Reklama

Watykan

Penitencjarz Większy uaktualnia sens pokuty chrześcijańskiej

Kard. Mauro Piacenza, Penitencjarz Większy w Trybunale Penitencjarii Apostolskiej, w liście do wiernych wyjaśnia głębokie znaczenie aktów pokutnych, do których Kościół zachęca w okresie Wielkiego Postu. „Należy pamiętać – pisze purpurat – że ów czas pokuty jest również uczestnictwem w ostatecznym zwycięstwie Chrystusa nad złem, które przynosi radość i zbawienie ludzkości wystawionej na próbę pandemii”.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Wielu katolików na całym świecie podejmuje w Wielkim Poście wyrzeczenia, aby celebrować czas pokuty jako przygotowanie do radości w czasie Zmartwychwstania Pańskiego. Tegoroczny okres pokutny jest jednak szczególny, gdyż nakłada się na pandemię Covid-19, przez którą ludzie na całym świecie są zmuszeni do rezygnacji z części swojej osobistej wolności, poświęcenia własnego „stylu życia” w imię koniecznych środków higienicznych i sanitarnych. Ludzkość zmuszona jest do podporządkowania się wskazaniom ustanowionej władzy, nawet jeśli często „uniemożliwiają one pomoc, a nawet ostatnie pożegnanie, hospitalizowanemu członkowi rodziny” – pisze Penitencjarz.

„Koronawirus zostanie w końcu pokonany, lecz istnieje zło, które zagraża nie tylko zdrowiu cielesnemu, ale dotyczy zbawienia wiecznego”; zwycięstwo nad tym złem ma „nieporównywalnie większe znaczenie dla życia człowieka, ponieważ przynosi radość zbawienia” – podkreśla kard. Piacenza.

Penitencjarz Większy pisze dalej, że właśnie z tego powodu Wielki Post rozpoczyna się nałożeniem popiołu i formułą pokutną „pamiętaj, że prochem jesteś i w proch się obrócisz”, która przypomina nam, że jesteśmy stworzeniami zależnymi w całej swej istocie od Boga i że nasze życie, po ludzku jest skazane na koniec, co tak dobitnie uwydatniła pandemia koronawirusa. „Pokuta rozumiana w sensie chrześcijańskim nie jest próbą przekupienia Boga. Jest to wysiłek dania odpowiedzi Miłości, która w Chrystusie wzięła na siebie zło tego świata i poprzez śmierć na krzyżu oraz zmartwychwstanie odnowiła zniszczony przez grzech wszechświat. Pokuta chrześcijańska jest więc – kontynuuje purpurat – cnotą daną przez Ducha Świętego, przez którą człowiek oddaje swoje życie Panu, godząc się na cierpienie z Nim i uczestnicząc w ten sposób w nowym życiu Chrystusa, który poddając się krzyżowi, zasiadł po prawicy tronu Boga”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2021-02-19 18:41

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Rekolekcje wielkopostne - przymus czy czas refleksji i przemiany?

Po chwilach radości i zabawy, jaka towarzyszyła nam od Bożego Narodzenia do Środy Popielcowej, nadszedł moment zwolnienia, wyciszenia. Wielki Post w kalendarzu Kościoła katolickiego to czas pokuty, przygotowujący do przeżycia najważniejszych świąt dla chrześcijan, Wielkanocy. Rekolekcje to okazja do modlitwy, refleksji i zbliżenia się do Boga.

Życie każdego chrześcijanina powinno opierać się nie tylko na radościach. Dlatego też Wielki Post, czas umartwienia, jest doskonałą okazją do tego, by zatrzymać bieg życia, by zwolnić i zastanowić się nie tylko nad pamiątką ukrzyżowania Pana Jezusa, ale i nad własnym postępowaniem. Takie chwile sprawiają, że Bóg staje się bliższy, namacalny i bardziej ludzki.
CZYTAJ DALEJ

Święte dzieci Kościoła. Św. Franciszek i św. Hiacynta Marto

[ TEMATY ]

Fatima

dzieci fatimskie

Archiwum sanktuarium w Fatimie

Dzieci fatimskie, którym objawiła się Matka Boża – Hiacynta, Łucja i Franciszek

Dzieci fatimskie, którym objawiła się Matka Boża – Hiacynta, Łucja i Franciszek

Nie licząc tzw. świętych młodzianków, z chwilą kiedy papież dokonał ich kanonizacji, dzieci z Fatimy stały się najmłodszymi świętymi Kościoła. Oboje zasnęły w Panu, nie będąc jeszcze nastolatkami. „Kościół pragnie jak gdyby postawić na świeczniku te dwie świece, które Bóg zapalił, aby oświecić ludzkość w godzinie mroku i niepokoju” – mówił Jan Paweł II 13 maja 2000 roku, dokonując ich beatyfikacji. Uzdrowioną osobą, dzięki której rodzeństwo oficjalnie uznane zostało za święte, był mały chłopiec – tylko trochę mniejszy od nich...

