Poznań/Gala wręczenia nagród i koncert laureatów zakończyły 16. Konkurs Wieniawskiego
Japonka Hina Maeda odebrała pierwszą nagrodę i złoty medal 16. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego podczas gali i koncertu laureatów, które odbyły się w piątek w Auli Uniwersyteckiej w Poznaniu.
W trakcie gali wręczono także pozostałe nagrody i wyróżnienia oraz nagrody pozaregulaminowe; Hina Maeda otrzymała nagrody specjalne za najlepsze wykonanie koncertu Henryka Wieniawskiego, kaprysu Henryka Wieniawskiego oraz za najlepsze wykonanie sonaty.
Laureatów 16. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego ogłoszono w nocy z czwartku na piątek, po trwających od 8 października trzyetapowych przesłuchaniach.
Jury pod przewodnictwem francuskiego skrzypka i dyrygenta Augustina Dumay przyznało trzy główne nagrody i trzy równorzędne wyróżnienia. Drugą nagrodą została uhonorowana Meruert Karmenova z Kazachstanu. Trzecia nagroda trafiła do reprezentanta Chin Qingzhu Weng.
W trakcie piątkowej gali odczytany został list wicepremiera, ministra kultury i dziedzictwa narodowego Piotra Glińskiego. "Przez kilka ostatnich dni Aula Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza po raz kolejny gościła młodych wirtuozów, stając się centrum światowej wiolinistyki, w którym odbywało się długo wyczekiwane muzyczne święto" – napisał wicepremier Gliński.
Jak podkreślił, dziedzictwo patrona konkursu, wybitnego kompozytora i wirtuoza "jest niepodważalną i jedną najcenniejszych wartości w kulturze narodowej, która stała się osią zainteresowań najwybitniejszych polskich oraz zagranicznych instrumentalistów, inspirując kolejne pokolenia".
Reklama
Wicepremier podkreślił, że odbywający się od ponad 80 lat konkurs zgromadził okazały dorobek, sławiąc i chroniąc od zapomnienia rodzimą literaturę skrzypcową, wspierając młodych i wybitnie uzdolnionych muzyków w ich artystycznym rozwoju oraz umożliwiając słuchaczom obcowanie ze sztuką najwyższej próby.
Laureatom konkursu wicepremier Gliński życzył "niesłabnącej satysfakcji z realizacji dalszych planów i zamierzeń, które wzbogacą sztukę wykonawczą o wybitne kreacje artystyczne, przemawiające do serc publiczności całego świata".
Łączna pula nagród regulaminowych wyniosła 115 tys. euro; laureatka pierwszej nagrody otrzymała złoty medal i 50 tys. euro. W piątek Hina Maeda odebrała także nagrodę specjalną prezesa Telewizji Polskiej za najlepsze wykonanie koncertu Henryka Wieniawskiego w wysokości 6 tys. euro, nagrodę specjalną Polskiego Radia za najlepsze wykonanie kaprysu Henryka Wieniawskiego w wysokości 4 tys. euro oraz nagrodę specjalną za najlepsze wykonanie sonaty w wysokości 2 tys. euro.
Nagrodę specjalną im. Wandy Wiłkomirskiej za najlepsze wykonanie kompozycji Karola Szymanowskiego w wysokości 3 tys. euro otrzymała Meruert Karmenova. Nagrodę w wysokości 5 tys. euro dla najwyżej sklasyfikowanego uczestnika reprezentującego Polskę otrzymał Wojciech Niedziółka.
Laureatów 16. Międzynarodowego Konkursu Skrzypcowego im. Henryka Wieniawskiego czeka 30 koncertów w Polsce i 30 za granicą. Hina Maeda wystąpi z orkiestrami w Europie, w krajach Azji, obu Ameryk i Afryki.
W koncercie laureatów nagrodzonym towarzyszyła Orkiestra Filharmonii Poznańskiej pod dyrekcją Łukasza Borowicza. 23 października w Warszawie odbędzie się II Koncert Laureatów.
Reklama
Hina Maeda urodziła się w 2002 r. Ukończyła College of Music High School w Tokio i kontynuuje swoją edukację na tokijskim College of Music. W swojej karierze zdobyła m.in. I miejsce i nagrodę publiczności w Tokyo Music Competition w 2020 r., II miejsce i nagrodę publiczności w Music Competition of Japan w 2019 r. oraz I miejsce, Virtuoso Prize i Sponsorship Prize w Kloster Schoental Violin Competition w swojej grupie wiekowej w 2015 r. Została również˙ wybrana artystką Chanel Pygmalion Days 2020. Jako solistka występowała m.in. z Kansai Philharmonic Orchestra i Osaka Philharmonic Orchestra.
Konkurs Wieniawskiego organizowany jest przez Towarzystwo Muzyczne im. Henryka Wieniawskiego w Poznaniu we współpracy z Narodowym Instytutem Muzyki i Tańca, ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego. Wydarzenie odbywa się przy wsparciu samorządów Wielkopolski i Poznania.
