Na ekspozycji zaprezentowano owoc pracy artystów z XI Międzynarodowych Warsztatów Ikonopisów w Nowicy. W sumie ponad 60 ikon – osobistych interpretacji różnych fragmentów psalmów.
Wystawa efektów prac pięćdziesięciu artystów w Nowicy gości w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej już po raz trzeci. - To dobra sposobność do tego, by się zamyślić nad tymi ikonami – powiedział w czasie wernisażu wystawy ks. dr Mirosław Nowak, dyrektor placówki i przypomniał, że psalmy od wieków są w życiu Kościoła źródłem nieustającej modlitwy i nie przez przypadek właśnie o psalmy oparta jest Liturgia Godzin. - Tajemnica wcielenia jest kluczem, który otwiera nam możliwość pokazywania w obrazie tych Bożych tajemnic – dodał.
Na wystawie zobaczymy dzieła przedstawiające m.in. wyobrażenie Mądrości Bożej, proroka Dawida, czy drabiny Jakubowej. Podziwiać można symboliczne przedstawienia wołania o poznanie dróg Pańskich i ukazanie Bożego oblicza, wielkość Boga, objawiającego się w burzy, chwałę Boga, który raduje się swoim stworzeniem, wyobrażenie Mojżesza czy Dobrego Pasterza.
Reklama
- Prezentowane prace są przede wszystkim świadectwem wiary ich twórców. W Nowicy przekraczamy granice etniczne, językowe i konfesyjne – zaznaczył Mateusz Sora, kurator wystawy i dodał, że ubiegłoroczne warsztaty były z jednej strony spotkaniem z Pismem Świętym i z polszczyzną najwyższej próby. - Czytaliśmy te psalmy w różnych redakcjach – od Kochanowskiego, poprzez Karpińskiego do Miłosza i Brandstaettera. Dzisiaj mniej ważne są spory religijne czy podkreślanie różnic, tego, co nas dzieli. Raczej potrzebne współczesnym jest świadectwo – podkreślił. Takim świadectwem był udział w plenerze dość licznego grona duchownych, którzy uczestniczyli w nim zarówno jako malarze, jak i duszpasterze.
Warsztaty były także okazją dostrzeżenia znaków inkulturacji motywów biblijnych w kulturach krajów słowiańskich. - Wielkim zaskoczeniem było dla mnie odkrycie tego, jak bardzo Księga Psalmów jest zakorzeniona w kulturze polskiej i ukraińskiej. Wydaje mi się, że był to pierwszy plener, który pozwolił tak głęboko wejść nam nawzajem w swoje kultury – przyznała dr Katarzyna Jakubowska-Krawczyk, kuratorka ekspozycji.
Warsztaty ikonopisów odbywają się od 2009 r. w malowniczo położonej wsi Nowica w powiecie gorlickim. - Tu czujemy się bliżej Boga i nieba. Oglądając te ikony każdy z nas poczuje, że Bóg jest blisko nas. On nie milczy, ale chce nam coś przekazać - wskazywał ks. mitrat Jan Pipka, proboszcz parafii greckokatolickiej pw. św. Piotra i Pawła w Krynicy-Zdroju.
Uczestnikami warsztatów w Nowicy są artyści reprezentujący tradycje prawosławne i katolickie, którym przyświeca ten sam cel - odnowa ikony jako obrazu liturgicznego, stanowiącego ważny element wspólnej tradycji Kościoła.
Organizatorem spotkań jest Stowarzyszenie Przyjaciół Nowicy, Bractwo Młodzieży Greckokatolickiej „Sarepta” i Katedra Sztuki Sakralnej Akademii Sztuk Pięknych we Lwowie.
Do tej pory wystawa „Psalmy” gościła w Muzeum Okręgowym w Nowym Sączu, Muzeum Narodowym im. A. Szeptyckiego we Lwowie oraz w Muzeum Książki i Drukarstwa w Kijowie. Po Warszawie planowane są wystawy w Mińsku, Rzeszowie i Supraślu.
Wystawę zwiedzać można do 15 marca w Muzeum Archidiecezji Warszawskiej przy ul. Dziekania 1 (obok archikatedry) od wtorku do piątku w godz. 12.00-17.00, a w soboty i niedziele od 12.00 do 16.00.
Wystawę ikon z Nowicy pt. "Psalmy" będzie można oglądać do 14 czerwca.
Dla zwiedzających dostępna będzie cała przestrzeń ekspozycyjna. W związku z pandemią Muzeum musiało wprowadzić jednak pewne ograniczenia.
W jednym czasie na terenie Muzeum będzie mogło przebywać maksymalnie 50 osób. Obowiązkowe będzie zakrywanie nosa i ust przy pomocy maski lub przyłbicy, używanie rękawiczek ochronnych oraz zachowanie dystansu społecznego 1,5 – 2 metrów. Nie będzie można organizować wernisaży lub innych spotkań, na których gromadzi się dużo ludzi, ani zwiedzać grupowo czy też przeprowadzać lekcji muzealnych. Z użytku wyłączona będzie szatnia, w której będzie można jedynie indywidualnie, samemu zostawić plecak. Preferowane będzie płacenie kartą. Wszystkie pokazywane do tej pory zasoby Muzeum mimo tych ograniczeń będą w dalszym ciągu dostępne.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
Święcenia kapłańskie w Watykanie: jedno z nich zrodziło się w Polsce
2025-05-31 11:16
Dorota Abdelmoula-Viet /KAI
VaticanMedia
W gronie 11 diakonów, którzy przyjmą święcenia prezbiteratu w Bazylice św. Piotra z rąk papieża Leona XIV znajduje się Gabriele Di Menno Di Bucchianico, który swoje powołanie odkrył dzięki Światowym Dniom Młodzieży Kraków 2016.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1748635398.jpg)
