Od połowy XIX wieku najbardziej popularną różańcową wspólnotę modlitewną stanowi Stowarzyszenie Żywego Różańca założone przez Paulinę Jaricot (1799-1862) w Lyonie w 1826 r. „Najważniejszą... rzeczą i najtrudniejszą jest uczynić Różaniec modlitwą wszystkich” - napisała wtedy. Każdy człowiek może znaleźć w ciągu dnia kilka minut, aby odmówić dziesiątek Różańca, czyli jedną tajemnicę. Paulina Jaricot zaczęła organizować piętnastoosobowe grupy, nazwane później żywymi różami. Każda z osób tworzących piętnastkę zobowiązywała się do odmawiania jednej tajemnicy, czyli wszyscy razem odmawiają codziennie cały Różaniec. Wszystkich członków róży dotyczy taka sama zasługa, jakby odmówili cały Różaniec. Nieodmówienie tajemnicy nie oznacza grzechu, a utratę zasługi. Celem Stowarzyszenia Żywego Różańca jest, według Założycielki, wspieranie modlitwą, ofiarą duchową i materialną działań misyjnych Kościoła. Dziełu Pauliny Jaricot udzieliło poparcia wielu biskupów oraz ojciec generał Zakonu Kaznodziejskiego, który przyłączył Stowarzyszenie Żywego Różańca do wielkiej historycznej dominikańskiej Rodziny Różańcowej, obejmującej Bractwa Różańcowe i Różaniec Wieczysty. Wkrótce papież Grzegorz XVI wydał brewe aprobujące stowarzyszenie.
Żywy Różaniec w krótkim czasie rozprzestrzenił się w całej Francji, a następnie na świecie. Po 5 latach, w 1831 r., Paulina Jaricot napisała: „Liczba odmawiających dziesiątek Różańca rośnie z niewiarygodną szybkością we Włoszech, Szwajcarii, Belgii, Anglii i wielu regionach Ameryki. (...) Wszędzie, gdzie tworzą się piętnastki, można zauważyć nienotowane wcześniej umacnianie się dobra”. Kilka lat później dodała: „Stopniowo stajemy się zjednoczeni w modlitwie ze wszystkimi ludźmi świata”.
Papież Leon XIII w brewe z 13 czerwca 1881 r. napisał m.in.: „Paulinie Jaricot... zawdzięczamy szczęśliwy pomysł rozdzielenia wśród 15 osób 15 dziesiątków Różańca. W ten sposób (...) cudownie rozpowszechniła i czyniła nieustanną modlitwę do Matki Bożej.
Gdy kilkadziesiąt lat później powstały Papieskie Dzieła Misyjne, Żywy Różaniec w naturalny sposób stał się ich wiernym współpracownikiem. Rozpoczynając 25. rok swojego pontyfikatu, Jan Paweł II w liście apostolskim zatytułowanym „Rosarium Virginis Mariae” ogłosił Rok Różańca (od października 2002 do października 2003 r.). Ojciec Święty wprowadził nową część Różańca, tajemnice światła, uwzględniające lata publicznej działalności Pana Jezusa, „aby Różaniec w pełniejszy sposób można było nazwać streszczeniem Ewangelii”. Odtąd cały Różaniec liczy 20 tajemnic, czyli żywe róże składają się z 20 osób.
- W naszej parafii Wspólnota Żywego Różańca pełni misję głoszenia Ewangelii przez modlitwę różańcową podejmowaną w intencjach Kościoła powszechnego, jak i lokalnego - mówi ks. Sławomir Augustynowicz, proboszcz parafii pw. Chrystusa Króla w Głuszycy. - Żywy Różaniec składa się z „żywych róż”. Każda róża posiada 20 osób, z których każda odmawia codziennie dziesiątek Różańca, czyli jedną tajemnicę, połączoną z rozważaniem. W ten sposób odmawiany jest w róży codziennie cały Różaniec - 20 tajemnic. Jest to jakby wieniec różany składany u stóp Królowej. W naszej parafii istnieje 15 kół Żywego Różańca: 5 w kościele pw. Chrystusa Króla, 9 w kościele św. Józefa i jedna w kościele w Grzmiącej.
- W naszej parafii prężnie odmawiają Różaniec 4 róże różańcowe. Dwie róże pochodzą z Wambierzyc i dwie z Ratna Dolnego. W każdą I niedzielę miesiąca róże różańcowe czynnie uczestniczą w Eucharystii, czytając czytania i śpiewając psalm responsoryjny oraz Alleluja - mówią franciszkanie z Wambierzyc.
Róże Żywego Różańca co roku spotykają się na początku lipca na diecezjalnej pielgrzymce w Bardzie. W tym roku do sanktuarium przybyły też maluchy z Podwórkowych Kół Różańcowych Dzieci. Modlitwie w sanktuarium Matki Bożej Strażniczki Wiary przewodniczył bp Antoni Długosz, częstochowski biskup pomocniczy, wielki przyjaciel dzieci.
W homilii Ksiądz Biskup zachęcał najmłodszych, aby umieli doceniać to, co dla nich robią inni ludzie. Wzywał także dzieci, aby na wzór Matki Bożej uczyły się być dla innych osób darem. Można to czynić np. poprzez bycie posłusznym rodzicom, wychowawcom, nieobrażanie się, bycie pogodnym, życzliwym w stosunku do koleżanek i kolegów.
- Tutaj, w Bardzie, Matka Boża przypomina nam nie tylko o tym, że nas bardzo kocha, ale prosi nas, abyśmy tak jak Ona byli prezentem dla drugiego człowieka. Matko Boża, Strażniczko Wiary, pomagaj nam, abyśmy tak jak Ty byli darem dla innych ludzi - zakończył homilię bp Długosz.
W bardzkiej pielgrzymce wzięła udział założycielka pierwszego Podwórkowego Koła Różańcowego Dzieci Magda Buczek. - Pragniemy prosić Matkę Bożą o szczególną opiekę na rozpoczęty właśnie okres wakacji - mówiła po Mszy św.
Apelowała, aby wakacje nie były czasem wolnym od modlitwy. - Chciejmy również w tym okresie zbliżyć się do Pana Jezusa i Matki Najświętszej poprzez codzienną modlitwę różańcową oraz modlić się za tych wszystkich, którzy są daleko od Boga, by otrzymali dar wiary - wzywała Magda Buczek.