Konkurs im. Wieniawskiego to najstarszy międzynarodowy konkurs skrzypcowy na świecie. Po raz pierwszy odbył się w 1935 r. w Warszawie. Drugi z kolei zorganizowano po 17 latach, w 1952 r. w Poznaniu. Od tamtej pory konkurs odbywa się w stolicy Wielkopolski co pięć lat. Wśród laureatów nagród i wyróżnień przyznanych na przestrzeni lat byli m.in. Ginette Neveu, Dawid Ojstrach i Ida Haendel.
17. Międzynarodowy Konkurs Skrzypcowy im. Henryka Wieniawskiego odbędzie się w Poznaniu w 2026 roku. (PAP)
21 maja w auli Zespołu Szkół w Jeżowem odbył się finał IV Konkursu Twórczości Literackiej „Gdy słowa dojrzewają”. Werdykt jury zadecydował, że najlepszymi spośród 76 gimnazjalnych twórców, którzy wzięli udział w konkursie, zostały: Natalia Rusin i Katarzyna Porębska ze Stalowej Woli (w kategorii poezji) oraz Monika Bieleń z Jaty (w kategorii prozy)
Cieszący się od początku dużym zainteresowaniem konkurs literacki, skierowany do młodzieży gimnazjalnej, zgromadził liczne grono uczestników z kilku powiatów Podkarpacia. Oceniło ich jury, któremu po raz kolejny przewodniczyła wiceprezes rzeszowskiego oddziału Związku Literatów Polskich Małgorzata Żurecka ze Stalowej Woli. Ponadto zasiadały w nim: Marta Gdula-Żukowicz, przez kilka lat prezes Stowarzyszenia Literackiego „Witryna” w Stalowej Woli oraz Irena Czyżowska-Smusz, polonistka Zespołu Szkół w Jeżowem oraz Liceum Ogólnokształcącego w Kamieniu. Patronami konkursu byli także: rzeszowski oddział Związku Literatów Polskich, kwartalnik literacko-artystyczny „Fraza” w Rzeszowie, który wydawany jest przez pracowników naukowych Uniwersytetu Rzeszowskiego, Stowarzyszenie Literackie „Witryna” oraz Gminne Centrum Kultury w Jeżowem.
Drodzy bracia i siostry,
Chciałbym wam dzisiaj opowiedzieć o Joannie d´Arc, młodej świętej, żyjącej u schyłku Średniowiecza, która zmarła w wieku 19 lat w 1431 roku. Ta młoda francuska święta, cytowana wielokrotnie przez Katechizm Kościoła Katolickiego, jest szczególnie bliska św. Katarzynie ze Sieny, patronce Włoch i Europy, o której mówiłem w jednej z niedawnych katechez. Są to bowiem dwie młode kobiety pochodzące z ludu, świeckie i dziewice konsekrowane; dwie mistyczki zaangażowane nie w klasztorze, lecz pośród najbardziej dramatycznych wydarzeń Kościoła i świata swoich czasów. Są to być może najbardziej charakterystyczne postacie owych „kobiet mężnych”, które pod koniec średniowiecza niosły nieustraszenie wielkie światło Ewangelii w złożonych wydarzeniach dziejów. Moglibyśmy je porównać do świętych kobiet, które pozostały na Kalwarii, blisko ukrzyżowanego Jezusa i Maryi, Jego Matki, podczas gdy apostołowie uciekli, a sam Piotr trzykrotnie się Go zaparł. Kościół w owym czasie przeżywał głęboki, niemal 40-letni kryzys Wielkiej Schizmy Zachodniej. Kiedy w 1380 roku umierała Katarzyna ze Sieny, mamy papieża i jednego antypapieża. Natomiast kiedy w 1412 urodziła się Joanna, byli jeden papież i dwaj antypapieże. Obok tego rozdarcia w łonie Kościoła toczyły się też ciągłe bratobójcze wojny między chrześcijańskimi narodami Europy, z których najbardziej dramatyczną była niekończąca się Wojna Stulenia między Francją a Anglią.
Joanna d´Arc nie umiała czytań ani pisać. Można jednak poznać głębiej jej duszę dzięki dwóm źródłom o niezwykłej wartości historycznej: protokołom z dwóch dotyczących jej Procesów. Pierwszy zbiór „Proces potępiający” (PCon) zawiera opis długich i licznych przesłuchań Joanny z ostatnich miesięcy jej życia ( luty-marzec 1431) i przytacza słowa świętej. Drugi - Proces Unieważnienia Potępienia, czyli "rehabilitacji" (PNul) zawiera zeznania około 120 naocznych świadków wszystkich okresów jej życia (por. Procès de Condamnation de Jeanne d´Arc, 3 vol. i Procès en Nullité de la Condamnation de Jeanne d´Arc, 5 vol., wyd. Klincksieck, Paris l960-1989).
