Zachęta, by nie gasić ducha św. Ojca Maksymiliana zachowuje swoją aktualność i znaczenie, gdyż jego postać jest źródłem inspirującym i nieustannie wskazuje drogę. Co do tego wątpliwości nie ma proboszcz parafii św. Maksymiliana Marii Kolbego w Łazach, ks. Jarosław Piekarz, który uważa, że w tym wyjątkowym czasie św. Maksymilian tak pokierował myślami, sercami i umysłami ludzkimi, że po 23 latach od erygowania łazowskiej wspólnoty nareszcie drgnęła sprawa budowy kościoła. Zamysł o budowie nowego domu Bożego istnieje tu od samego początku; wybudowana kaplica miała służyć jedynie jako tymczasowa i tymczasową pozostała do dziś, choć już niedługo parafia obchodzić będzie srebrny jubileusz istnienia.
„Parafie, które utworzone zostały w tym samym czasie, co nasza, mają już swoje kościoły, domy parafialne, zostały konsekrowane, w pełni funkcjonują. Tutaj sprawa ciągnie się latami. Jestem jednak pełen wiary i nadziei, że na poświęconym w czerwcu br. przez ordynariusza naszej diecezji, bp. Grzegorza Kaszaka placu pod budowę nowej świątyni niedługo rozpocznie się prawdziwy budowlany ruch” - optymistycznie nastraja Ksiądz Proboszcz, który od roku przewodzi łazowskiej wspólnocie. Być może fakt, że ks. Jarosław zna się na budownictwie wpłynie na fakt, że rychło zobaczymy rosnące mury świątyni? „Oj, żeby to ode mnie zależało…, ale może ten zawód trochę dopomoże, bo ogólne poglądy na sprawy budowlane posiadam” - uśmiecha się ks. Piekarz.

Milowy krok

Najważniejsze jednak jest to, że temat budowy nowego kościoła nie jest tylko tematem do rozmów, ale podjęte inicjatywy to prawdziwy milowy krok w drodze do wznoszenia świątyni. Ostatni rok był intensywny jeśli chodzi o wszelkie sprawy formalno-prawne. Niemała w tym zasługa burmistrza miasta i gminy Łazy, Macieja Kaczyńskiego oraz miejscowych radnych, którzy uwzględnili w planie zagospodarowania przestrzennego miasta grunt pod cele kultu. Działka pod budowę kościoła została zakupiona za symboliczną kwotę w ub.r. Jej powierzchnia to 4 tys. m kw., teren byłych ogródków działkowych przy ul. Częstochowskiej. Wydaje się, że to bardzo dobra lokalizacja jeśli chodzi o dostęp wiernych, ponieważ przyszły kościół usytuowany będzie w bezpośrednim sąsiedztwie bloków mieszkalnych. „Nowa świątynia, według projektu architekta Włodzimierza Cichonia z Kielc, będzie 3-nawowa, o powierzchni użytkowej ok. 400 m kw.” - uchyla rąbka tajemnicy Proboszcz parafii, który nie marnował czasu i przy licznych obowiązkach związanych z nową parafią wystarał się także o opracowanie architektoniczne nowego kościoła, którego na razie strzeże jak oka w głowie. „W odpowiednim czasie parafianie zobaczą projekt nowego kościoła; czekali tyle lat, poczekają i kilka tygodni, zanim wszystko dopięte zostanie na ostatni guzik, zanim projekt zostanie ostatecznie zatwierdzony przez diecezjalną komisję ds. budowy i konserwacji kościołów” - mówi ks. Jarosław. Choć ruch na placu kościelnym trwa już od kilku miesięcy - bo trzeba było uporządkować teren, ogrodzić go, przygotować do poświęcenia - to sprzęt ciężki wjedzie tu najprawdopodobniej wiosną 2012 r., by rozpocząć wykopy pod fundamenty.