Dziecko wiszące nad przepaścią, próbujące sforsować parapet okna lub barierkę balkonu – skąd my to znamy? Jeśli macie dzieci, być może też tego kiedyś doświadczyliście albo śni wam się to w nocnych koszmarach. Taki właśnie przypadek wydarzył się brazylijskim małżonkom João Batiście i Lucilii Yurie. Około 20 wieczorem 3 marca 2013 roku ich mały pięcioletni synek Lucas bawił się z młodszą siostrą Eduardą w domu swojego dziadka w mieście Juranda, leżącym w północno- -wschodniej Brazylii. Co mu strzeliło do głowy, żeby zbyt niebezpiecznie zbliżyć się do okna? Nie wiadomo. W jego przypadku zabawy przy oknie zakończyły się jednak najgorzej, jak tylko mogły – wypadł. Niestety, okno znajdowało się wysoko – sześć i pół metra nad ziemią, a właściwie nad betonem. Uderzywszy z impetem o twarde podłoże, malec pogruchotał sobie czaszkę, a część tkanki mózgowej wypłynęła na zewnątrz. Nieprzytomnego chłopca zabrała karetka. Jego stan był krytyczny, zapadł w śpiączkę. Z placówki w Jurandzie wysłano dziecko w niemal godzinną drogę do szpitala w Campo Mourao. Po drodze jego serce dwa razy przestawało bić. Dawano mu niewielkie szanse na przeżycie – minimalne, prawie żadne.
CZYTAJ DALEJ

Bóg nie kocha mnie dla swojego zysku. On kocha mnie dla mojego dobra!

2025-02-20 09:28

[ TEMATY ]

rozważania

O. prof. Zdzisław Kijas

pixabay.com

Dzisiejsze czytania mówią też bardzo wiele o naszym Bogu. Mówią, że nas oszczędza, nawet wtedy, kiedy Go oszukujemy, bo ciągle liczy na naszą poprawę, nawrócenie.

Jezus powiedział do swoich uczniów: «Powiadam wam, którzy słuchacie: Miłujcie waszych nieprzyjaciół; dobrze czyńcie tym, którzy was nienawidzą; błogosławcie tym, którzy was przeklinają, i módlcie się za tych, którzy was oczerniają. Jeśli cię kto uderzy w policzek, nadstaw mu i drugi. Jeśli zabiera ci płaszcz, nie broń mu i szaty. Dawaj każdemu, kto cię prosi, a nie dopominaj się zwrotu od tego, który bierze twoje. Jak chcecie, żeby ludzie wam czynili, podobnie wy im czyńcie. Jeśli bowiem miłujecie tych tylko, którzy was miłują, jakaż za to należy się wam wdzięczność? Przecież i grzesznicy okazują miłość tym, którzy ich miłują. I jeśli dobrze czynicie tym tylko, którzy wam dobrze czynią, jaka za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy to samo czynią. Jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to należy się wam wdzięczność? I grzesznicy pożyczają grzesznikom, żeby tyleż samo otrzymać. Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka i będziecie synami Najwyższego; ponieważ On jest dobry dla niewdzięcznych i złych. Bądźcie miłosierni, jak Ojciec wasz jest miłosierny. Nie sądźcie, a nie będziecie sądzeni; nie potępiajcie, a nie będziecie potępieni; odpuszczajcie, a będzie wam odpuszczone. Dawajcie, a będzie wam dane; miarę dobrą, ubitą, utrzęsioną i wypełnioną ponad brzegi wsypią w zanadrza wasze. Odmierzą wam bowiem taką miarą, jaką wy mierzycie».
CZYTAJ DALEJ
Przejdź teraz
REKLAMA: Artykuł wyświetli się za 15 sekund

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję