Niemal w 15. rocznicę erygowania parafii pw. św. Królowej Jadwigi w Gorlicach (Zawodzie) wierni przeżywali wyjątkową uroczystość - instalację relikwii bł. Edmunda Bojanowskiego w ołtarzu jemu poświęconym, co jest wielkim darem dla parafii, jak zauważyła s. Marta Niemiec - przełożona gorlickiej wspólnoty Sióstr Służebniczek.

100% bojanowskiego charyzmatu

Bł. Edmund Bojanowski (1814-71) przekazał swoim córkom duchowym - siostrom służebniczkom, charyzmat będący odpowiedzią na potrzeby czasów: opiekę nad dziećmi, ubogimi i chorymi. To one posługują w Gorlicach od 1916 r. Początkowo mieszkały i pracowały w pobliskim szpitalu, obecnie realizują swój charyzmat na wszystkich płaszczyznach: wychowują w duchu bł. Edmunda Bojanowskiego dzieci w ochronce noszącej jego imię; katechizują w pobliskiej szkole, gdzie prowadzą Szkolne Koło Caritas wspierające pomocą biednych, potrzebujących oraz posługują w szpitalu. Przyglądając się duszpasterstwu parafii, także odnajdziemy dzieła w duchu Bojanowskiego, jak i jej patronki św. Królowej Jadwigi - matki ubogich. Działa tu parafialny Zespół Caritas pod opieką dyrektora Caritas Okręgu Gorlickiego - ks. kan. Jerzego Gondka; parafialna świetlica dla dzieci „Przystań”; jest wydawana gazeta parafialna „Wspólnota Królowej Jadwigi”, a na terenie szpitala posługuje kapelan - ks. Andrzej Kluz. Te dzieła zostały zespolone w piękną całość, a ich przypieczętowaniem stało się przybycie w znaku relikwii bł. Edmunda Bojanowskiego, duchowego ojca sióstr służebniczek, człowieka renesansu (literata, poety, publicysty, miłośnika i badacza folkloru, działacza kulturalnego, społecznika, ojca miłosierdzia), który wyprzedził epokę i jako świecki zaangażowany w budowanie Królestwa Bożego na Ziemi, ewangelizację, był prekursorem Soboru Watykańskiego II.

Duchowe przygotowania

Do tego wydarzenia wierni przygotowywali się od 24 kwietnia. Jak mówił ks. kan. Gondek, przez 9 tygodni, w każdą środę podczas nowenny do Matki Bożej Nieustającej Pomocy, Siostry Służebniczki przybliżały wiernym postać Błogosławionego, jego duchowość oraz modliły się w powierzonych intencjach za jego wstawiennictwem. Nowennowe środy były okazją dla wiernych do nabycia u sióstr wielu wydawnictw poświęconych temu niezwykłemu Polakowi.
Katecheci na zajęciach również zapoznawali dzieci i młodzież gimnazjalną z postacią i dziełami Błogosławionego, zorganizowali także konkurs plastyczny pt. „Bł. Edmund opiekun dzieci, ubogich i chorych”. Jak zauważyła s. Marta Niemiec, katechetka Miejskiego Zespołu Szkół nr 1, zainteresowanie było duże, napłynęło 115 prac, a laureatów konkursu oraz wystawę mogli poznać goście niedzielnego XIV Parafialnego Festynu (24 czerwca). A ponadto, jak zapewniała Siostra Przełożona, wspólnota sióstr codziennie modliła się o błogosławione owoce wstawiennictwa bł. Edmunda dla wszystkich rodzin parafii.

W znaku relikwii

23 czerwca nastąpił uroczysty moment wprowadzenia bł. Edmunda Bojanowskiego w znaku relikwii pierwszego stopnia (cząstka kości dłoni) do kościoła parafialnego. Z domu Sióstr Służebniczek (przy ul. Jezierskiego) wierni pod przewodnictwem ks. Ryszarda Sowy wyruszyli w procesji z relikwiami niesionymi przez matkę generalną Zgromadzenia Sióstr Służebniczek Najświętszej Maryi Panny Niepokalanie Poczętej, s. Beatę Chwistek. W progach kościoła relikwie Błogosławionego Matka Generalna przekazała gospodarzowi parafii ks. kan. Jerzemu Gondkowi. Uczestnicy procesji: siostry służebniczki, przedstawiciele władz lokalnych, dzieci z ochronki sióstr, młodzież ze Szkolnego Koła Caritas, przedstawiciele władz lokalnych oraz parafianie wzięli udział we Mszy św. sprawowanej m.in. w intencjach rychłej kanonizacji bł. Edmunda. Kwiaty były wyrazem radości z przybycia Błogosławionego w znaku relikwii. Symboliczne wiązanki złożyli przedstawiciele dzieci z Ochronki im. bł. Edmunda Bojanowskiego wraz z s. Barbarą Górą, dyrektor tegoż przedszkola; dzieci ze Szkolnego Koła Caritas w Miejskim Zespole Szkół nr 1 oraz fundatorzy obrazu Błogosławionego Helena i Tadeusz Batory. W homilii wygłoszonej przez ks. Piotra Salę, Błogosławiony ukazany został jako alpinista ducha, bezgranicznie ufający Bożej Opatrzności, dziecko Maryi - Jej wzorem mówiący codziennie Bogu „fiat”. Ten „serdecznie dobry człowiek” jak pisał o nim Tygodnik Katolicki, był „jednym z najpobożniejszych, najpokorniejszych i najzasłużeńszych katolików Wielkopolski (…) wzór cichej pobożności, łagodnej wyrozumiałości i wyrzeczenia się siebie”. Życie Bojanowskiego to realizacja motta: „Wszelka dobra dusza jest jako ta świeca, która sama się spala, a innym przyświeca”.
Liturgię uświetnił śpiew chóru sióstr nowicjuszek ze Starej Wsi. Po Eucharystii zgromadzeni mogli uczcić relikwie Błogosławionego i zapoznać się z ekspozycją przy jego ołtarzu.