Prastare Łazy

Łazy zamieszkuje obecnie ok. 7 tys. osób. Przez obszar miasta przebiega linia kolejowa Katowice - Warszawa obudowana stacją rozrządową. Pas terenów kolejowych przecina miasto na dwie części, które powiązane są jedynie tunelowym przejazdem drogowym oraz kładką dla pieszych. Pospolicie mówi się o starych i nowych Łazach. To właśnie w tych ostatnich w latach 60. XX wieku powstało nowe osiedle „Podlesie”, które w czasach PRL-u przemianowano na osiedle ZMS. W latach 1968-69 oddano osiem bloków, a następne w latach 70., 80., i 90. Liczba mieszkańców tej części Łaz wzrosła wówczas do 3 tys. osób. To z kolei stało się inspiracją do utworzenia w tej części miasta odrębnej placówki duszpasterskiej. Biskup częstochowski Stanisław Nowak 1 lipca 1987 r. powołał do życia nową parafię pw. św. Maksymiliana Marii Kolbego.
Sięgając do początków miejscowości warto nadmienić, że po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach pisanych w 1442-43 r., w dokumencie sprzedaży Księstwa Siewierskiego przez bp. Zbigniewa Oleśnickiego. Kolejne wzmianki dotyczące miejscowości pochodzą z dokumentu króla Kazimierza Jagiellończyka datowanego na 1456 r. Łazy wymienione są także w „Liber Beneficiorum” Jana Długosza z lat 1470-80.
Rozwój miejscowości związany jest z budową warszawsko-wiedeńskiej linii kolejowej w latach 1845-48 oraz rozwojem przemysłu w rejonie Zagłębia Dąbrowskiego. Przed powstaniem parafii św. Michała Archanioła w Łazach wierni należeli do parafii św. Jakuba w Ciągowicach. 25 listopada 1920 r. parafię w Łazach erygował biskup kielecki Augustyn Łosiński. Z niej zrodziła się wspólnota św. Maksymiliana, w której historię wpisało się na trwałe pięciu duszpasterzy, którzy animowali jej życie duchowe oraz wznosili kościół materialny. Wymienić w tym miejscu należy pierwszego proboszcza, ks. Juliana Oleksego, budowniczego tymczasowej kaplicy, służącej do dziś jako miejsce spotkań liturgicznych, nieżyjącego już śp. ks. Jana Maja, który wybudował plebanię oraz ks. Jerzego Małotę, ks. Zygmunta Skipirzepę - kontynuatorów dzieł duchowych i materialnych swoich poprzedników, oraz obecnego proboszcza, ks. Jarosława Piekarza.

Wyczekiwanie

Obecnie parafia liczy niespełna ok. 2500 tys. mieszkańców. Część z nich to rodowici mieszkańcy Łaz, druga to przybysze, którzy zwłaszcza weekendy spędzają u swoich najbliższych, poza miastem. Rezultat jest taki, że po prostu nie ma ich w kościele na coniedzielnej Mszy św. Może właśnie dlatego nie czują zbyt wielkiej przynależności do nowej wspólnoty. „Troską moich poprzedników było skonsolidowanie parafii. I ja tego pragnę, aby wierni tej wspólnoty poczuli się jak w rodzinie, aby zespolili się z problemami i radościami, które tutaj się dzieją” - mówi Ksiądz Proboszcz. Z pewnością w realizacji tych pragnień pomocna będzie świątynia z prawdziwego zdarzenia, dom parafialny, który stanie się ośrodkiem kultury dla dzieci i młodzieży. Planów jest wiele” - zaznacza Ksiądz Proboszcz.
Tymczasem w parafii trwa wielkie wyczekiwanie, co z tego wszystkiego wyniknie? Czy się uda? „Wielu parafianom zależy na nowym kościele, nie brakuje jednak tych, którzy powątpiewają. Jedno jest pewne, że osiedle zubożało. Ludzie stracili optymizm, bo stracili też pracę. Pamiętam czasy, kiedy odwiedzałam tę parafię, kiedy byłem wikariuszem w Ogrodzieńcu, jeszcze za ks. Maja, kaplica wówczas była pełna, dziś zaledwie 17 proc. uczestniczy w życiu wspólnotowym” - mówi ks. Jarosław Piekarz.

Wszystko jest możliwe

Miniony rok dla Maksymilianowej wspólnoty był przełomowy, ponieważ na przestrzeni lat mieszkańcy nie bardzo wierzyli już w poderwanie się do wznoszenia kościoła. Trzeba czasu, aby niektórzy przekonali się, że to jest możliwe, że wszystko jest możliwe, jeśli tylko jest zapał, chęci i zaangażowanie. Powstał parafialny komitet budowy kościoła w Łazach, który wspomaga Proboszcza, a także podejmuje decyzje w sprawach finansowych. Proboszcz parafii podziwia i jest ogromnie wdzięczny wszystkim tym, którzy widzą w sens, którzy wspierają rozpoczynające się dzieło modlitwą i ofiarami. Tu ukłon w kierunku parafian, a także władz miasta, którzy łaskawym okiem patrzą na rodzące się dzieło pod patronatem św. Maksymiliana.
Zapewne wspaniały Patron, który fascynuje swoją osobowością i postawą, a który jest autorem utworzenia wielkiego, słynnego w całym świecie ośrodka w Niepokalanowie, nie zostawi samych wiernych tej wspólnoty. „Pewnie nasze sprawy są mu szczególnie znane i bliskie, ogromnie w to wierzę, a myśl ta jest bardzo motywująca na przyszłość” - stwierdza ks. Jarosław Piekarz.