Eminencjo, mówił Marszałek:
Ja nie wiem,
jak myśmy
tę bitwę wygrali?
Ja wiem:
Tam pod Ossowem poległ ksiądz Skorupka.
Zawołaniem: Za Boga i Ojczyznę!
Zagłuszył zamęt walki.
I poszli.
Przecież to jeszcze dzieci.
Nikt nie zauważył
jak potknął się ksiądz.
Na drugi dzień po odparciu bolszewików
płk Dobrowolski przeglądał pole bitwy
i zapisał tak:
Zobaczyłem na ściernisku przy miedzy,
pośród niezebranych snopów,
martwe ciało księdza.
Leżał twarzą do ziemi,
był w komży,
we fioletowej stule,
w ręku trzymał krzyż,
miał roztrzaskaną czaszkę.
Za Boga i Ojczyznę!
O, Boże!
Lesie pamiętasz?
Piasku pamiętasz?
Wisło pamiętasz? (por. K.K. Baczyński)
Warszawo pamiętaj!
To był Cud nad Wisłą!
Matka Boża Łaskawa nas osłoniała.
Europo pamiętaj!
Pamiętajcie bezbożni i bogaci
mocarze UE.
Od stu lat,
chodzilibyście w sowieckich kufajkach,
gdyby nie wiara, modlitwa i męstwo
naszych Ojców.
Nie straszcie nas,
że odbierzecie nam pieniądze.
Niech bezbożni, nie uczą nas praworządności.
Uważajcie na samych siebie, byście nie popadli
w nowe niewole i jasyry,
a to już się zaczęło.
Hanibal, ante portas!
I w Grenadzie zaraza!
***
Proszę księdza, więc co będzie z nami?
Nie lękajcie się! (Mt 17,7)
Bądźcie mocni w wierze! (1P 5,9)
Gdy słuchałem dzisiejszej ewangelii
to mi się zdaje, że to moja mama tak prosi:
Panie,
dziecko moje jest przez diabła dręczone!
Uzdrów je!
Ale Ty jesteś obca.
Ja nie mogę synowskiego chleba
rzucać psom.
A ja myślałam, żeś Ty dobry i miłosierny,
a Ty potraktowałeś mnie jak sukę.
Jednak, nie ustąpię Ci!
Zobacz, ile okruchów chleba
spada ze stołu Twoich synów,
to zlituj się i pozwól je
pozbierać szczeniętom.
Chyba wzruszył się tym
mój Pan i mój Bóg.
Popatrzył na Warszawę,
popatrzył ma nas
w kościele Świętego Krzyża
i przy głośnikach radiowych,
i powiedział:
Ja takiej wiary
wśród Was nie widziałem.
Mama, idź do domu, Twoje dziecko
jest zdrowe. (zob. Mt 15,21-28)
Więc i ja wołam od Świętego Krzyża,
Warszawo!
Spałaś, gdy barbarzyńcy
profanowali Chrystusa,
już nie czerwoną,
ale tęczową flagą?
Nie ma już Warszawskich Dzieci,
co poszły w bój.
A miałaś być
nieujarzmiona i wolna.
Takeś mi się popsowała,
Warszawo ma!
Ale są obrońcy Krzyża,
Chrystusa i Jego Matki.
Vivat Polonus,
unus defensor Mariae!
Niech żyje Polak,
jedyny obrońca Maryi. (A. Mickiewicz)
Matko Boska z Nazaretu,
z Częstochowy i z Warszawy!
O Łaskawa i Zwycięska
uczyń nowy Cud nad Wisłą:
Spraw, aby Polska za Twą przyczyną
stała się jedną, zgodną rodziną.
Norwidowa Prząśniczko!
Rany podstępnej nienawiści
zabliźnij jak pole
kwitnącym lnem. (K. Iłłakowiczówna)
Daj nam Matko taką Warszawiankę,
ale z wiarą Kananejki.
Daj nam, Matko Boska, takiego kapłana,
ale z wiarą księdza Skorupki,
a stanie się Cud nad Wisłą
i ustanie już nie czerwona,
ale tęczowa pandemia.
Ojcze Święty, Janie Pawle II – święty!
Zobacz, co się z Polską stało.
Janie Pawle teraz przyjdź.
Słowa Twoje zamień w czyn.
Niech zadrży ziemia,
zagra róg,
bo nic nad Boga (W. Poll)
i Któż jak Bóg?!
Księże Prymasie Tysiąclecia,
czy ja doczekam Twej beatyfikacji?
Kiedy kościół powie, że jesteś święty?
Przyjdź i powiedz jeszcze raz,
na Wiejskiej i w Brukseli:
Non possumus!
Panowie, dalej nie możemy!
Kocham Polską bardziej,
niż własne serce!
Wtedy spadną maski,
niech zapełnią się kościoły,
niech wrócą rodzice od pracy,
a dzieci do szkoły.
Księże Prymasie!
Teraz przyjdź i stań po naszej stronie.
Jeszcze raz nas przeprowadź,
przez Morze, ale już nie Czerwone!
***
Kochani moi!
To niezwykła dygresja
w moim kazaniu.
W niedzielę, 20 września w tym roku
będziemy dziękować Bogu,
Ludziom Solidarności,
za 40 lat Mszy Świętych radiowych.
Będziemy dziękować
Księżom Misjonarzom od Świętego Krzyża
w Warszawie.
Wszystkim Kaznodziejom, Muzykom,
Ludziom Polskiego Radia
i Ludziom Radia Maryja.
Przez Was i z Wami
modli się cała Polska,
a niedziela stała się Dniem Świętym.
Ja zaś zwracam się dziś
do Czcigodnego Prałata
Księdza Wiesława Kądzieli.
Wiesiu Kochany!
Czterdzieści lat w tej Świątyni
śpiewasz pieśń nową Bogu na chwałę
i ludziom na pocieszenie.
Dziękujemy Ci i prosimy,
zaśpiewaj jeszcze raz Miastu i Światu:
Póki Chrystus będzie wołał:
Sursum corda – Warszawiacy,
to Warszawa będzie wolna,
będą wolni i Polacy.
Aby Chrystus mógł o nas powiedzieć:
O, Warszawo!
Wielka jest Twoja wiara! (Mt 15,28)
I stanie się wtedy
drugi Cud nad Wisłą
i odmieni się oblicze Tej Ziemi.
Tak ufam.
Amen.