Reklama

Każdy ma za co dziękować

Święto Dziękczynienia - które odbędzie się w Warszawie już po raz piaty - co roku obchodzone jest pod innym hasłem. Tym razem będzie okazja wyrażenia swojego „dziękuję” za dar życia i rodziny

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

Święto Dziękczynienia kojarzy się z jednym miejscem: świątynią Opatrzności Bożej na Polach Wilanowskich. To tu odbywa się większość uroczystości i towarzyszących im, a pomyślanych jako rodzinne, atrakcji i imprez. - Chcemy przypomnieć Polakom, jak wielką wartością jest rodzina, i że warto za nią dziękować - podkreśla Sylwia Kabała-Prawecka, rzecznik Centrum Opatrzności Bożej.
Święto Dziękczynienia jest m.in. po to, by przypominało o tym, o czym często zapominamy. Często, w różnych intencjach, prosimy i błagamy, ale o podziękowaniu już nie pamiętamy. Tymczasem jest za co dziękować. Każdy ma za co.
- Na ogół mamy roszczeniowe nastawienie do życia. Uważamy, że coś nam się należy, a jeśli tego nie osiągamy, mamy pretensje do Pana Boga i ludzi. Często nie zauważamy tego, co naprawdę już mamy, co w życiu już otrzymaliśmy, co wciąż dostajemy - mówi Dariusz Malejonek, znany muzyk, kompozytor, założyciel i lider „Maleo Reage Rockers”, od lat występujący i prowadzący koncerty w czasie Święta Dziękczynienia.
Jak ocenia Maciej Iwański, dziennikarz TVP Sport (poprowadzi próbę bicia rekordu w strzelaniu bramek w przeddzień Święta), ludzie nie zdają sobie na co dzień sprawy, że mają za co dziękować. Tym lepszą ku temu okazją jest Święto Dziękczynienia. - Jego wartość jest nie do przecenienia w dzisiejszym świecie, gdy ludzie coraz mniej czasu poświęcają sobie nawzajem, coraz bardziej zapominają o tym, że trzeba mieć taki moment, żeby odsapnąć i znaleźć w sobie siłę, żeby podziękować za wszystko.

Jeszcze bliżej

Mają za co dziękować osoby związane ze Centrum Opatrzności Bożej, a niektóre właśnie dlatego - z wdzięczności - zostały wolontariuszami. Barbara Piątkowska zdecydowała się zostać nim, jak mówi, z potrzeby serca, po tym, gdy wyzdrowiała po potrąceniu przez samochód. Obrażenia były poważne, nie mogła chodzić. - W cierpieniu zbliżyłam się jeszcze bardziej do Pana Boga - mówi pani Barbara. Gdy trudne chwile minęły, tym bardziej miała za co Bogu dziękować.
Barbara Piątkowska wolontariuszką została przed kilkoma laty, tuż po pierwszym Święcie Dziękczynienia. Zgłosiła się do ówczesnego proboszcza i początkowo zajmowała się pakowaniem korespondencji, m.in. listów do darczyńców. Z czasem, gdy Centrum rozrosło się, wykonywała coraz bardziej skomplikowane czynności. Na pracę w Centrum przeznacza każda wolna chwilę, traktuje ją, nie ukrywa, jako rodzaj misji.
W Centrum poznała wiele osób, z którymi zaprzyjaźniła się. A to dla niej ważne. Od kilku lat jest na emeryturze. Przyjaźni się z innymi wolontariuszami z COB. - Moja córka mieszka w Kanadzie, kontakt jest utrudniony. Jestem osobą samotną, ale dzięki nim, nie czuję się samotna.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Wpisani w przesłanie

Reklama

Coraz większe obowiązki - zawodowe, naukowe i rodzinne powodują, że Andrzej Gałecki, doktorant z Politechniki Warszawskiej nie może pracować na rzecz COB tak dużo, jak kiedyś. Zaczynał jako wolontariusz - przed kilkoma laty, jeszcze jako student - od prostych prac: naklejania znaczków na korespondencje, nagrywania płyt CD. Potem były te bardziej skomplikowane, pracował m.in. przy tworzeniu bazy danych darczyńców Świątyni. Dziś wspiera, kiedy jest taka potrzeba i kiedy może.
Dlaczego w ogóle został wolontariuszem? Jak podkreśla, bardzo dużo i bezinteresownie otrzymał od ludzi, tym bardziej starał się bezinteresownie im dawać. Przez 10 lat, w czasie gimnazjum, liceum i podczas studiów na Politechnice Warszawskiej, był stypendystą Dzieła Trzeciego Tysiąclecia. Także za to chciałby dziękować Opatrzności Bożej. Ale również za rodzinę: żonę i - w tym roku dodatkowo - za dziecko, którego państwo Gałeccy właśnie się spodziewają. - W tym roku doskonale się wpisujemy w główne przesłanie Święta Dziękczynienia - mówi Andrzej Gałecki.