Joanna urodziła się w Domremy - małej wiosce na pograniczu Francji i Lotaryngii. Jej rodzice byli zamożnymi chłopami. Wszyscy znali ich jako wspaniałych chrześcijan. Otrzymała od nich dobre wychowanie religijne, z wyraźnym wpływem duchowości Imienia Jezus, nauczanej przez św. Bernardyna ze Sieny i szerzonej w Europie przez franciszkanów. Z Imieniem Jezus zawsze łączone jest Imię Maryi i w ten sposób na podłożu pobożności ludowej duchowość Joanny stała się głęboko chrystocentryczna i maryjna. Od dzieciństwa, w dramatycznym kontekście wojny okazuje ona wielką miłość i współczucie dla najuboższych, chorych i wszystkich cierpiących.
Z jej własnych słów dowiadujemy się, że życie religijne Joanny dojrzewa jako doświadczenie mistyczne, począwszy od 13. roku życia (PCon, I, p. 47-48). Dzięki "głosowi" św. Michała Archanioła Joanna czuje się wezwana przez Boga, by wzmóc swe życie chrześcijańskie i aby zaangażować się osobiście w wyzwolenie swojego ludu. Jej natychmiastową odpowiedzią, jej „tak” jest ślub dziewictwa wraz z nowym zaangażowaniem w życie sakramentalne i modlitwę: codzienny udział we Mszy św., częsta spowiedź i Komunia św., długie chwile cichej modlitwy prze Krucyfiksem lub obrazem Matki Bożej. Współczucie i zaangażowanie młodej francuskiej wieśniaczki w obliczu cierpienia jej ludu stały się jeszcze intensywniejsze ze względu na jej mistyczny związek z Bogiem. Jednym z najbardziej oryginalnych aspektów świętości tej młodej dziewczyny jest właśnie owa więź między doświadczeniem mistycznym a misją polityczną. Po latach życia ukrytego i dojrzewania wewnętrznego nastąpiły krótkie, lecz intensywne dwulecie jej życia publicznego: rok działania i rok męki.
Na początku roku 1429 Joanna rozpoczęła swoje dzieło wyzwolenia. Liczne świadectwa ukazują nam tę młodą, zaledwie 17-letnią kobietę jako osobę bardzo mocną i zdecydowaną, zdolną do przekonania ludzi niepewnych i zniechęconych. Przezwyciężywszy wszystkie przeszkody spotyka następcę tronu francuskiego, przyszłego króla Karola VII, który w Poitiers poddaje ją badaniom przeprowadzanym przez niektórych teologów Uniwersytetu. Ich ocena jest pozytywna: nie dostrzegają w niej nic złego, lecz jedynie dobrą chrześcijankę.
22 marca 1429 Joanna dyktuje ważny list do króla Anglii i jego ludzi, oblegających Orlean (tamże, s. 221-22). Proponuje w nim prawdziwy, sprawiedliwy pokój między dwoma narodami chrześcijańskimi, w świetle imion Jezusa i Maryi, ale jej propozycja zostaje odrzucona i Joanna musi angażować się w walkę o wyzwolenie miasta, co nastąpiło 8 maja. Innym kulminacyjnym momentem jej działań politycznych jest koronacja Karola VII w Reims 17 lipca 1429 r. Przez cały rok Joanna żyje między żołnierzami, pełniąc wśród nich prawdziwą misję ewangelizacyjną. Istnieje wiele ich świadectw o jej dobroci, męstwie i niezwykłej czystości. Wszyscy, łącznie z nią samą, mówią o niej „la pulzella” - czyli dziewica.
Męka Joanny zaczęła się 23 maja 1430, gdy jako jeniec wpada w ręce swych wrogów. 23 grudnia zostaje przewieziona pod strażą do miasta Rouen. To tam odbywa się długi i dramatyczny Proces Potępienia, rozpoczęty w lutym 1431 r. a zakończony 30 maja skazaniem na stos. Był to proces wielki i uroczysty, któremu przewodniczyli dwaj sędziowie kościelni: biskup Pierre Cauchon i inkwizytor Jean le Maistre. W rzeczywistości kierowała nim całkowicie duża grupa teologów słynnego Uniwersytetu w Paryżu, którzy uczestniczyli w nim jako asesorzy.
Podziel się cytatem
Osoba udzielająca pierwszej pomocy może zgodnie z prawem podać dostępny na miejscu lek wydawany na receptę – w piątek weszły w życie przepisy, które zmieniły definicję pierwszej pomocy.
Na problem braku przepisów uwzględniających podawanie leków wydawanych na receptę w ramach pierwszej pomocy od lat zwracali uwagę rodzice dzieci zagrożonych wstrząsem anafilaktycznym. Nawet jeśli dziecko uczęszczające do przedszkola lub szkoły miało przy sobie adrenalinę, np. w tzw. epipenie, to jej podanie wymagało wcześniejszego upoważnienia rodziców i zgody nauczyciela. Jeśli w szkole nie było pielęgniarki lub innej osoby uprawnionej do podania leku, świadkowie czekali na przyjazd karetki.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
