Uroczystości rozpoczęły się Eucharystią pod przewodnictwem bp. Adama Dyczkowskiego, w której uczestniczyli m.in. przedstawiciele władz, uczelni wyższych, kuratorium, proboszczowie i „Przyjaciele Paradyża”. W homilii bp Paweł Socha zwrócił uwagę na potrzebę i moc modlitwy: - Modlący się Jezus jest ideałem wpatrzonych w Niego uczniów. Wołają do Niego: „Panie, naucz nas się modlić”. To wołanie powinno towarzyszyć każdemu chrześcijaninowi, a szczególnie tym, którzy przygotowują się do misji kapłaństwa - powiedział. Podkreślił też wartość gorliwego studiowania: - Nauka ma wiele wspólnego z Bogiem i dotyczy to nie tylko teologii, ale wszystkich dyscyplin. W nauce chodzi o badanie rzeczywistości, która jest Bożym stworzeniem.
Naukę na I roku rozpoczęło 14 alumnów. - Ślubujemy uroczyście realizować formację seminaryjną, aby potwierdzić autentyczność powołania - mówili podczas składania przysięgi w auli św. Józefa. Indeksy nowym klerykom wręczył bp Dyczkowski. Następnie ks. dr hab. prof. US Zdzisław Kroplewski, dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Szczecińskiego, wręczył dyplomy magisterskie księżom neoprezbiterom. Ks. dr Dariusz Śmierzchalski-Wachocz odebrał nagrodę rektora Uniwersytetu Szczecińskiego przyznaną za osiągnięcia naukowe, a w szczególności za książkę „Partia komunistyczna wobec Kościoła i przejawów wiary katolickiej w swoich szeregach na przykładzie środkowego Nadodrza w latach 1945 - 1989”.
Inauguracyjne przemówienie wygłosił nowy rektor seminarium ks. dr Jarosław Stoś. - Jest to dla nas niezwykły przywilej, że studia i pracę możemy prowadzić za życia w „Raju” - mówił, nawiązując do nazwy Paradyż. - O charakterze tego miejsca decydują ludzie, ich charyzmaty, charaktery i otwartość - dodał.
Ks. Stoś nawiązał również do początków WSD w diecezji. By jak najlepiej oddać atmosferę tamtych dni, sięgnął do zapisków w kronice seminaryjnej z 1947 r. - Czytamy w niej: „Wreszcie jesteśmy u siebie. Wreszcie jesteśmy w seminarium”. Przywołał również słowa, którymi kard. August Hlond zwrócił się do pierwszych alumnów diecezjalnego seminarium: - „Będziecie kapłanami dla człowieka. Wpatrujcie się w tego człowieka i uczcie się pilnie dla niego. Trzeba poznać duszę współczesnego człowieka, jego warunki, jego tęsknoty, jego aspiracje i pod tym kątem studiować. Nie dla siebie”.
Wykład inauguracyjny pt. „Powstanie Wyższego Seminarium Duchownego w Gorzowie Wlkp. w kontekście zmian politycznych i kulturowych” wygłosił ks. prał. prof. dr hab. Zdzisław Chlewiński - jedyny wśród obecnych w auli, który pamięta pierwszą inaugurację diecezjalnego seminarium. - Jako alumn małego seminarium byłem uczestnikiem powitania prymasa Polski kard. Augusta Hlonda, który ogłosił otwarcie Wyższego Seminarium Duchownego - wspominał.
Na uroczystej inauguracji obecny był również jeden z byłych rektorów seminarium ks. Henryk Dworak. - Kiedyś zapytano mnie, jak wyobrażam sobie idealnego kleryka. Odpowiedziałem, że nie mam takiego ideału. Mnie interesuje dobry, szlachetny, pracowity ksiądz - powiedział, dodając, że tego właśnie życzy obecnym seminarzystom.
Początki Wyższego Seminarium Duchownego w naszej diecezji sięgają 1947 r. Uroczyste poświęcenie gmachu uczelni, której siedziba mieściła się w Gorzowie Wlkp. przy ul. Warszawskiej, odbyło się 26 października i dokonał go kard. Hlond. Pierwszym rektorem został ks. Gerard Domagała CM. Administrator diecezji ks. Edmund Nowicki powiedział wówczas: - Seminarium to powstało z bólu serc polskich, tęskniących za kapłanem. Jest ono koniecznością chwili, gdyż dziś jeszcze są takie tereny, gdzie wierni już od dwóch lat nie widzieli kapłana.
W dniu otwarcia gorzowskiego seminarium naukę podjęło w nim 28 alumnów. Przez pierwsze lata przybywali tu kandydaci z całej Polski - bardzo często byli to ludzie dojrzali wiekiem, wielu z nich uczestniczyło w II wojnie światowej. Pierwsze święcenia kapłańskie miały miejsce już w 1951 r. w gorzowskiej katedrze. Rok później z powodu stale rosnącej liczby alumnów dwa pierwsze lata studiów przeniesiono do Paradyża - powstał tam Wydział Filozoficzny. Wydział Teologiczny pozostał w Gorzowie. W tym samym roku system kształcenia w seminarium przeszedł z 5-letniego na 6-letni. Dziewięć lat później, po przejęciu gorzowskich budynków seminaryjnych przez władze państwowe, seminarium znów zostało połączone i po dziś dzień mieści się w Paradyżu.