie nauczania Jana Pawła II, służenie pomocą osobom przybywającym do Rzymu przez udzielanie informacji o możliwości zatrzymania się w Domu Polskim, przyznawanie stypendiów naukowych osobom z Europy Środkowo-Wschodniej poprzez możliwość formacji intelektualnej i humanistycznej na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim.

- Fundacja realizuje te cele przez konkretne programy w ramach swoich wyspecjalizowanych instytucji: wspomnianego przez Ciebie Domu Polskiego Jana Pawła II w Rzymie oraz Ośrodka Dokumentacji Pontyfikatu Jana Pawła II, Polskiego Instytutu Kultury Chrześcijańskiej i Domu Jana Pawła II w Lublinie.

- Zatrzymajmy się na chwilę przy jednej z tych instytucji - Domu Polskim Jana Pawła II w Rzymie, o którym podczas jego poświęcenia, 8 października 1981 roku, sam Ojciec Święty powiedział, że jest „punktem spotkania z kulturami i tradycjami, z różnymi historiami w obrębie jednej wielkiej kultury, tradycji, historii, która jest kulturą chrześcijańską, tradycją chrześcijańską, historią Kościoła, a także historią ludzkości”.

Reklama

- Dom ten znajduje się w północno-zachodniej części Rzymu - przy Via Cassia, w odległości 15 km od centrum miasta.

- Miałam szansę być tam właśnie podczas jednej z organizowanych przez fundację pielgrzymek. To naprawdę niezwykłe miejsce znajduje się w pięknym parku i jest w stanie pomieścić równocześnie 200 osób.

- Dom Polski Jana Pawła II służy pielgrzymowaniu każdego człowieka, a w szczególności każdego Polaka zarówno z Polski, jak i z innych stron świata. Tutaj pielgrzym może się zatrzymać i uzyskać informacje związane z Wiecznym Miastem i jego zabytkami oraz pomoc w ich zwiedzaniu, a przede wszystkim odnajdzie tu atmosferę sprzyjającą religijnemu przeżyciu pobytu w Rzymie.

- W Domu ma także swoją siedzibę Ośrodek Dokumentacji Jana Pawła II oraz sekretariat fundacji.

- Znajdują się tam pamiątki, które Ojciec Święty otrzymał, zwiedzając różne zakątki świata, odbywają się również sesje naukowe, swoje zajęcia ma Uniwersytet Letniej Kultury Polskiej, tam mają również miejsce spotkania podejmujące tematykę religijnych i kulturowych związków pielgrzymowania do stolicy chrześcijaństwa.

- Dom nie jest jednak tylko, jak wielu błędnie myśli, hotelem ani mieszkaniem, w którym można się zatrzymać na czas pobytu w Rzymie.

- Jest przede wszystkim miejscem, dzięki któremu pielgrzymowanie ma wymiar religijny i kulturowy.

- Jest Pan prezesem nowojorskiej siedziby fundacji. Czy to łatwe zadanie?

Reklama

- Niezależnie od tego, czy fundacja znajduje się w Nowym Jorku, czy w jakimkolwiek innym mieście na świecie, przed jej prezesem stoi to samo zadanie. Musi dbać o to, by się rozwijała, by cele, które sobie postawiła, były konsekwentnie realizowane. Czasami myślę, że może ktoś inny mógłby już poprowadzić fundację, ale z drugiej strony nie wiem, czy potrafiłbym się od niej odciąć, i czy znalazłby się ktoś, kto chciałby poświęcić więcej czasu temu właśnie przedsięwzięciu.

- Swój wolny czas, oprócz Pana, dedykują fundacji także pozostali członkowie jej zarządu.

- Tak, to oni organizują koncerty, przygotowują bankiety, pikniki oraz inne uroczystości, z których dochód przesyłany jest przez nas do Rzymu.

- Proponowanie innym przynależenia do jakiejkolwiek fundacji charytatywnej nie jest łatwym zadaniem. Czy organizowane przez fundację imprezy są dodatkową zachętą, by do niej należeć?

- Najlepszą zachętą jest sam założyciel fundacji - Papież Jan Paweł II. Niewątpliwie jednak rola, jaką odgrywają jej członkowie, jest również istotna. Są to ludzie, którzy w jej działalność wpisują się całym sercem - ludzie, którzy robią wszystko, co w ich mocy, aby wywiązywać się z realizacji głównych celów fundacji, określonych jeszcze przez samego Ojca Świętego. W ramach naszej działalności organizujemy m.in.: pielgrzymki szlakiem Ojca Świętego, doroczne bankiety, koncerty i pikniki, z których dochód w całości przekazujemy do Rzymu.

- Wesprzeć fundację można także zostając jej członkiem.

