Reklama

Mikołaj istnieje naprawdę

Niedziela przemyska 49/2008

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Mikołaj istnieje naprawdę. I na dodatek jest świętym. Ta historia zdarzyła się naprawdę. Kacper po raz pierwszy miał spotkać się ze św. Mikołajem. Do tej pory przychodził do niego w nocy i zostawiał pod zagłówkiem swoje prezenty. Mimo wysiłku nigdy nie udało się „przyłapać” Świętego na tym uczynku dobroci. W tym roku kilkuletniemu chłopcu ogłoszono, że Mikołaj wybrał ich wioskę i osobiście zechce się spotkać z dziećmi i obdarować prezentami. Oczekiwanie było wielkie, każdy dzień przybliżający do spotkania napełniał serce chłopca lękiem. Jak to będzie? - pytał sam siebie.
W ten pełen podniecenia czas wkradł się jednak inny niepokój. Maleńka siostra Kacpra ciężko zachorowała. Codziennie widział jak mama pędzlowała jamę ustną maleństwa wstrętnym niebieskim płynem. Z każdym dniem jednak było coraz gorzej. Płacz siostrzyczki najpierw donośny, jakby wołający o zaprzestanie zabiegu, słabł i w końcu Kacper widział po oczach mamy i babci, że z Emilką nie jest dobrze. Rozpoczął targować się ze Świętym rezygnując z prezentów na rzecz tego jednego - przywrócenia mu Emilki. Mikołaj, być może zajęty odwiedzaniem innych wiosek, jakby nie słyszał tej prośby. Nadszedł wreszcie dzień jego przybycia. W sali Domu Ludowego zebrała się niemal cała dziatwa wiejska pod opieką rodziców. Kacper przyszedł z dziadkiem, bo mama musiała zostać w domu. Spotkanie zagaił ksiądz proboszcz i to on powitał świętego i przedstawił zgromadzonych, zaznaczając w charakterystyce, że to bardzo dobre dzieci, no, może z małymi wyjątkami. Kacper niewiele pamiętał z tego spotkania. Pewnie nie odpowiedział na żadne ze stawianych przez dostojnego biskupa pytań. W głowie miał tylko jedną myśl - Emilka. Pamięta za to dobrze drogę do domu. Z małą paczką pod pachą, przez wielkie zaspy śpieszył do domu. Nie chciał słyszeć podnieconych głosów dzieci i ich rodziców. Kiedy wreszcie dotarli do domu, dziadek próbował zainteresować chłopca prezentami, otworzył paczkę i zachwalał, jaki to dobry ten Mikołaj. Wiadomo, święty. Kacper usiadł z otwartą paczką na kolanach w sieni, bo do pokoju, gdzie leżała Emilka go nie wpuszczono. Zrozumiał, że jest już bardzo źle. Siedział z załzawionymi oczami. Przez łzy widział jedynie piękną pomarańczę, która normalnie byłaby szczytem szczęścia. Teraz była nic nieznaczącym darem. Nasłuchiwał, co dzieje się za drzwiami. Do akcji wkroczył dziadek. Jak nigdy zaczął grzać wodę, którą zmieszał z miodem i poszedł do zakazanego dla Kacpra pokoju. Chłopiec wytężył słuch. Jakaś szarpanina - tak mu się zdawało - naruszyła ciszę domu. Wreszcie usłyszał płaczliwy głos mamy: „Niech tata da spokój i pozwoli dziecku spokojnie umrzeć”. Dziadek zawsze spokojny, odezwał się - jak mu się wydawało - nieco za głośno: „Na to zawsze będzie czas!”. Nastała cisza. Kacprowi zdawało się, że trwa wieki. Nagle zza drzwi dało się słyszeć straszliwe kaszlanie Emilki i jej płacz. Tego już nie zniósł. Uciekł do kuchni, gdzie zawsze spał u boku dziadka. Rzucił się na łóżko i zagłówkiem tłumił szloch. A jednak Mikołaj go nie wysłuchał. Emilka z pewnością umarła. Tak straszliwie kaszlała. W tym płaczu zasnął. Rano obudził się wśród rozrzuconych na łóżku skromnych prezentów, wśród których była i owa pomarańcza. Zanim zdążył się pozbierać z sennych majaków, do kuchni weszła mama z zawiniątkiem, które położyła przy nim. Najpierw zobaczył kruczoczarne włosy siostry, a potem jej ciekawskie spojrzenia na niego. Potem, kiedy już przyzwyczaił się do niej, wydawało mu się, że się uśmiecha. - A jednak Mikołaj jest naprawdę i słyszy - pomyślał. Z płaczem, który pojawił się jak nieproszony gość włożył do becika pomarańczę.
Po latach dowiedział się, że owo nieszczęsne smarowidło zasklepiło się w gardle siostry i ona po prostu się dusiła. Dziadek, pszczelarz - amator, postanowił podjąć walkę z cieniem śmierci. Wprost siłą wlał w gardło wnuczki ów zmieszany z wodą miód i wtedy oderwało się to niebieskie świństwo i dziecko złapało oddech. To wtedy tak silnie zapłakało. Jak noworodek, który po raz drugi zobaczył, że świat jest piękny.
Od tamtej pory, mimo upływu lat, Kacper nigdy nie miał wątpliwości, że Mikołaj istnieje naprawdę. Podobnie zresztą jak do dziś, mimo, że jest już dorosły nie ma wątpliwości, że tuż obok niego żyją i dziadek i mama, która niedawno odeszła ze świata żywych. Pewnie w ten dzień św. Mikołaja, w niebie, u jego boku będą wspominać tamten sprzed laty dzień, w którym święty odwiedził nie tylko ich wioskę, ale zdążył jeszcze zagościć do ich skromnego domu.
Wczoraj podczas zakończenia kolejnych rekolekji dla Domowego Kościoła, w godzinie świadectwa jeden z ojców wyznał: „Zrozumiałem, że za mało daję siebie moim dzieciom. Telewizor, komputer i ciągle nie mam czasu, a może ochoty, by z nimi porozmawiać, pobaraszkować, chociaż wiem, że bardzo na to czekają. Te rekolekcje pozwoliły mi to zrozumieć i mam nadzieję, że uda mi się przełamać moje przyzwyczajenia i dam moim dzieciom więcej siebie. I może to jest dobry pomysł na prezent mikołajowy dla wielu, wielu dzieci?
A ponieważ także dzieci obdarowują swoich rodziców, to sugestia także i dla nich. Może czasem to rodzice czekają na chwilę szczerej rozmowy ze swoimi dziećmi. Wyjdźmy naprzeciw tym tęsknotom.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2008-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Święci na dziś

