Międzynarodowa konferencja „30 lat Państwowego Funduszu Rehabilitacji Osób Niepełnosprawnych – przeszłość, teraźniejszość, przyszłość” będzie okazją do wymiany poglądów na temat ekonomicznych, społecznych i zdrowotnych skutków niepełnosprawności we współczesnym świecie oraz propozycji rozwiązań w zakresie aktywizacji osób z niepełnosprawnościami.
Zaproszeni goście zagraniczni – z Australii, Stanów Zjednoczonych, Indii, Chin, Norwegii, Belgii, Niemiec oraz Szwajcarii – zaprezentują szerokie spektrum doświadczeń w zakresie systemowych rozwiązań wsparcia osób niepełnosprawnych: od projektowania uniwersalnego do zabezpieczenia społecznego.
Naukowcy i praktycy z Polski spojrzą na temat rehabilitacji społeczno-zawodowej w kontekście stojących przed nią wyzwań oraz możliwości, a także odniosą się do tematu dostępności w kontekście różnych rodzajów niepełnosprawności.
– Podczas spotkania ze światowymi ekspertami w zakresie wsparcia osób niepełnosprawnych chcemy wymienić doświadczenia i zwiększyć świadomość społeczną w obszarze dostępności dla osób ze szczególnymi potrzebami – podkreśla prezes zarządu PFRON Krzysztof Michałkiewicz.
Jest to kolejna konferencja organizowana przez PFRON wspólnie z Biurem Pełnomocnika Rządu do Spraw Osób Niepełnosprawnych oraz Katolickim Uniwersytetem Lubelskim Jana Pawła II. Dotychczasowe poświęcone były realizacji Konwencji ONZ o prawach osób niepełnosprawnych.
Reklama
Tematyka konferencji – z uwagi na swój interdyscyplinarny charakter – obejmie rozważania z wielu dziedzin i dyscyplin naukowych, m.in. ekonomii i zarządzania, nauk prawnych, nauk o zdrowiu, nauk społecznych, czy nauki o kulturze i religii. Do udziału w spotkaniu szczególnie zaproszeni są przedstawiciele środowiska akademickiego i medycznego, osoby z niepełnosprawnościami, a także reprezentanci środowisk biznesu i trzeciego sektora, zajmujący się problematyką wsparcia osób niepełnosprawnym.
Konferencja obędzie się w dniach 13-14 października 2021 r. w budynku Centrum Transferu Wiedzy (sala 408) Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II w Lublinie. Wydarzenie relacjonowane będzie również na kanałach KUL i PFRON na YouTube.
Udział w konferencji jest bezpłatny. Warunkiem uczestnictwa jest rejestracja zgłoszenia udziału za pośrednictwem FORMULARZA. Program konferencji dostępny jest na stronach PFRON.
Wydarzenie odbywa się pod honorowym patronatem Prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego. Patroni medialni: TVP Info, TVP 3 Lublin, Tygodnik Katolicki Niedziela, Gość Niedzielny, Magazyn Integracja oraz portal www.niepelnosprawni.pl.
110 naukowców ośrodków akademickich, w tym 25 z Białorusi, Ukrainy, Niemiec i Słowacji, uczestniczyło w Drohiczynie od 7 do 9 września w 10. Międzynarodowej Konferencji Naukowej zatytułowanej „Bezpieczeństwo człowieka a religia”
Wziął w niej udział także szczególny gość z Watykanu abp Zygmunt Zimowski, przewodniczący Papieskiej Rady ds. Służby Zdrowia i Duszpasterstwa Chorych, któremu towarzyszyli ks. prał. dr Dariusz Giers - pracownik tej dykasterii oraz ks. kan. dr Piotr Supierz - sekretarz przewodniczącego. Obecni byli też: biskup drohiczyński Antoni Dydycz, rektor UPH w Siedlcach prof. dr hab. Tamara Zacharuk, dziekan Wydziału Humanistycznego UPH w Siedlcach prof. dr hab. Stanisław Jaczyński, dyrektor Instytutu Pedagogiki - Wydziału Humanistycznego UPH w Siedlcach prof. dr hab. Sławomir Sobczak, rektor Wyższego Seminarium Duchownego w Drohiczynie ks. prof. dr hab. Tadeusz Syczewski, dyrektor Mazowieckiego Samorządowego Centrum Doskonalenia Nauczycieli Jarosław Zaroń oraz prezydent Siedlec Wojciech Kudelski i burmistrz Drohiczyna Wojciech Borzym.
Boże Ciało, zwane od czasów Soboru Watykańskiego II Uroczystością Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, jest liturgicznym świętem wdzięczności za dar wiecznej obecności Jezusa na ziemi. Chrześcijanie od początków Kościoła zbierali się na łamaniu Chleba, sławiąc Boga ukrytego w ziemskim chlebie. Święto jest przedłużeniem Wielkiego Czwartku, czyli pamiątki ustanowienia Eucharystii. A z tego wynika, że uroczystość ta skryta jest w cieniu Golgoty, w misterium męki i śmierci Jezusa.
Historia święta Bożego Ciała sięga XIII wieku. W klasztorze w Mont Cornillon, w pobliżu Liege we Francji, przebywała zakonnica Julianna, która wielokrotnie miała wizję koła na wzór księżyca, a na nim widoczną plamę koloru czarnego. Nie rozumiała tego, więc zwróciła się do przełożonej. Gdy ta ją wyśmiała, Julianna zaczęła się modlić i pewnego razu usłyszała głos, oznajmiający, że czarny pas na tarczy księżyca oznacza brak osobnego święta ku czci Eucharystii, które ma umocnić wiarę, osłabioną przez różne herezje.