- Roczna opłata członkowska jest niewielka, bo wynosi zaledwie 50 dolarów, a do organizacji mogą należeć zarówno dorośli, jak i młodzież. Wszelkie donacje i składki można odpisać sobie od podatków.

- Jak udaje się Wam zachęcić młodzież do współpracy?

Reklama

- Myślę, że każda organizacja, niezależnie od tego, jaki jest jej profil, obecność młodych w jej szeregach powinna odbierać jako niewątpliwy sukces. To oni bowiem są źródłem energii i nowych, ciekawych pomysłów. Starsi, owszem, mają większe doświadczenie, jednak jest ich coraz mniej. Nie bójmy się więc otwierać drzwi dla młodego pokolenia, z nim możemy zdziałać więcej.

- Działalność fundacji wspierają także księża.

- Jesteśmy im za to wdzięczni. Co roku na specjalnym bankiecie Koła Przyjaciół Fundacji Jana Pawła II w Nowym Jorku wyróżniamy spośród nich tych, którzy szczególnie zasłużyli się w krzewieniu wartości religijnych i kultury polskiej. Wśród wyróżnionych byli już m.in.: ks. Roman Górowski, o. Lucjusz Tyrasiński, ks. kan. Piotr Żendzian i ks. dr Witold Mroziewski.

- Co sprawiło, że zdecydował się Pan na to, by być jednym z członków fundacji?

- W momencie jej tworzenia Ojciec Święty powiedział, że będzie ona pisać historię i będzie w nas utrwalać wartości chrześcijańskie i narodowe. Czyż można być obojętnym na takie wezwanie?

Główne cele fundacji Jana Pawła II

Troska o rozwój i zachowanie dziedzictwa polskiej kultury chrześcijańskiej Gromadzenie dokumentacji i rozpowszechnianie nauczania Jana Pawła II Pogłębianie tradycyjnych więzów między Stolicą Apostolską a narodem polskim Służenie przybywającym do Piotrowej Stolicy Polakom z kraju i ze świata informacją o możliwości zatrzymania się w Domu Polskim Jana Pawła II Udzielanie stypendiów naukowych osobom z Europy Środkowo-Wschodniej podejmującym formację intelektualną na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim

ADRES FUNDACJI:
N.Y.Society of the John Paul II Foundation
134 Greenpoint Ave.
Brooklyn, NY 11222

2006-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Leon XIV: pokój to sprawiedliwość dla wszystkich, tak uczył Jan Paweł II

2025-05-30 12:36

[ TEMATY ]

Papież Leon XIV

Vatican Media

Pokój buduje się wspólnotowo, poprzez troskę o sprawiedliwe relacje między wszystkimi – powiedział Leon XIV na audiencji dla ruchów i stowarzyszeń, które przed rokiem zorganizowały w Weronie Arenę Pokoju. Odwołując się do nauczania Jana Pawła II, Papież podkreślił, że pokój jest dobrem niepodzielnym: albo jest on udziałem wszystkich, albo nikogo.

Jak przypomniał Leon XIV, w Arenie Pokoju wziął udział papież Franciszek. „Przy tej okazji ponownie podkreślił, że budowanie pokoju zaczyna się od opowiedzenia się po stronie ofiar, dzieląc ich punkt widzenia. Ta perspektywa jest nieodzowna, aby rozbroić serca, spojrzenia, umysły i potępić niesprawiedliwości systemu, który zabija i opiera się na kulturze odrzucenia” – powiedział Ojciec Święty.
CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry, Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią. Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989). Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących. Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki. Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę. 22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica. Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy. Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Watykan: 4 października zaprzysiężenie nowych członków Gwardii Szwajcarskiej

2025-05-30 18:24

[ TEMATY ]

przysięga

Papieska Gwardia Szwajcarska

Włodzimierz Rędzioch

Zaprzysiężenie nowych gwardzistów

Zaprzysiężenie nowych gwardzistów

Tradycyjna ceremonia zaprzysiężenia nowych członków Gwardii Szwajcarskiej w Watykanie odbędzie się 4 października 2025 roku. W sposób symboliczny ta data pokrywa się z liturgicznym wspomnieniem św. Franciszka z Asyżu, poinformowała 30 maja gwardia papieska. Po śmierci papieża Franciszka 21 kwietnia zaprzysiężenie, które zwykle ma miejsce 6 maja, zostało przełożone początkowo na czas nieokreślony.

„W tych dniach żałoby i refleksji, po śmierci naszego ukochanego Ojca Świętego, papieża Franciszka, Papieska Gwardia Szwajcarska jest w pełni skupiona na swojej misji i jednoczy się w modlitwie o jego wieczny odpoczynek” - stwierdzono wówczas. W związku z ceremoniami pogrzebowymi Franciszka, Gwardia miała wiele dodatkowych zadań, w tym przy trumnie zmarłego papieża i przy jego pogrzebie.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję