4 kwietnia 1980 r. ukazał się pierwszy numer polskiego wydania „L’Osservatore Romano”. Z okazji jubileuszu 25-lecia polskiej edycji pisma Ojciec Święty Jan Paweł II skierował list na ręce Redaktora Naczelnego „L’Osservatore Romano”, który drukujemy poniżej.
Przewielebny Ksiądz Czesław Drążek TJ Redaktor Polskiego Wydania „L’Osservatore Romano”
Drogi Księże Redaktorze!
Mija dwadzieścia pięć lat od ukazania się pierwszego numeru polskiego wydania L’Osservatore Romano. Pismo to powstało na początku mojego pontyfikatu i jest z nim ściśle związane. Po wyborze na Stolicę Apostolską pragnąłem przybliżyć mój naród i narody słowiańskie do serca Kościoła powszechnego. Chciałem także, aby słowo Boże, które staram się głosić Kościołowi i światu, docierało w moim ojczystym języku do Rodaków w kraju i rozsianych po całym świecie.
Ważnym środkiem przekazu tego słowa jest po dzień dzisiejszy wersja polska L’Osservatore Romano, która została utworzona, aby służyć posłannictwu Następcy Piotra, publikować dokumenty Magisterium, informować rzetelnie o jego działalności „aż po krańce ziemi” (Dz 1, 8) oraz pogłębiać więź jedności i solidarności Kościoła w Polsce z Kościołem powszechnym.
Wielokrotnie podkreślałem, jak wielki wpływ wywierają dziś na ludzkie sumienia środki społecznego przekazu, które „wykorzystywane w sposób właściwy (...) bardzo się przyczyniają do kształcenia umysłów oraz do rozszerzania i umacniania Królestwa Bożego” (Inter mirifica, n. 2). Polskie wydanie L’Osservatore Romano w tym dziele ewangelizacji uczestniczy ofiarnie, odpowiedzialnie i kompetentnie. Jest przewodnikiem dla wszystkich, którzy pragną z Kościołem i Następcą Piotra zgłębiać i umacniać swoją wiarę, nadzieję i miłość oraz głosić Prawdę Chrystusa w dzisiejszym świecie.
Serdecznie dziękuję wszystkim, którzy to pismo tworzyli i tworzą. Dziękuję Księdzu Redaktorowi, Redakcji, Współpracownikom, Kolporterom, wszystkim, których ono łączy i inspiruje do wspólnego działania w służbie Papieżowi, Kościołowi i naszej Ojczyźnie. Ponawiam moje życzenie sprzed dwudziestu pięciu lat, aby słowo Boże przekazywane na stronach polskiego wydania L’Osservatore Romano przynosiło owoc stokrotny.
Moje podziękowanie kieruję również do całej Rodziny L’Osservatore Romano: do Pana Dyrektora Mario Agnesa, Drukarni Watykańskiej, Redaktorów i Pracowników, którzy po bratersku okazują edycji polskiej życzliwą pomoc.
Z całego serca udzielam wszystkim mego Apostolskiego Błogosławieństwa, którym obejmuję całe środowisko L’Osservatore Romano oraz Czytelników i Przyjaciół pisma.
Z Polikliniki im. Agostina Gemellego w Rzymie, 12 marca 2005 r.
Wśród wielu miejsc kultu Apostołów w Europie szczególne znaczenie ma sanktuarium św. Jakuba w Composteli. „Do grobu św. Jakuba w Santiago de Compostela zdążają ludzie zwłaszcza z najróżniejszych regionów Europy, by odnowić i umocnić swą wiarę” - napisał Benedykt XVI z okazji 119. Jubileuszowego Roku Świętego. „Droga ta, usiana tak licznymi świadectwami gorliwości, pokuty, gościnności, sztuki i kultury, opowiada wymownie o duchowych korzeniach Starego Kontynentu”.
Jakub zwany Większym lub Starszym, syn Zebedeusza i brat Jana, był - podobnie jak jego ojciec - galilejskim rybakiem. Jezus powołał Jakuba i jego brata do grona Dwunastu nad Jeziorem Genezaret (Mt 4, 21-22; Mk 1, 19-20; Łk 5, 10-11). Ewangelie wspominają o Jakubie osiemnaście razy. Tak jak św. Piotr i św. Jan również św. Jakub cieszył się szczególnym zaufaniem Pana Jezusa (Mk 5, 37; 9, 2; 14, 33). W pierwotnym Kościele odgrywał ważną rolę. Za Heroda Agryppy I (41-44), wnuka Heroda Wielkiego, zginął śmiercią męczeńską ścięty mieczem, co odnotowano w Dziejach Apostolskich (Dz 12, 2). Był więc drugim, po Szczepanie, wzmiankowanym męczennikiem Kościoła.
Objawienia, które będą jej towarzyszyć przez całe życie, będą raz po raz wspierane
przez obecność i słowa Matki Najświętszej. Będą to jednak tylko uzupełnienia
i komentarze do tego, co przekazywał jej Zbawiciel.
Jednak nie tylko te dwie osoby będą przychodzić do niej z wyżyn niebieskich.
Pojawią się też różni święci, ale na tyle okazjonalnie, że nie na nich zwracamy uwagę.
Kiedy myślimy o trzeciej
osobie, która – obok Jezusa
i Maryi – będzie ukazywać się
Marii Pierinie, musimy wypowiedzieć
najciemniejsze ze słów.
Przyszłej błogosławionej objawiać się
będzie także diabeł.
Może to zdumiewające, ale częściej niż
Jezus.
Jednak to nie Szatan wygra walkę o jej
duszę.
Na chrzcie, który jeszcze w dniu jej
urodzin odbył się w miejscowej parafii
pod wezwaniem św. Piotra, otrzymała
imię Józefina Franciszka Janina Maria.
Ma cztery patronki w niebie, ale tylko
ta ostatnia będzie się jej objawiać razem
z Jezusem. Życie będzie prowadziła zwyczajne
i proste. Pochodzi z wielodzietnej,
pobożnej rodziny. Gdyby nie fakt, że
dwa lata po jej narodzinach umiera na
zawał jej ojciec, wszystko byłoby tu
takie samo jak w sąsiedztwie. Może z tą
różnicą, że dwie starsze siostry dorabiają
w sklepie z tytoniem, by zebrać na wiano
do klasztoru, a jeden z braci uczy się
w seminarium.
Właściwie wszystko jest zwyczajne.
Tak jest przynajmniej – podkreślmy to
„przynajmniej” – na zewnątrz.
Do 1897 roku.
Gdy Józefina ma zaledwie siedem lat,
przestaje być taka jak inne dzieci.
To wtedy wszystko się zaczyna…
W niedzielę 24 listopada 2024 r., podczas modlitwy "Anioł Pański" Papież Franciszek podał wiadomość, na którą czekało wielu czcicieli bł. Pier Giorgio Frassatiego - datę jego kanonizacji. W Roku Jubileuszowym 2025 Franciszek pragnął kanonizować dwóch "młodych" świętych - wraz z Pier Giorgio również Carlo Acutisa, proponując dwa modele świętości i punkty odniesienia dla młodych na całym świecie.
Acutis miał zostać ogłoszony świętym podczas Jubileuszu Nastolatków, zaplanowanego na 25 - 27 kwietnia 2025 r., a Frassati podczas Jubileuszowego Spotkania Młodzieży w dniach od 28 lipca do 3 sierpnia 2025 r. Niestety, plany te musiały zostać zmienione ze względu na śmierć Franciszka; nowe daty uroczystości kanonizacyjnych podał Papież Leon XIV na swoim pierwszym konsystorzu zwołanym na 13 czerwca w Pałacu Apostolskim. Kanonizacja Pier Giorgia została przeniesiona z sierpnia na wrzesień – Leon XIV postanowił kanonizować obu młodych świętych razem 7 września.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.