Obowiązki w Stowarzyszeniu Żywego Różańca

Zasadniczym obowiązkiem jest zapisanie imienia w księdze i odmawianie codziennie jednego dziesiątka Różańca.
Udział w miesięcznej zmianie tajemnic różańcowych (kto 6 razy z własnej winy opuści nabożeństwo, należy go wykreślić).
Częste przystępowanie do sakramentów świętych oraz udział w procesjach maryjnych.
Rozszerzanie czci Maryi przykładem życia i działalnością apostolską.
Odważne stawanie w obronie wiary i Kościoła na wzór św. Dominika.
Udział w pogrzebie zmarłego członka Żywego Różańca oraz w modłach za spokój jego duszy.

Działają od 13 lat

Podwórkowe Koła Różańcowe Dzieci (w skrócie PKRD) - ruch założony w Polsce w 1997 r. przez 9-letnią wówczas Magdalenę „Madzię” Buczek.
Organizacja wspierana jest przez Radio Maryja i Telewizję Trwam. Promuje modlitwę różańcową i swym zasięgiem objęła 30 krajów. Mottem ruchu są słowa: „Nie ma dnia bez modlitwy, nie ma tygodnia bez Eucharystii, nie ma miesiąca bez spowiedzi”. Opiekę nad PKRD sprawują o. Piotr Dettlaff CSsR oraz bp Antoni Długosz.
Strona internetowa kółek podaje liczbę 136 500 członków w 30 krajach świata.

Odpust razy 8

Członkowie Żywego Różańca mogą dostąpić odpustu zupełnego, pod zwykłymi warunkami, 8 razy w roku, mianowicie:

w dniu przyjęcia do Żywego Różańca,

Narodzenia Pana Jezusa (25 XII),

Ofiarowania Pańskiego (2 II),

Zwiastowania Najświętszej Maryi Pannie (25 III),

Zmartwychwstania Pańskiego (zgodnie z kalendarzem liturgicznym),

Wniebowzięcia Matki Bożej (15 VIII),

w święto Królowej Różańca świętego

oraz Niepokalanego Poczęcia Maryi (8 XII).