Reklama
Reklama
Bądź na bieżąco!
Reklama
Wśród czcicieli Jego Wnętrza (czyt. Serca) można by wymienić: Orygenesa, Hipolita Rzymskiego, świętych Ireneusza, Ambrożego czy Augustyna. Właściwy jednak kult Serca Jezusowego rozwinął się dopiero w średniowieczu, głównie we Francji, Niemczech i Włoszech. I tak, wielkimi czcicielami Serca Pana Jezusa byli między innymi: św. Mechtylda (+ 1298 r.), św. Gertruda (+ 1274 r.), św. Antoni Padewski (+ 1231 r.), św. Bonawentura (+ 1274 r.). Jednak największą zasługę w powstaniu samego święta ku czci Serca Zbawiciela miała niewątpliwie św. Małgorzata Maria Alacoque (+ 1690). Jej to objawiał się czterokrotnie Chrystus (w latach 1673-75), domagając się, aby oficjalnie i uroczyście w Kościele uczczono Jego Serce. Mówił: "Moje Boskie Serce tak płonie miłością ku ludziom, że nie może dłużej utrzymać tych płomieni gorejących, zamkniętych w moim łonie". Innym zaś razem: "Oto Serce, które tak bardzo umiłowało ludzi, że nie szczędziło niczego, aż do zupełnego wyniszczenia się dla okazania im miłości, a w zamian za to doznaje od większości ludzi tylko gorzkiej niewdzięczności, wzgardy, nieuszanowania, lekceważenia, oziębłości i świętokradztw (...). Dlatego żądam, aby pierwszy piątek po oktawie Bożego Ciała był odtąd poświęcony jako osobne święto ku czci Mojego Serca i na wynagrodzenie Mi przez Komunię i inne praktyki pobożne zniewag, jakich doznaję. W zamian za to obiecuję ci, że Serce moje wyleje hojne łaski dla tych, którzy w ten sposób oddadzą Mu cześć" .
W niespełna sto lat później (w 1765 r.) papież Klemens XIII wprowadził Święto Najświętszego Serca Pana Jezusa dla niektórych zakonów i diecezji (rzymskiej i diecezji polskich). Warto tutaj podkreślić, że wielką zasługę w jego ustanowieniu mieli polscy biskupi, którzy w 1764 r. wystosowali do papieża Memoriał, a w nim przedstawili historyczny przegląd kultu oraz godność i pożytki płynące z nabożeństwa do Serca Jezusowego. Papież bł. Pius IX w 1856 r. rozszerzył święto dla wszystkich diecezji, zaś Leon XIII w 1899 r. poświęcił Sercu Jezusowemu cały Kościół i rodzaj ludzki. Od jego też pontyfikatu czerwiec stał się miesiącem szczególnego kultu Serca Pana Jezusa. Śpiewana zaś w tym czasie Litania biorąca swój początek w XVII w. (ostatecznie zatwierdzona w 1889 r.), na stałe weszła do porządku czerwcowego nabożeństwa.
Kult Serca Pana Jezusa przejawia się szczególnie w samym święcie, wypadającym zawsze w piątek po oktawie Bożego Ciała. Także czerwiec gromadzi rzesze wiernych na nabożeństwie przed wystawionym Najświętszym Sakramentem.Poza tym wyrazem czci oddawanej Boskiemu Sercu jest niewątpliwie "Akt poświęcenia." Do innych form pobożności możemy zaliczyć: Godzinę Świę-tą - adorację nocną z pierwszego czwartku na pierwszy piątek miesiąca, do której zachęcał sam Pan Jezus, a także praktykę tak zwanych pierwszych piątków. Św. Małgorzacie Alacoque obiecał Zbawiciel, że kto przez dziewięć kolejnych pierwszych piątków miesiąca przystąpi do Komunii św. i ofiaruje się jako wynagrodzenie za grzechy własne i całej ludzkości, tego Boże Serce ogarnie miłosierdziem w chwili zgonu, tzn. nie umrze bez Jego łaski.
Chciejmy zatem w czerwcu wynagradzać Bożemu Sercu wszelkie zło i wszelki grzech, jakim jest Ono obrażane. Zaś osobisty akt oddania się Boskiemu Sercu Zbawiciela niech stanie się zadatkiem naszego uświęcenia.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Reklama
Reklama
Reklama
_1748635398.jpg)