Niedziela Ogólnopolska 42/2008, str. 16-17

Archiwum Karmelitów Bosych

Zelia i Ludwik Martin, rodzice św. Teresy od Dzieciątka Jezus

Zelia i Ludwik Martin, rodzice św. Teresy od Dzieciątka Jezus

„Dobry Bóg dał mi Ojca i Matkę godniejszych Nieba niż ziemi. Prosili Pana, by dał im dużo dzieci i by je wziął dla Siebie. Pragnienie to zostało wysłuchane. Czworo małych aniołków uleciało do Nieba, a pięć pozostałych na arenie życia wybrało Jezusa za Oblubieńca”
Św. Teresa od Dzieciątka Jezus i Najświętszego Oblicza

Ona - pełna życia, spontaniczna, zaradna, nie lubi zebrań i podróży. On - cichy, o usposobieniu medytacyjnym, i przeciwnie - lubiący podróże i nowe miejsca. Przeciwieństwa, których zalety uzupełniały się. Oboje w młodości pragnęli się poświęcić wyłącznie Bogu. Bóg jednak chciał dla nich innej drogi - przez ich życie chciał przekonać świat, że w małżeństwie świętość jest możliwa. Zelia i Ludwik Martin. Rodzice św. Teresy od Dzieciątka Jezus. W niedzielę 19 października Kościół uroczyście wyniesie ich do chwały ołtarzy.
CZYTAJ DALEJ

Norweska wyspa staje miejscem duchowego przebudzenia

2025-07-11 14:53

[ TEMATY ]

Skandynawia

norweska wyspa

duchowe przebudzenie

Selja

Adobe Stock

Ruiny pierwszego klasztoru w Norwegii znów rozbrzmiewają modlitwą. W ten sposób przybywający na wyspę Selja doznają przemiany swojego życia i walczą o powrót katolicyzmu w to miejsce.

Legenda św. Sunnivy
CZYTAJ DALEJ

Radom: Ks. Krzysztof Dukielski biskupem pomocniczym diecezji radomskiej

2025-07-12 12:00

[ TEMATY ]

diecezja radomska

Diecezja Radomska

Ks. Krzysztof Dukielski

Ks. Krzysztof Dukielski

Ks. Krzysztof Dukielski, dotychczasowy proboszcz parafii św. Jana Chrzciciela w Magnuszewie, został mianowany biskupem pomocniczym diecezji radomskiej. Decyzję Ojca Świętego Leona XIV ogłosiła dziś w południe Nuncjatura Apostolska w Polsce.

Ojciec Święty Leon XIV mianował Ks. Krzysztofa DUKIELSKIEGO, dotychczasowego proboszcza parafii św. Jana Chrzciciela w Magnuszewie, biskupem pomocniczym diecezji radomskiej i przydzielił mu stolicę tytularną Catula.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję