Reklama

30-lecie koronacji Niepokalanej Przewodniczki z Przasnysza

Kilka wątków złożyło się na uroczyste dziękczynienie, jakie 30 września przeżywali duszpasterze i parafianie wspólnoty pw. św. Stanisława Kostki w Przasnyszu. Podczas uroczystości, której przewodniczył bp Roman Marcinkowski, dziękowano Bogu za dokonaną przed 30 laty koronację obrazu Matki Bożej Przasnyskiej, a także za życie i dzieło Pawła Kostki (brata św. Stanisława), fundatora miejscowego kościoła. W bieżącym roku upływa bowiem 400 lat od jego śmierci.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uroczystą Eucharystię poprzedziła ceremonia dziękczynienia za tegoroczne plony. Biskup Roman poświęcił przygotowane przez rolników dożynkowe wieńce, a także przyniesione przez najmłodszych kwiaty - znak piękna świata stworzonego przez Boga.
Księdza Biskupa, jak również przybyłych gości, wśród których znaleźli się przedstawiciele parlamentu oraz miejscowych władz administracyjnych i samorządowych, przywitał proboszcz wspólnoty o. Janusz Kołodziej.
W homilii bp Roman Marcinkowski nawiązał do uroczystości koronacyjnych sprzed 30 lat, w których - jak podkreślił - miał szczęście brać udział osobiście, wówczas jeszcze jako pracownik Kurii Diecezjalnej. „Niedziela przed 30 laty zapisała się jako doniosła uroczystość koronacji słynącego od 400 lat obrazu namalowanego jeszcze za życia Pawła Kostki. To wydarzenie wpisało się na zawsze w dzieje Przasnysza, naszej diecezji i tej świątyni” - mówił kaznodzieja. Ksiądz Biskup przypomniał, że uroczystości koronacji wizerunku Maryi koronami papieskimi przewodniczył ówczesny metropolita wrocławski abp Henryk Gulbinowicz, kazanie wygłosił zaś biskup siedlecki Jan Mazur.
Biskup Roman przywołał także słowa ówczesnego ordynariusza diecezji płockiej bp. Bogdana Sikorskiego, który stwierdził, że przez tę uroczystość losy diecezji, rozpoczynającej dziesiąty wiek istnienia, zostają złożone w ręce Matki Najświętszej. „Oto dzisiaj wracamy do tych wspaniałych i wymownych chwil. Jestem przekonany, że są wśród nas tacy, którzy w tej uroczystości uczestniczyli. Te przeżycia powracają także do mnie, zwłaszcza w trudnych momentach; są umocnieniem, by nie poddać się zwątpieniu i pesymizmowi, a oddać się ufnie Maryi” - mówił Ksiądz Biskup.
Pasterz zaznaczył, że Maryja jest dla chrześcijan wzorem miłości i przeżywania relacji wobec Boga. „W życiu Maryi Bóg był na pierwszym miejscu. Nie jest to takie proste, jak by się mogło nam wydawać. Człowiek stawia bowiem na pierwszym miejscu często siebie samego. To prawda, że trzeba kochać siebie, bo tak mówi przykazanie, ale nie wolno ulegać pokusie adorowania siebie samych” - podkreślił Kaznodzieja. Biskup zwrócił uwagę także na fakt, że Maryja jest w pierwszym rzędzie drogą prowadzącą do Boga, a dopiero później wstawienniczką i pomocą w doczesnej rzeczywistości.
Ksiądz Biskup zwrócił się również do rolników, apelując, by nie ulegali pokusie myślenia, że problemy związane z pracą na roli „rozwiążą się same”. „Próbujcie rozwiązywać je przez mądrze wybranych waszych przedstawicieli” - mówił Biskup Roman.
Po homilii Ksiądz Biskup poświęcił trzy kopie cudownego wizerunku Matki Bożej Przasnyskiej, które rozpoczęły peregrynację po wszystkich rodzinach parafii. Na zakończenie uroczystości natomiast odsłonięto i poświęcono epitafium ku czci fundatora kościoła Pawła Kostki, wykonane przez artystę rzeźbiarza Jana Stępkowskiego według projektu Wojciecha Ciesielskiego.
Paweł, brat św. Stanisława Kostki, do 15. roku życia przebywał w domu rodzinnym, w oddalonym o ok. 6 km od Przasnysza Rostkowie. Wraz ze Stanisławem pobierał nauki w Wiedniu, skąd powrócił do rodzinnego domu, by zapoznać rodziców ze szczegółami ucieczki św. Stanisława do Rzymu. W 1568 r. udał się do Wiecznego Miasta, by nakłonić Stanisława do opuszczenia klasztoru, jednak dotarł do Rzymu miesiąc po jego śmierci. Usłyszawszy o sławie świętości, jaka otaczała Stanisława, po powrocie do kraju stał się gorliwym propagatorem jego kultu. Oddawał się też działalności religijnej i charytatywnej. W 1586 r. papież Sykstus V zezwolił mu na wybudowanie w Przasnyszu kościoła i klasztoru, w którym osiedli Bernardyni. Prawdopodobnie to właśnie Paweł Kostka sprowadził do Przasnysza wizerunek Matki Bożej z Dzieciątkiem, czczony dziś w ufundowanym przezeń kościele. Maryja tu czczona nosi tytuł Niepokalanej Przewodniczki. Od 1923 r. kustoszami świątyni i wizerunku Maryi są ojcowie pasjoniści.
Na zakończenie uroczystości przedstawiciel tego zakonu o. Janusz Kołodziej zawierzył wspólnotę parafialną Matce Najświętszej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2007-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Zmiany personalne w diecezji zielonogórsko-gorzowskiej

2025-05-28 14:02

[ TEMATY ]

bp Tadeusz Lityński

dekrety

zmiany personalne

Karolina Krasowska

Duchowni, którzy w okresie wakacyjnym zmieniają placówkę duszpasterską, w środę 28 maja br. odebrali dekrety nominacyjne

Duchowni, którzy w okresie wakacyjnym zmieniają placówkę duszpasterską, w środę 28 maja br. odebrali dekrety nominacyjne

Bp Tadeusz Lityński 28 maja w parafii Ducha Świętego w Zielonej Górze wręczył niektórym kapłanom naszej diecezji dekrety, kierujące ich do posługi duszpasterskiej w nowych parafiach.

Duchowni, którzy w okresie wakacyjnym zmieniają placówkę duszpasterską, w środę 28 maja br. odebrali dekrety nominacyjne. Poniżej publikujemy listę tegorocznych zmian personalnych w diecezji. Proboszczowie i administratorzy parafii obejmują urząd 1 sierpnia, natomiast wikariusze parafialni – 25 sierpnia (ewentualne inne terminy podano przy nazwiskach). Zestawienie nie obejmuje parafii prowadzonych przez zgromadzenia zakonne.
CZYTAJ DALEJ

Św. Joanna d´Arc

[ TEMATY ]

Joanna d'Arc

pl.wikipedia.org

Drodzy bracia i siostry, Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią. Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989). Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących. Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki. Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę. 22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica. Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy. Podziel się cytatem
CZYTAJ DALEJ

Abp Szal: pielgrzymowanie to czas łaski

2025-05-30 09:51

DM Archidiecezji Przemyskiej

Uczestnicy pielgrzymki jubileuszowej

Uczestnicy pielgrzymki jubileuszowej

– Bycie pielgrzymem nadziei to niesienie nadziei Zmartwychwstałego innym ludziom – mówi młodzież z archidiecezji przemyskiej, pielgrzymująca do Rzymu. Pielgrzymom towarzyszy abp Adam Szal, metropolita przemyski, który w czwartek, 29 maja 2025 r., przewodniczył dziś Mszy św. przy grobie św. Piotra Apostoła w podziemiach Bazyliki Watykańskiej.

Pielgrzymi nadziei
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję