Paradyż: Diecezjalne Obchody Światowego Dnia Życia Konsekrowanego
W Wyższym Seminarium Duchownym w Gościkowie-Paradyżu 1 lutego odbyły się Diecezjalne Obchody Światowego Dnia Życia Konsekrowanego.Uczestniczyły w nich osoby życia konsekrowanego ze zgromadzeń męskich i żeńskich, a także dziewice i wdowy konsekrowane. Uroczystej Mszy św. z odnowieniem przyrzeczeń rad ewangelicznych w kościele seminaryjnym przewodniczył bp Paweł Socha, a homilię wygłosił wieloletni misjonarz w Ugandzie, franciszkanin o. Bogusław Dąbrowski.
Tegoroczne obchody Światowego Dnia Życia Konsekrowanego zostały zorganizowane w seminarium w Paradyżu z racji zaplanowanych na październik uroczystości związanych z ustanowieniem tam diecezjalnego sanktuarium oraz koronacją wizerunku Matki Bożej Ozdoby Paradyża. Jak powiedział bp Paweł Socha, Dzień Życia Konsekrowanego, obchodzony w Kościele 2 lutego w Święto Ofiarowania Pańskiego, został ustanowiony, aby podkreślić znaczenie życia duchowego. - Życie konsekrowane jest formą radykalizmu chrześcijańskiego naśladowania Chrystusa w sposób najbardziej dosłowny. Jest ono następstwem zaniku krwawego męczeństwa w pierwszych trzech wiekach i szukania drogi oddania się Bogu w sposób tzw. białego męczeństwa, czyli całkowitej rezygnacji z dóbr doczesnych i decydowania o sobie, aby wszystko oddać Panu Bogu i w ten sposób dawać świadectwo, że Chrystus nadal jest obecny w Kościele - powiedział bp Socha.
- Dla mnie jest to umocnienie w moim powołaniu takiego całkowitego oddania się dla Chrystusa. Z każdym dniem coraz bardziej pociąga mnie do Chrystusa. Jestem szczęśliwa, że mogę być i wiernie trwać przy Chrystusie - mówi s. Zofia Jarosińka, ze Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a'Paulo, która trwa w powołaniu od 48 lat. - Pracowałam w szpitalu w Krośnie Odrzańskim jako laborantka, później też przy starszych i samotnych ludziach w Krakowie. Teraz powróciłam do ubogich i bezdomnych wśród których posługuję w Gorzowie.
Kapucynki – malowidło z kościoła w Sędziszowie Młp.
Mury starych klasztorów i prowadzone w nich życie kryją wielką tajemnicę – tajemnicę miłości człowieka do Boga.
W diecezji rzeszowskiej jest wiele zgromadzeń zakonnych. Na przykład historia jasielskich wizytek ma genezę w Wilnie. Wygnane stamtąd w XVIII wieku musiały się przenieść do Wersalu. Zaś stamtąd, dzięki pewnemu księdzu, który zaproponował im przyjazd na Podkarpacie, przybyły do Cieklina koło Jasła, gdzie zajęły niezamieszkany dom. Matka Małgorzata Węcławowiczówna uprosiła bp. Sebastiana Pelczara, aby zajęto się sprawą budowy klasztoru w Jaśle. 14 czerwca 1902 r. położono kamień węgielny pod budowę klasztoru i kościółka. 13 października 1904 r. odbyła się uroczystość poświęcenia kościoła jeszcze nie całkiem ukończonego. Prace ukończono w 1904 r. Niestety, 15 września 1939 r. siostry wizytki musiały opuścić miasto. 23 grudnia 1944 r. klasztor i kościół wysadzono w powietrze. Ostatecznie zamieszkały w udostępnionej im przez Siostry Bernardynki części klasztoru w Zakliczynie. Po wojnie sukcesywnie odbudowywano klasztor i kościół, który konsekrowano w 1966 r. Siostry wizytki zarówno we Francji, jak i w Polsce zajmowały się wychowaniem dziewcząt, prowadzeniem internatów i pensji dla uczennic, uczyły również wielu przedmiotów.
Atak rosyjskich dronów w nocy z wtorku na środę był testem naszej odporności i naszych zdolności; odnoszę wrażenie, że go zdaliśmy - również dzięki jedności klasy politycznej, prezydenta i rządu - ocenił prezydent Karol Nawrocki na początku posiedzenia Rady Bezpieczeństwa Narodowego.
W nocy z wtorku na środę w trakcie ataku Rosji na Ukrainę, polska przestrzeń powietrzna została 19 razy naruszona przez drony. W operacji obronnej uczestniczyły polskie i sojusznicze systemy radiolokacyjne śledząc kilkanaście obiektów oraz polskie i sojusznicze samoloty. Te drony, które stanowiły bezpośrednie zagrożenie zostały zestrzelone. W operacji poza naziemnymi systemami uczestniczyły m.in. samoloty wczesnego ostrzegania AWACS, dwa myśliwce F-35 i dwa F-16, śmigłowce - bojowe Mi-24, a także wielozadaniowe M-17 oraz Black Hawk.
Przed Świątynią Opatrzności Bożej w Warszawie otwarto wystawę „Pilecki–Wyszyński. Portret podwójny”. Ekspozycja przybliża niezwykle ważne postacie dla najnowszej historii Polski – rotmistrza Witolda Pileckiego i bł. prymasa Stefana Wyszyńskiego. Choć urodzili się w tym samym roku i byli związani z ziemią ostrowską, nigdy się nie spotkali. Pozostają jednak duchowo bliscy, a łączy ich wierność, odwaga i niezłomność.
Wystawa powstała z inicjatywy Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego oraz Muzeum Domu Rodziny Pileckich w Ostrowi Mazowieckiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