Władze kościelne sceptycznie odnosiły się do widzeń prostej Zakonnicy. Jednak kolejne niezwykłe wydarzenie dało im wiele do myślenia. W 1263 r. w Bolsenie, niedaleko Rzymu, kapłan odprawiający Mszę św. zaczął mieć wątpliwości, czy to możliwe, aby kruchy opłatek był Ciałem Pańskim. I oto, gdy nastąpił moment przełamania Hostii, zauważył, że sączy się z niej krew i spada na białe płótno korporału na ołtarzu. Papież Urban IV nie miał już wątpliwości, że to sam Bóg domaga się święta Eucharystii i rok po tym wydarzeniu wprowadził je w Rzymie, a papież Jan XXII (1334 r.) nakazał obchodzić je w całym Kościele. Do dziś korporał z plamami krwi znajduje się we wspaniałej katedrze w Orvieto, niedaleko Bolseny. Wybudowano ją specjalnie dla tej relikwii.
W Polsce po raz pierwszy święcono Boże Ciało w 1320 r., za biskupa Nankera, który przewodził diecezji krakowskiej. Nie było jednak jeszcze tak bogatych procesji, jak dziś. Dopiero wiek XVI przyniósł rozbudowane obchody święta Bożego Ciała, zwłaszcza w Krakowie, który był wówczas stolicą. Podczas procesji krakowskich prezentowały się proporce z orłami na szkarłacie, obecne było całe otoczenie dworu, szlachta, mieszczanie oraz prosty lud z podkrakowskich wsi.
W czasie procesji Bożego Ciała urządzano widowiska obrzędowe lub ściśle teatralne, aby przybliżyć ich uczestnikom różne aspekty obecności Eucharystii w życiu. Nasiliło się to zwłaszcza pod koniec XVI wieku, kiedy przechodzenie na protestantyzm znacznie się nasiliło i potrzebna była zachęta do oddania czci Eucharystii.
W okresie rozbiorów religijnemu charakterowi procesji Bożego Ciała przydano akcentów patriotycznych. Była to wówczas jedna z nielicznych okazji do zademonstrowania zaborcom żywej wiary. W procesjach niesiono prastare emblematy i proporce z polskimi godłami, świadczące o narodowej tożsamości.
Najpiękniej jednak Boże Ciało obchodzono na polskiej wsi, gdzie dekoracją są łąki, pola i zagajniki leśne. Procesje imponowały wspaniałością strojów asyst i wielką pobożnością prostego ludu, wyrażającego na swój sposób uwielbienie dla Eucharystii. Do dziś przetrwał zwyczaj zdobienia ołtarzy zielonymi drzewami brzóz i polnymi kwiatami. Kiedyś nawet drogi wyścielano tatarakiem. Do dziś bielanki sypią też przed kroczącym z monstrancją kapłanem kolorowe płatki róż i innych kwiatów.
Boże Ciało to również dzień święcenia wianków z wonnych ziół, młodych gałązek drzew i kwiatów polnych. Wieniec w starych pojęciach Słowian był godłem cnoty, symbolem dziewictwa i plonu. Wianki z ruty i kwiatów mogły nosić na głowach tylko dziewczęta.
Na wsiach wierzono, że poświęcone wianki, powieszone na ścianie chaty, odpędzają pioruny, chronią przed gradem, powodzią i ogniem. Dymem ze spalonych wianków okadzano krowy, wyganiane po raz pierwszy na pastwisko. Zioła z wianków stosowano też jako lekarstwo na różne choroby.
Gdzieniegdzie do poświęconych wianków dodawano paski papieru, z wypisanymi słowami czterech Ewangelii. Paski te zakopywano następnie w czterech rogach pola, dla zabezpieczenia przed wszelkim złem.
Dziś Boże Ciało to jedna z niewielu już okazji, aby przyodziać najpiękniejszy strój świąteczny - strój ludowy. W Łowickiem tego dnia robi się tęczowo od łowickich pasiaków. Kto wie, czy stroje ludowe zachowałyby się do dziś, gdyby nie możliwość ich zaprezentowania podczas uroczystości kościelnych. Chwała zatem i wielkie dzięki tym duszpasterzom, którzy kładą nacisk, aby asysty procesyjne występowały w regionalnych strojach. Dzięki temu procesje Bożego Ciała są jeszcze wspanialsze, okazalsze, barwniejsze. Ukazują różnorodność bogactwa sztuki ludowej i oby tak było jak najdłużej.
W ostatni czwartek oktawy Bożego Ciała, oprócz święcenia wianków z ziół i kwiatów, szczególnym ceremoniałem w naszych świątyniach jest błogosławieństwo małych dzieci. Kościoły wypełniają się najmłodszymi, często także niemowlętami, by i na nich spłynęło błogosławieństwo Boże. Wszak sam Pan Jezus mówił: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie, nie przeszkadzajcie im, do takich bowiem należy królestwo Boże. Zaprawdę, powiadam wam: Kto nie przyjmie królestwa Bożego jak dziecko, ten nie wejdzie do niego” (Mk 10, 13-15).
Kościół żyje dzięki Eucharystii. Nie dzięki sobie. Nie dzięki biskupowi, księżom, siostrom - mówił w homilii w uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Pańskiej w gnieźnieńskiej katedrze prymas Polski abp Wojciech Polak.
„Warto właśnie dziś, w Boże Ciało, jeszcze raz przyjąć z wiarą prawdę o obecności Jezusa w Najświętszym Sakramencie. Warto też dziś, bez lęków i uprzedzeń, otworzyć Mu na nowo swoje serce. I warto jeszcze raz rozpoznać w Eucharystii żywe serce Jezusa” – mówił.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
