W tradycji franciszkańskiej oprócz uroczystości Wszystkich Świętych obchodzonej w Kościele przez wszystkich wiernych 29 listopada czcimy wszystkich Świętych Zakonów Franciszkańskich, a wcześniej 3 listopada wspominamy wszystkich zmarłych Zakonu Serafickiego.
Od XII wieku do naszych czasów Zakon Franciszkański wydał ponad 250 świętych i błogosławionych. Są wśród nich kapłani, zakonnicy, bracia zakonni, siostry zakonne i osoby świeckie, żyjące we Franciszkańskim Zakonie Świeckich. Do najbardziej znanych i powszechnie czczonych należą: św. Maksymilian Kolbe, św. Antoni Padewski, którego kult, choć żył tak dawno, stale się rozwija na całym świece. św. Klara, Elżbieta Węgierska, która jako matka trojga dzieci po śmierci męża całkowicie poświęciła się służbie ubogim, św. Róża, Albert Chmielowski, Honorat Koźmiński, Władysław z Gielniowa, Szymon z Lipnicy, Leopold Mandić - więzień konfesjonału, Ludwik IX, który w 22. roku życia został królem francuskim. Zapisał się w historii umiłowaniem modlitwy i troską o ubogich. Praktykował systematycznie pokutę, był wielkim dobrodziejem Franciszkanów.
W zakonach Franciszkańskich żywo praktykowane jest wspomnienie wszystkich zmarłych zakonów franciszkańskich, ponieważ mamy świadomość ich roli w dziejach zakonów franciszkańskich. Historia ich życia jest dla nas prawdziwie nauczycielką. To oni przekazują nam historię i tradycje naszych zakonów Franciszkańskich. Wielu z nich oddało życie w obronie Ojczyzny, także wielu zginęło śmiercią męczeńską na misjach. Znani nam wszystkim z ostatnich lat męczennicy - o. Michał i o. Zbigniew, franciszkanie.
Wiara w świętych obcowanie mówi nam, iż możemy być pewni, że ci, co nosili ten sam habit, składali tę samą profesję, żyli w tym klasztorze czy prowincji co i my, nie są obojętni na to, jak wygląda nasze życie. Oni nam pomagają, czynią to w sposób ukryty, ale bardzo skuteczny.