Wiedeńska archidiecezja odnotowała w tym roku znaczny wzrost powołań. Tej jesieni do seminarium wstąpiło 14 nowych kandydatów, zwiększając całkowitą liczbę alumnów do 52. Kandydaci nie są ani „konserwatywni” ani „postępowi”, ale w centrum ich życia jest Bóg, przyznał Matthias Ruzicka, 25-letni seminarzysta.
Jedenastu kandydatów, którzy wstąpili w tym roku seminarium, pochodzi z samej archidiecezji wiedeńskiej, pozostali trzej z diecezji Eisenstradt i Sankt Pölten. Seminaria zostały połączone w 2012 roku. Najstarszy alumn ma 74 lata, najmłodszy 20. Pochodzą oni z różnych środowisk. Do kapłaństwa przygotowują się m.in. muzycy, chemicy, pielęgniarze, byli urzędnicy służb cywilnych, a nawet producent win.
Niektórzy z alumnów przeżyli w swojej historii odejście od Kościoła. Kiedy odnaleźli ponownie wiarę, postanowili oddać swoje życie na służbę Bogu i Kościołowi. Wielu seminarzystów studiowało wcześniej na Papieskim Uniwersytecie Filozoficzno-Teologicznym Papieża Benedykta XVI, gdzie kontynuują swoje studia, ale już w stroju duchownym.
Formacja seminaryjna w Wiedniu trwa od sześciu do ośmiu lat. Oprócz studiów teologicznych kandydaci otrzymują tzw. wolny rok, w którym mogą studiować za granicą, także poza Europą.
Pod koniec formacji seminaryjnej, przed przyjęciem święceń, wielu alumnów, jest wysyłanych na „rok praktyki pastoralnej”, aby nabrać doświadczenia w bezpośredniej pracy z ludźmi. Zazwyczaj są oni wyświęcani na kapłanów rok lub dwa lata później. Jest to coraz powszechniejsza praktyka w formacji do kapłaństwa.
Każdego roku między 13 do 20 listopada kaplica św. Stanisława Kostki, jedna z nielicznych tak dobrze zachowanych prywatnych kaplic w Wiedniu, udostępniana jest wiernym i zwiedzającym. Podczas codziennych nabożeństw i wspólnotowych modlitw sprawowanych w tym szczególnym miejscu, kultywuje się wielowiekową tradycję oddającą cześć św. Stanisławowi z dalekiej Polski.
Stanisław Kostka przebywał w Wiedniu przez trzy lata. Przybył tu w wieku czternastu lat w 1564 r., aby wraz ze swoim bratem Pawłem kształcić się w kolegium jezuickim. Początkowo mieszkali w konwikcie zakonu jezuickiego na dzisiejszym placu Am Hof. Po zamknięciu internatu przez cesarza Maksymiliana II wynajęli mieszkanie w pobliskiej kamienicy przy Kurrentgasse 2. Na pierwszym piętrze znajdował się pokój Stanisława. Piętnaście lat po jego śmierci, w 1583 r., izbę przebudowano na prostą kaplicę. W miejscu, gdzie stało jego łóżko i gdzie Stanisław miał objawienia umieszczono ołtarz. W połowie XVIII wieku kaplicę raz jeszcze przebudowano, ozdabiając ją bogatymi ornamentami rokokowymi. Nad ołtarzem umieszczono w XIX w. obraz dzieła jezuity Franza Stachera, przedstawiający Matkę Bożą z Dzieciątkiem, św. Barbarę i anioła podającego Stanisławowi komunię świętą.
Siostry Służebnice Ducha Świętego od Wieczystej Adoracji
Od 1915 roku w Filadelfii grupa zakonnic poświęciła swoje życie nieustającej adoracji Najświętszego Sakramentu. Te różowe zakonnice, zrodzone z charyzmatu niemieckiego świętego Arnolda Janssena, nadal stanowią duchowy filar, który wspiera misję Kościoła swoimi modlitwami i towarzyszy cierpieniom świata.
Janssen urodził się w 1837 roku i zmarł w 1909 roku. Święcenia kapłańskie przyjął w wieku 24 lat. Szybko zrozumiał, zwłaszcza podczas modlitwy i nabożeństw, że jego misją jest kształcenie księży do ewangelizacji w krajach obcych. W 1875 roku założył seminarium misyjne w małym miasteczku w Holandii, co dało początek Towarzystwu Słowa Bożego.
W ogólnym kontekście żydowskim psalm jest czasami kojarzony z modlitwami osób i społeczności znajdujących się w trudnej sytuacji. Jest on także wiązany z wydarzeniami historycznymi, w których naród izraelski odczuwał poczucie opuszczenia, ale także nadzieję na zbawienie - mówi Shlomo Libertovsky, wykładowca Tory w Bet Szemesz, komentując Psalm 22 dla Centrum Heschela na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim Jana Pawła II, śpiewany w Niedzielę Palmową.
Jak podkreśla Libertovsky, „psalm 22 jest jednym z najbardziej poruszających psalmów w Biblii, ponieważ dotyka ludzkiego doświadczenia cierpienia, poszukiwania sensu życia, poczucia opuszczenia, ale także nadziei i odkupienia”.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
