Św. Augustyn (354-430)
Pochodził z Tagasty. Urodził się w 354 r. W młodości prowadził życie daleko odbiegające od moralności chrześcijańskiej. Nad grzesznym życiem Augustyna bolała jego matka - św. Monika, która modliła się o jego nawrócenie. Od 374 r. Augustyn był nauczycielem retoryki. Aby udoskonalić swoje umiejętności, wyjechał do Rzymu i uczęszczał na kazania głoszone przez św. Ambrożego. Kazania te, traktowane początkowo jako nauka przemawiania, zaczęły poruszać wewnętrznie Augustyna. W 387 r. przyjął chrzest. Po powrocie w rodzinne strony sprzedał majątek i założył klasztor. W tym czasie został wyświęcony na kapłana. W 396 r. został wybrany na stolicę biskupią w Hipponie. Objąwszy urząd, pracował gorliwie jako pasterz i nauczyciel wiary. Wygłosił wiele przemówień i napisał wiele dzieł teologicznych. Zmarł w 430 r. w Hipponie.
Św. Hieronim Emiliani (1486-1537)
Pochodził ze sławnego rodu dożów weneckich. Jako młody chłopiec postanowił poświęcić się karierze wojskowej. W 1511 r., dowodząc obroną jednej z twierdz, dostał się do niewoli, w czasie której nastąpił przełom w jego życiu. Postanowił porzucić karierę wojskową i zająć się pomocą ludziom biednym oraz dotkniętym złym losem. W 1518 r. przyjął święcenia kapłańskie i korzystając z rodzinnego majątku, założył pierwszy sierociniec. W 1533 r. założył zgromadzenie pod nazwą Klerycy Regularni z Somasca. Zmarł 8 lutego 1537 r., zaraziwszy się przy pielęgnowaniu chorych podczas trwającej epidemii.
Pomóż w rozwoju naszego portalu
Św. Ignacy Loyola (1491-1556)
Urodził się na zamku Loyola w kraju Basków w 1491 r. Jako chłopiec został oddany na dwór ministra skarbu, gdzie był paziem. Podczas wojny hiszpańsko-francuskiej został poważnie ranny i odesłany do rodzinnego domu. Leczenie trwało kilka miesięcy. Podczas rekonwalescencji czytał żywoty świętych i historię życia Jezusa. Zapragnął odmienić swoje życie i odpokutować zmarnowane lata, a także pracować dla zbawienia innych. Po wyzdrowieniu udał się do sanktuarium w Montserrat, gdzie złożył broń jako wypełnienie obietnicy przemiany życia. Przez 11 miesięcy żył w grocie skalnej, przeżywając swoiste rekolekcje i rozrachunek z dotychczasowym życiem. W trakcie studiów teologicznych w Paryżu wokół niego zebrało się grono przyjaciół, z którymi później złożył śluby zakonne, ubogacone dodatkowym ślubem posłuszeństwa wobec Stolicy Apostolskiej. To był zaczątek Towarzystwa Jezusowego. Zakonnicy pracowali w szpitalach, posługując chorym, a na ulicach nauczali katechizmu i głosili kazania. Ignacy zmarł w 1556 r.
Św. Teresa Benedykta od Krzyża (1891-1942)
Urodziła się w pobożnej rodzinie żydowskiej. Kiedy rozpoczęła studia z filologii germańskiej oraz z filozofii, przeżywała kryzys. Przełomem okazał się rok 1921. Przypadkowo zaczęła czytać autobiografię św. Teresy z Ávila i ta lektura wyzwoliła w niej pragnienie poznania chrześcijaństwa. Na początku stycznia 1922 r. przyjęła chrzest. Następnie pracowała jako nauczycielka. Dojrzewało w niej także powołanie zakonne i w 1933 r. wstąpiła do Karmelu. W 1942 r. została wywieziona do obozu w Oświęcimiu, gdzie tego samego roku zginęła w komorze gazowej.