Ładowanie akumulatorów

Od roku wolontariuszką-przewodnikiem COB jest Krystyna Dzielińska. -Zabrzmi to nieskromne, ale mam sygnały, że robię to nieźle - uśmiecha się pani Krystyna, na co dzień przewodnik po Zamku Królewskim. Praca w Świątyni daje jej - jak podkreśla - mnóstwo satysfakcji. - Cieszę się nią, czuję, że daje ludziom, ale także sporo od nich otrzymuję - mówi. Jak podkreśla, ma za co dziękować. Przede wszystkim, za swoje dzieci, za rodzinę. Ale także za to, że żyje w wolnym kraju. Jakichkolwiek nie przeżywałby wstrząsów i kryzysów.
- Przecież kiedyś nawet nie mogliśmy o tym marzyć - mówi. - Jestem z pokolenia, które bardzo świadomie przeżyło stan wojenny. Chodziliśmy z mężem na Msze św. za Ojczyznę, odprawiane przez ks. Jerzego Popiełuszkę, jak wtedy się mówiło naładować akumulatory. Teraz ładuje akumulatory na Wilanowie, w Święto Dziękczynienia.
Samo Święto wzywa, jak uważa Dariusz Malejonek, do tego, żeby spojrzeć na swoje życie oczami wdzięczności, a nie tylko z perspektywy tego, czego nam brak, co byśmy chcieli, żeby było, ale się nie spełnia. Wzywa, żeby zobaczyć, że nasze życie jest naprawdę dobre. Nawet trudne sytuacje, gdy już miną, okazują się sensowne. Widać, że były po coś.
Komu będzie dziękował w tym roku muzyk, też było - nie było wolontariusz COB? Na pewno Panu Bogu, ale także swojej rodzinie, żonie, kolegom z zespołu, współpracownikom. - Wielu ludziom chciałbym tego dnia podziękować. Zamierzam także dziękować Panu za ludzi, którzy są wokół mnie, z którymi mam zaszczyt być, a z niektórymi bliżej współpracować. Jest to wielki dar - mówi Malejonek. - W ogóle człowiek jest dla drugiego człowieka darem, a warto o tym pamiętać nie tylko w Święto Dziękczynienia.

* * *

OPIEKA I TROSKA PANA BOGA

Opatrzność to opieka i troska Pana Boga, którą szczególnie odczuwamy w jej wyjątkowej, bo osobistej postaci, czyli indywidualnej interwencji w nasze życie. Dzieje się tak często, nie tylko na naszą prośbę zawartą w modlitwach skierowanych do Boga. Tę opinię muzyka Adama Prucnala, podzielają jego koledzy z zespołu Brathanki, który wystąpi na koncercie towarzyszącym Świętu Dziękczynienia na Wilanowie. - To Opatrzność sprawiła, że przed ponad 12 laty stworzyliśmy grupę, jej repertuar i do dziś gramy razem. Bardzo dużo od tego czasu zmieniło się w naszym życiu. Często na koncertach próbujemy za to wszystko dziękować piosenką „Hej góry” - mówi muzyk Adama Prucnal. 3 czerwca, przed Świątynią Opatrzności Bożej, chce - jak mówi - piosenką „Modliła się dziewczyna” podziękować za „basetli dźwięki, słońce i za deszcz”.

2012-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Błogosławione w Braniewie – bolesne męczennice komunizmu

2025-05-30 19:30

[ TEMATY ]

Braniewo

siostry katarzynki

beatyfikacjia

Red

Miały od 26 do 64 lat. Ginęły po kolei – w ciągu kilku miesięcy 1945 roku. Dlatego, że do końca pozostały z dziećmi - sierotami, z pacjentami w szpitalu, z osobami starszymi, które nie miały rodzin ani opieki. Z tymi wszystkimi, którzy nie byli w stanie się bronić ani uciekać przed Armią Czerwoną, która brutalnie wkroczyła wtedy na Ziemię Warmińską. Czy można zrozumieć postępowanie sióstr katarzynek?

