W homilii bp Odzimek nawiązując do zawołania biskupa Stefana mówił, że „Żyć Ewangelią" to nie tylko przekazywanie treści, ale bycie ich świadkiem w życiu codziennym. - Za tym podążają czyny. Biskup Stefan uczył nas tego należenia do Boga, abyśmy w życiu i śmieci należeli do Pana Boga - mówił bp Odzimek.
Dalej bp Odzimek mówił, że „w pierwszą rocznicę śmierci bp Stefana przyjmujemy jego wołanie, abyśmy żyli Ewangelią, abyśmy poznawali Boga, czytając Pismo Święto, uczestniczyli w życiu, które daje nam Jezus w sakramentach świętych, abyśmy odnajdywali drogi nowego życia poprzez spowiedź świętą". - Niech na tych drogach życia Ewangelią będą obecni przy nas ludzie, którzy są wielcy swoją wiarą i miłością do Chrystusa i jego Kościoła - zakończył celebrans.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Biskup Stefan Siczek urodził się 20 września 1937 r. w podradomskich Siczkach. Rozpoczął naukę w Niższym Seminarium Duchownym Księży Misjonarzy w Krakowie, lecz już po roku władze komunistyczne zlikwidowały tę placówkę. Kontynuował naukę w radomskim liceum im. Tytusa Chałubińskiego, a po uzyskaniu świadectwa dojrzałości wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego w Sandomierzu. Święcenia kapłańskie otrzymał 27 maja 1961 r. z rąk bp. Jana Kantego Lorka.
Po rocznej posłudze w sandomierskiej parafii pw. św. Pawła Apostoła biskup sandomierski skierował go na studia do Rzymu. Niestety, władze komunistyczne nie udzieliły zgody na Jego wyjazd za granicę. Rozpoczął więc studia specjalistyczne z prawa kanonicznego w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, gdzie uzyskał tytuł doktora. W tym czasie posługiwał już jako wikariusz w parafiach Sucha i w Ćmielów. Ukończył także dwuletnie studia zaoczne z teologii życia wewnętrznego w Prymasowskim Studium Życia Wewnętrznego w Warszawie. W 1972 r. Sługa Boży bp Piotr Gołębiowski mianował Ks. Stefana Siczka ojcem duchownym alumnów w sandomierskim seminarium. Posługę tę pełnił do 1986 r., kiedy to podjął obowiązki kapelana w Domu Generalnym Zgromadzenia Sióstr Służek NMP Niepokalanej w Mariówce.
Bł. Jan Paweł II, 25 marca 1992 roku, mianował go biskupem pomocniczym nowo powstałej diecezji radomskiej. Sakrę biskupią przyjął w Radomiu 11 kwietnia tegoż roku z rąk kard. Józefa Glempa, Prymasa Polski. Jego współkonsekratorami byli: abp Stanisław Nowak - ówczesny metropolita częstochowski i bp Edward Materski - pierwszy biskup radomski. Swym biskupim zawołaniem uczynił słowa: „Żyć Ewangelią". Zachęcał diecezjan wierności lekturze Słowa Bożego i do konsekwentnego wprowadzania go w życie. Przez 20 lat wspierał kolejnych biskupów radomskich swym doświadczeniem, mądrością i radą. Dwukrotnie - po śmierci śp. bp. Jana Chrapka i po nominacji do Watykanu abp. Zygmunta Zimowskiego - kierował diecezją jako jej administrator. Ten drugi okres naznaczony był krzyżem cierpienia, a siedzibą administratora diecezji był szpital. W roku ubiegłym ksiądz biskup obchodził złoty jubileusz swego kapłaństwa.
