Niedziela 8 sierpnia na długo zapadnie w pamięci dąbrowiczanom spod Wielunia nie tylko z racji parafialnego odpustu św. Wawrzyńca. Tego dnia w świątyni odsłonięto i poświęcono pamiątkową tablicę ku czci Jana Mężyka, który był zaufanym rycerzem króla Władysława Jagiełły i pochodził właśnie z Dąbrowy
Uroczystej Sumie odpustowej, w liczącym kilkaset lat kościele, przewodniczył ks. inf. Ireneusz Skubiś. Redaktor Naczelny naszego tygodnika poświęcił też mosiężną tablicę, którą umieszczono przy wejściu do świątyni. Msza św. miała religijno-patriotyczny charakter, co w powitaniu mocno wyakcentował ks. prał. Stanisław Pawlik, tutejszy proboszcz. Gospodarz miejsca podkreślił, że szczególnie młodzi ludzie powinni być świadomi swojej historii, z której należy być dumnym. - Jednym z jej twórców był Jan Mężyk, syn tej ziemi, uczestnik bitwy pod Grunwaldem z 15 lipca 1410 r.
Homilia
W homilii ks. inf. Skubiś nawiązał do postaci patrona parafii św. Wawrzyńca, diakona i męczennika, który według zachowanych „Akt Męczeństwa” pochodził z Hiszpanii. Należał do rzymskiego duchowieństwa i cieszył się zaufaniem papieża św. Sykstusa II. Jemu powierzył on administrację dóbr kościelnych oraz opiekę nad ubogimi Rzymu. Święty poniósł śmierć męczeńską za cesarza Waleriana 10 sierpnia 258 r., wcześniej rozdając wszystkie kościelne pieniądze potrzebującym.
Ksiądz Infułat mówił również o tym, że i dziś chrześcijanie są prześladowani za wiarę. - Codziennie wierzący przelewają krew za wiarę, szczególnie w Azji. Może nawet nie zdajemy sobie z tego sprawy, ale również teraz mamy męczenników. Z ich krwi rodzi się Kościół - nawoływał.
Redaktor Naczelny „Niedzieli” wspomniał też o medialnych atakach na księży i biskupów, które zmierzają do tego, by osłabić wiarę katolików i są walką z samym Jezusem Chrystusem i Jego krzyżem. Przywołał również osobę Jana Mężyka. - Postać ta przeszła do historii jako wybitna osobowość z otoczenia króla Władysława Jagiełły, a miejsce w historii zapewnił mu udział w grunwaldzkim zwycięstwie - podsumował. Na koniec wezwał licznie zebranych wiernych do wierności Ewangelii i krzyżowi, do dawania świadectwa wiary w codziennym życiu.
Jan Mężyk z Dąbrowy
Po zakończeniu Eucharystii, tuż przed odsłonięciem i poświęceniem tablicy, prof. Tadeusz Olejnik przybliżył zebranym sylwetkę tego zacnego rycerza na tle epoki, w której żył. Jan Mężyk urodził się ok. 1370 r., zmarł w 1437 r. Był łożnym, podczaszym i cześnikiem królewskim. Jan był człowiekiem wykształconym. Znał m.in. język niemiecki i ruski. Służył Jagielle w podróżach, sprawował poselstwa (m.in. do króla rzymskiego i węgierskiego Zygmunta Luksemburskiego).
W czasie bitwy pod Grunwaldem Mężyk wchodził w skład doborowego orszaku rycerzy czuwającego nad bezpieczeństwem króla. Tłumaczył mu z języka niemieckiego słowa posłów krzyżackich, którzy przywieźli dwa nagie miecze dla Jagiełły i księcia Witolda. Jan Mężyk pod koniec życia został wojewodą lwowskim, wcześniej piastując wiele ważnych królewskich urzędów.
Autorką odsłoniętej w dąbrowskim kościele tablicy jest Marzeny Uryszek. Uroczystości odpustowe zaszczycili również swoją obecnością liczni księża (m.in. ks. prał. Marian Stochniałek oraz ks. prał. Zygmunt Wróbel), a także zaproszeni goście, m.in. burmistrz Wielunia Mieczysław Majchert oraz starosta wieluński Andrzej Stępień.
Czytamy następnie, że Samarytanin: „Podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem”. To również ważne przesłanie, które płynie do nas z dzisiejszej Ewangelii. Mówi ono, że nie wystarcza tylko sama chęć pomagania. Ważne jest, aby pomagać mądrze, aby pomoc, którą chcemy nieść, była dostosowana do warunków, sytuacji i potrzeb osoby pokrzywdzonej.
Powstał jakiś uczony w Prawie i wystawiając Jezusa na próbę, zapytał: «Nauczycielu, co mam czynić, aby osiągnąć życie wieczne?» Jezus mu odpowiedział: «Co jest napisane w Prawie? Jak czytasz?» On rzekł: «Będziesz miłował Pana, Boga swego, całym swoim sercem, całą swoją duszą, całą swoją mocą i całym swoim umysłem; a swego bliźniego jak siebie samego». Jezus rzekł do niego: «Dobrze odpowiedziałeś. To czyń, a będziesz żył». Lecz on, chcąc się usprawiedliwić, zapytał Jezusa: «A kto jest moim bliźnim?» Jezus, nawiązując do tego, rzekł: «Pewien człowiek schodził z Jeruzalem do Jerycha i wpadł w ręce zbójców. Ci nie tylko go obdarli, lecz jeszcze rany mu zadali i zostawiwszy na pół umarłego, odeszli. Przypadkiem przechodził tą drogą pewien kapłan; zobaczył go i minął. Tak samo lewita, gdy przyszedł na to miejsce i zobaczył go, minął. Pewien zaś Samarytanin, wędrując, przyszedł również na to miejsce. Gdy go zobaczył, wzruszył się głęboko: podszedł do niego i opatrzył mu rany, zalewając je oliwą i winem; potem wsadził go na swoje bydlę, zawiózł do gospody i pielęgnował go. Następnego zaś dnia wyjął dwa denary, dał gospodarzowi i rzekł: „Miej o nim staranie, a jeśli co więcej wydasz, ja oddam tobie, gdy będę wracał”. Kto z tych trzech okazał się według ciebie bliźnim tego, który wpadł w ręce zbójców?» On odpowiedział: «Ten, który mu okazał miłosierdzie». Jezus mu rzekł: «Idź i ty czyń podobnie!»
Nie powinno się zdejmować krzyży w bawarskich szkołach - oświadczył w piątek Alexander Dobrindt, polityk bawarskiej CSU, minister spraw wewnętrznych RFN. Jego zdaniem to symbol nie tylko religijnej, ale i społecznej tożsamości Bawarii.
Taki komentarz padł ze strony ministra po środowym wyroku sądu administracyjnego w Monachium. Uznaje on, że dyrekcja liceum w Wolznach w Górnej Bawarii bezprawnie odmówiła zdjęcia krzyża przy głównym wejściu do szkoły w Wolznach w Górnej Bawarii. Wnioskowała o to dwójka uczniów, argumentując że chrześcijański symbol narusza ich wolność religijną. Gdy dyrekcja nie zgodziła się z nimi, złożyli pozew.
Fra Angelico: Ukrzyżowanie (San Marco, Florencja).
Sześćsetletni fresk, przedstawiający Ukrzyżowanie Chrystusa, autorstwa bł. Fra Angelico (1395-1455) - jednego z najwybitniejszych malarzy wczesnego Odrodzenia, pieczołowicie odrestaurowano w przyklasztornym kościele św. Dominika we Fiesole koło Florencji. Dzieło, ukryte pod wieloma warstwami farb, odzyskało swój pierwotny blask dzięki wsparciu amerykańskiej organizacji non‑profit Friends of Florence (Przyjaciele Florencji).
Dominikanin Guido di Pietro, w zakonie - Jan z Fiesole, znany jako Fra Angelico, zwany „Malarzem Anielskim” ze względu na swój subtelny, wręcz eteryczny sposób używania barw i światła, łączył średniowieczną duchowość z technicznymi osiągnięciami Renesansu. Jego obrazy były nie tylko wyrazem kunsztu artystycznego, lecz także aktem głębokiego oddania i modlitwy. 3 października 1982 św. Jan Paweł II wyniósł go na ołtarze, ale nie była to klasyczna beatyfikacja, lecz potwierdzenie kultu przez wprowadzenie jego imienia do mszału.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