Pracowały na całej Warmii, w różnych domach zakonnych i w różnych miejscach: domach dziecka, szpitalach, ośrodkach opieki. Gdy żołnierze sowieccy zaczęli zajmować te ziemie, ludzie zaczęli się masowo ewakuować. Nie mogło być na tych ziemiach dzieci, które nie miały rodziców, chorych bez własnych rodzin czy najstarszych mieszkańców. Takich osób nie opuściły jednak siostry katarzynki. Mimo że były przez czerwonoarmistów bite, gwałcone, torturowane – na przykład w szpitalnej piwnicy, gdzie szukały schronienia wraz ze swymi podopiecznymi. Te, które zostały wtedy z pacjentami, były wielokrotnie wykorzystywane przez Sowietów. Niektóre więziono, a potem zesłano w głąb ZSRR. Pracowały w łagrach, zmarły z wycieńczenia. Siostra, która zorganizowała ewakuację dzieci – zgromadziła je w grupie na dworcu kolejowym, sama zaś poszła szukać dla nich wody i pożywienia. Żołnierz Armii Czerwonej zastrzelił ją, gdy tylko wyszła na zewnątrz. Były siostry, które zginęły wskutek ciągnięcia ich za samochodem po ulicach Kętrzyna. Po zajęciu Gdańska przez Sowietów pod koniec marca 1945 r. rozpoczęły się mordy, grabieże i gwałty na miejscowej ludności. Ofiarą napaści padły też siostry katarzynki, które znalazły się w mieście po przymusowej ewakuacji macierzystego domu w Braniewie. Jak podaje KAI, 58-letnia siostra Caritina Fahl, nauczycielka i ówczesna wikaria generalna Zgromadzenia, ze wszystkich sił starała się bronić młodsze siostry przed gwałtem. Została straszliwie pobita, zmarła po kilku dniach. Takie były ich losy.
CZYTAJ DALEJ

Wniebowstąpienie kończy to, co zapoczątkowało Wcielenie

2025-05-29 09:04

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

Monika Książek

Wniebowstąpienie kończy to, co zapoczątkowało Wcielenie. Chrystus, który narodził się w Betlejem, przyjmując naszą ludzką naturę, lecz bez grzechu, wraca teraz do Siebie, skąd przyszedł. Wniebowstąpienie jest dokończeniem misterium paschalnego, a więc dzieła odkupienia.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie; w imię Jego głoszone będzie nawrócenie i odpuszczenie grzechów wszystkim narodom, począwszy od Jeruzalem. Wy jesteście świadkami tego. Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni w moc z wysoka». Potem wyprowadził ich ku Betanii i podniósłszy ręce, błogosławił ich. A kiedy ich błogosławił, rozstał się z nimi i został uniesiony do nieba. Oni zaś oddali Mu pokłon i z wielką radością wrócili do Jeruzalem, gdzie stale przebywali w świątyni, wielbiąc i błogosławiąc Boga.
CZYTAJ DALEJ

Skauci Króla mają nowy szczep w Trzebnicy

2025-05-31 15:51

ks. Łukasz Romańczuk

Skauci Króla w Trzebnicy

Skauci Króla w Trzebnicy

Wspólnota Domowego Kościoła rejonu trzebnickiego wzbogaciła się o Szczep Skautów Króla. Uroczysta inauguracja odbyła się przy klasztorze sióstr Boromeuszek i Sanktuarium św. Jadwigi Śląskiej w Trzebnicy.

W ostatnim czasie trwał tzw. kurs przygotowawczy, którego wynikiem jest utworzenie szczepu Skautów Króla, który otrzyma konkretny numer 24 i będzie działał w konkretnym miejscu. - Podczas Mszy świętej chcemy modlić się o Boże błogosławieństwo dla instruktorów, skautów i rodziców ich wspierających. Chcemy także podziękować za to dobro, które już się dokonało - mówił ks. Mateusz Ciesielski, przywołując historię początków, które miały miejsce w Brzegu Dolnym.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję