– Tegoroczne marsze odbywają się pod hasłem: „Po stronie życia”, co jest jasnym odniesieniem do obecnej sytuacji przy polskiej granicy. To czas, w którym szczególnie powinniśmy docenić życie i to, że możemy cieszyć się nim w wolności i pokoju. Jest to także odniesienie do słów, które wypowiedział prezydent Ukrainy w jednym ze swoich przemówień do narodu, a także do słów św. Jana Pawła II z encykliki ,,Evangelium Vitae” – mówi Grzegorz Nienartowicz, organizator marszów, prezes Fundacji dla Życia i Rodziny im. Jana Pawła II.
Do udziału w marszach, który będzie manifestacją godności człowieka, zaprasza również abp Wacław Depo, metropolita częstochowski. – Jezus powiedział: „Kto Mnie wyzna przed ludźmi, tego i Ja wyznam przed Ojcem moim, który jest w niebie”, a więc wiara nie jest tylko sprawą prywatną. Nie! To jest prawda o życiu i my chcemy zamanifestować naszą godność od początku istnienia człowieka – czyli od poczęcia pod sercem matki – aż do naturalnej śmierci. Dlatego w tym duchu wybieramy się już po raz kolejny, żeby pokazać sobie nawzajem i wobec tych, którzy się tej nadziei od nas będą domagać, że jesteśmy po stronie życia! I tego życia mamy bronić, bo za każde życie będziemy odpowiadać przed Bogiem – przypomina abp Depo.
Szczególnie zapraszamy wszystkie osoby, które znalazły schronienie w naszej archidiecezji przed wojną. Ubierzmy się na biało, weźmy ze sobą narodowe flagi i dajmy świadectwo tego, że życie to najcenniejszy dar!
PROGRAMY MARSZÓW
Zawiercie – 22 maja
15.00 Koronka do Bożego Miłosierdzia – fontanna przy dworcu głównym PKP
15.20 Zbiórka uczestników i przemarsz ulicami miasta
15.50 Zakończenie marszu przy kościele NMP Królowej Polski i rozpoczęcie festynu rodzinnego „Tak dla życia”
Częstochowa – 29 maja
10.00-18.00 Rodzinny Festiwal Gier Planszowych „Zgrywus” – Hala Sportowa, ul. Żużlowa 4
16.00 Msza św. w archikatedrze Świętej Rodziny
16.45 Zbiórka uczestników marszu na placu przed archikatedrą, przemarsz Alejami NMP
18.00 Spotkanie rodzinne na błoniach jasnogórskich (wręczenie nagród za udział w konkursach dla dzieci i młodzieży, występ zespołu Kana Band z Ukrainy oraz gościnnie Marcina i Nikodema Pospieszalskich, występ zespołu „To znaczy” z Technicznych Zakładów Naukowych w Częstochowie)
Radomsko – 5 czerwca
16.00 Msza św. w kościele św. Lamberta
16.45 Zbiórka uczestników na placu przed kościołem
17.00 Przemarsz ulicami miasta
17.45 Zakończenie marszu w kościele św. Marii Magdaleny i zawierzenie rodzin
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout.