Bogactwo symboli ołtarza

Ołtarz Błogosławionego jest jednym z akordów w uświetnianiu wnętrza nowego kościoła. Jak mówiła s. Marta Niemiec: „Ku radości sióstr 6 lat temu padła propozycja, żeby powstał ołtarz boczny bł. Edmunda Bojanowskiego. Rok temu ta myśl wróciła ze spotęgowaną siłą. Po konsultacjach z Matką Generalną i Radą Generalną, co do symboliki elementów w ołtarzu, Ksiądz Proboszcz poczynił starania, by ołtarz powstał na czas. Autorem projektu jest Maciej Kauczyński, a wykonawcą - pracownia Piotra Kauczyńskiego. Obraz Błogosławionego został namalowany przez Zbigniewa Kotyłłę. Wśród fundatorów ołtarza należy wymienić siostry służebniczki, rodziców dzieci pierwszokomunijnych, bierzmowanych oraz sponsorów. Ołtarz stanowi odzwierciedlenie bogactwa osobowości i ducha Edmunda Bojanowskiego. Warto zwrócić uwagę choćby na kilka elementów.
Oko Bożej Opatrzności. Bł. Edmund Bojanowski to sługa Bożej Opatrzności, Bóg przez jego ręce otaczał opieką dzieci, ubogich i chorych, karmił chlebem i miłością, pomnażając te dary.
Bazylika gostyńska, to w niej modlił się i przyjmował sakramenty. Tutaj Matka Boża Bolesna w wizerunku Piety, czczona przez rodziców, a później przez Edmunda wysłuchała gorącej modlitwy Teresy - matki Edmunda, który w wieku 4 lat śmiertelnie zachorował. Za cud uzdrowienia dziecka rodzice złożyli wotum - srebrne oko Opatrzności Bożej, które do dzisiaj jest w bazylice Księży Filipinów.
Postać Maryi. W duchowości Bojanowskiego głęboki rys stanowi pobożność maryjna. Jej powierzył całe swe życie, plany i Ją uczynił Patronką zgromadzenia. Pragnął, aby nad każdą ochronką królowała Matka Boża Jasnogórska.
Flaga Polski - akcent narodowy. Błogosławiony urodził się w rodzinie pielęgnującej polskie tradycje patriotyczne, dumę narodową i cześć dla bohaterów, strzegącą „narodowych pamiątek”. Ojciec Edmunda Walenty Bojanowski walczył w powstaniu listopadowym, co skończyło się konfiskatą rodzinnego majątku. Jego miłość do Matki Bożej i do Matki Ojczyzny, najpełniej wyrażała pieśń „Bogurodzica”, gdyż „zawiera całe wyznanie wiary, jest pierwszym chrześcijańskim katechizmem w Polsce” (Dz. 14 I 1855 r.).
Siostry służebniczki. Założył najliczniejszą obecnie polską żeńską rodzinę zakonną Sióstr Służebniczek (1850 r.). Siostry realizują w Polsce i poza jej granicami przekazany przez Ojca Założyciela charyzmat posługi ubogim, chorym, a nade wszystko dzieciom. Bojanowski szczególną opieką otaczał najmłodszych, początkowo ofiary epidemii cholery - sieroty, później troską wychowawczą otoczył dzieci wiejskie, zagrożone biedą, zaniedbaniem i demoralizacją. Błogosławiony był prekursorem współczesnej myśli pedagogicznej. Jego system wychowania wyprzedzający pedagogikę o cały wiek uwzględniał personalizm. Celem wychowania było kształtowanie postaw i rozwijanie pozytywnych cech osobowości, tak „aby człowiek stał się obrazem i podobieństwem Boga na ziemi”.
Bł. Edmundzie - módl się za polskie rodziny!