Nie zawsze zdenerwowanie, złość czy furia są moralnie karygodne. Raczej nie lubimy być pod wpływem nieprzyjemnych emocji. Delektowanie się spokojem jest dalece bardziej miłe. Tęsknimy za błogostanem, który młodzi określają słowem: chillout. W czasach napiętych terminarzy czy nadużywania social mediów, które trzymają nas w napięciu, a potem pozostawiają w stanie zbliżonym do stuporu lub depresji, to normalne. Bardzo potrzebujemy „świętego spokoju”. Nie zawsze jednak jest on ideałem ewangelicznym. Jeśli chcę zachować dobrostan, nie mogę odwracać głowy od ludzkiej krzywdy, która dzieje się na moich oczach. Nie wolno mi nie reagować, nawet wzburzeniem, gdy trzeba kogoś ostrzec przed niebezpieczeństwem, obronić przed agresorem czy zaangażować się w schwytanie złoczyńcy. Nie mogę wtedy powiedzieć: „to nie moja sprawa”, „od tego są inni”albo „co mnie to obchodzi”. To tchórzostwo. Tak rozumiany „święty spokój” jest nieprawością albo tolerancją zła. Jak mógłbym przymykać oko, gdyby ktoś popychał bliźniego na drogę upadku. Czy jest godziwe nieodezwanie się przy stole – dla zachowania pozytywnych wibracji – kiedy trzeba bronić ludzkiej i Bożej prawdy? Czy milczenie w sytuacji kpiny z dobra, altruizmu czy świętości jest godne chrześcijanina? Czy kumplowskie poklepywanie po ramieniu w imię „przyjaźni”, kiedy trzeba koledze zwrócić uwagę, upomnieć go lub nawet nim wstrząsnąć, uznamy za cnotę? Nawet kłótnia może być święta! Wszak istnieje święte wzburzenie. Jan Paweł II krzyczał do nas wniebogłosy, upominając się o świętość małżeństwa i rodziny oraz o ewangeliczne wychowanie potomstwa. Współczesna tresura, nakazująca tolerancję wszystkiego, wymaga sprzeciwu, czasem nawet konieczności narażenia się grupom uważającym się za wyrocznię. Jezus powiedział: „Przyszedłem ogień rzucić na ziemię (Łk 12, 49). To też Ewangelia. Myślę, że zdrowej niezgody na niecne postępki, zwłaszcza te wykonywane pod płaszczykiem „zbożnych” czynności czy „szczytnych celów”, uczy nas dzisiaj Mistrz z Nazaretu. Primum: zauważyć ten proces czający się we mnie. Secundum: być krytycznym wobec świata. W dzisiejszej Ewangelii Zbawiciel jest naprawdę zdenerwowany, widząc, co zrobiono z domem Jego Ojca. Nie używa gładkich słów i dyplomatycznych gestów. Zagrożona jest bowiem wielka wartość. Najważniejsza świątynia świata miała za cel ukazanie Oblicza Boga prawdziwego i przygotowanie do objawiania jeszcze wspanialszej świątyni, dosłownej obecności Boga wśród ludzi – Syna Bożego. Na skutek ludzkich kalkulacji stała się ona niemal jaskinią zbójców, po łacinie: spelunca latronum. Dlatego reakcja Syna Bożego musiała być aż tak radykalna. Jezusowy gest mówi: w tym miejscu absolutnie nie o to chodzi! „Świątynia to miejsce składania ofiar miłych Bogu. Pan Jezus złożył swojemu Przedwiecznemu Ojcu ofiarę miłości z samego siebie. Ta Jego miłość, w której wytrwał nawet w godzinie największej udręki, ogarnia nas wszystkich, poprzez kolejne pokolenia i każdego poszczególnie, kto się do Niego przybliża” (o. Jacek Salij). O to chodzi w autentycznym kulcie świątynnym.
Awentyn to jedno z siedmiu wzgórz, na których założono Rzym – jest położone najbardziej na południe i odizolowane. Ma strome zbocza, które schodzą do Tybru. Na jego szczycie znajdują się dziś historyczne świątynie tak jak bazylika św. Sabiny, bazylika świętych Bonifacego i Aleksego oraz kościół św. Anzelma. Katolikom na całym świecie znany jest właśnie kościół sant’Anselmo, bo tutaj od 1962 roku papieże rozpoczynają procesję popielcową - wraz z kardynałami, biskupami oraz mnichami benedyktyńskimi i dominikańskimi, prowadzą procesję, która kończy się w kościele Santa Sabina.
Najnowasza historia tego kościoła związana jest z Leonem XIII - w 1888 roku papież powierzył arcybiskupowi Katanii, benedyktynowi Giuseppe Benedetto Dusmetowi, zadanie ponownego otwarcia zabytkowego kolegium Sant'Anselmo (św. Anzelma). Architektem budowli był pierwszy opat prymas, Ildebrando De Hemptinne, a budowę powierzono słynnemu wówczas architektowi Francesco Vespignaniemu. Nowy kościół Sant'Anselmo został ukończony i konsekrowany 11 listopada 1900 roku, dokładnie 125 lat temu, ale Papież, wówczas „więzień Watykanu” nie mógł w uczestniczyć w tej ceremonii.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
