Reklama

Niesie w przyszłosć dziedzictwo Papieża

Dwadzieścia osiem lat temu Papież Jan Paweł II wewnątrz Fundacji Jana Pawła II, powstałej 16 października 1981 r., powołał Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II.

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Papież mówił: „Niech ten Dom, ta instytucja, skoro jest w Rzymie, będzie czułym punktem, wytyczonym na skrzyżowaniu dróg - tych, które wychodzą z Rzymu ku światu, ku Polsce, i tych, które prowadzą do Rzymu”.
Władzę nad Ośrodkiem sprawuje arcybiskup metropolita krakowski kard. Stanisław Dziwisz, przewodniczącym Rady jest kard. Stanisław Ryłko. Sekretariat Administracyjny, którym kieruje ks. prał. Stefan Wylężek, wspiera działanie Ośrodka, jak również pozostałych instytucji Fundacji: Domu Polskiego w Rzymie i Domu Fundacji Jana Pawła II w Lublinie. Gromadzenie zbiorów oraz funkcjonowanie Ośrodka odbywa się dzięki ofiarności wielu osób z Polski i ze świata. Działalność Ośrodka wspiera Rada Naukowa. Sekcją Dokumentacji kieruje ks. lic. Antoni Pyznar, sekcją Studium - ks. dr Andrzej Dobrzyński.
- Tym, co wyróżnia Ośrodek Dokumentacji i Studium Pontyfikatu Jana Pawła II od innych - mówi ks. dr Andrzej Dobrzyński - jest historia. Powstał on bowiem u początku pontyfikatu Papieża Polaka, wraz z Fundacją Jana Pawła II, i przy powstaniu tego ośrodka był sam Jan Paweł II i jego wola na utworzenie takiej instytucji. Ojciec Święty w swoich wypowiedziach zaobserwował potrzebę refleksji nad zgromadzonym dziedzictwem związanym z jego pontyfikatem. Zaznaczał, że Ośrodek ten jest szczególnym miejscem jako Dom Polski, który wzmacnia obecność Kościoła polskiego w Rzymie. I szczególnym jego zadaniem jest podkreślenie tej polskiej kultury chrześcijańskiej oraz obecności w Rzymie. A po śmierci Jana Pawła II kultura polska w Rzymie łączy się z pontyfikatem Papieża Polaka i z jego myślą. Każdy, kto tu przybędzie, może liczyć na to, że znajdzie tutaj rzetelną literaturę, księgozbiór, zbiory artykułów - aby prowadzić studia na niemalże każdy temat związany z tym pontyfikatem. Także papieskie dary obecne w każdej sali Domu Polskiego są niezwykłym świadectwem. Do Ośrodka dotarły również dokumenty, które Sekretariat Stanu Państwa Watykańskiego przygotował dla Ojca Świętego. Jesteśmy w posiadaniu prasówek związanych z każdym dniem Papieża, które on przeglądał. Kryje się za tym jego zainteresowanie tym, co się działo w świecie, oraz wielka troska i modlitwa…
Celem działalności Ośrodka jest dokumentacja i studia nad pontyfikatem Papieża Polaka. Zasoby archiwalne, biblioteczne i muzealne stanowią wyzwanie dla dzisiejszych badaczy i dziedzictwo, które pozostanie dla przyszłych pokoleń. Owocem zgromadzonej dokumentacji i podjętych studiów jest rozpowszechnianie dzieła Jana Pawła II przez publikacje, organizowane sympozja i konferencje oraz wystawy. Realizacji tego zadania służy także współpraca z instytucjami o podobnym profilu. Ośrodek posiada imponujące zbiory archiwalne - dokumenty z „krakowskiego okresu” Karola Wojtyły i pontyfikatu Jana Pawła II. W archiwum nie brak materiałów audiowizualnych: płyt i kaset wideo oraz sekcji fotograficznej.
Interesująca jest dokumentacja mówiąca o nadaniu Ojcu Świętemu tytułów naukowych czy honorowego obywatelstwa miast, przedstawiająca instytucje, ulice, place noszące jego imię, a także jego pomniki. Nie można pominąć bogatego zbioru numizmatycznego srebrnych monet oraz kolekcji filatelistycznych upamiętniających wydarzenia pontyfikatu.
Lektorium, księgozbiór papieski, dysertacje naukowe, albumy, książki i czasopisma o Ojcu Świętym składają się na bibliotekę. Liczy ona ponad 30 tys. woluminów. Sam Dom Polski, pełniący również funkcje Domu Pielgrzyma, stał się swoistym muzeum. Na ścianach, w gablotach i wyznaczonych salach zgromadzono dary ofiarowane przez pielgrzymów Janowi Pawłowi II. Obrazy, medale, odznaczenia, przedmioty liturgiczne, rzeźby i sztandary to tylko niektóre muzealia, które świadczą o miłości do tego Następcy św. Piotra i reprezentują niezwykłą wartość historyczną i artystyczną. Na uwagę zasługuje kolekcja darów ukazujących męczeństwo Polaków w XX wieku. Są to m.in. przedmioty, jakie towarzyszyły więźniom obozów koncentracyjnych i łagrów czy też żołnierzom walczącym o wolność Ojczyzny. Muzeum kryje w swoich zbiorach także pamiątki po królach Polski i twórcach kultury. To starodruki, Biblia hebrajska z 1543 r., drugie wydanie Nowego Testamentu w przekładzie ks. Jakuba Wujka z 1594 r., oryginalne listy królów Zygmunta Augusta i Jana III Sobieskiego, zaginiona kartka z brulionu „Pana Tadeusza” Adama Mickiewicza i jedyny zachowany brulion wiersza „Na smętne wieści z Watykanu” Cypriana Kamila Norwida.
- Wiele już napisano o Papieżu - zauważa ks. dr Andrzej Dobrzyński. - Posiadamy ogromny zbiór prac doktorskich i habilitacyjnych na temat nauczania Jana Pawła II, ale wiele rzeczy jest jeszcze do odkrycia. Postać Jana Pawła II pogłębiać można poprzez studia porównawcze z różnymi autorami, z innymi papieżami, poprzez sporządzanie monografii. Wciąż pojawiają się nowe pytania, a inspiracji, by na nie odpowiedzieć, należy szukać u Ojca Świętego jako ojca, który nam podaje myśli do tego, abyśmy mogli mądrzej żyć…
Odwiedzając Wieczne Miasto, warto przyjechać na Via Cassia nr 1200, aby wśród tych niezwykłych pamiątek pontyfikatu przeżyć szczególne spotkanie z Janem Pawłem II. Biało-czerwona flaga powiewająca u bramy wjazdowej i pomnik Wielkiego Polaka na dziedzińcu Domu Polskiego pragną przenieść do włoskiej ziemi choćby cząstkę Polski.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2009-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Bł. Imelda Lambertini. Patronka dzieci pierwszokomunijnych

Niedziela Ogólnopolska 23/2012, str. 26

[ TEMATY ]

Pierwsza Komunia św.

święci

pl.wikipedia.org

Imelda Lambertini

Imelda Lambertini

Dwunastoletnia dziewczynka żyjąca w XIV wieku w Italii - bł. Imelda Lambertini jest patronką dzieci pierwszokomunijnych, a także patronką wszystkich dzieci i młodzieży. Dawne modlitwy nie bez powodu nadają jej miano „adwokatki dzieciństwa”. Jej proste życie, związane z Eucharystią, ale nie tylko, niesie ogromnie ważne przesłanie dla świata XXI wieku.

Imelda urodziła się ok. 1320 r. w Bolonii, w hrabiowskiej rodzinie Lambertinich, jednej z najbardziej wpływowych rodzin w ówczesnej Italii. Prawdopodobnie nie miała jeszcze ukończonego 10. roku życia, gdy wyprosiła u rodziców pozwolenie na wstąpienie do klauzurowego klasztoru Sióstr Dominikanek. Imelda od najmłodszych lat pragnęła przyjąć Pana Jezusa do swojego serca. Żaden człowiek nie miał jednak możliwości spełnić tego marzenia ze względu na jej młody wiek. Mógł to uczynić jedynie sam Jezus: i On sam w cudowny sposób przyszedł do małej Imeldy pod postacią Chleba Eucharystycznego. Gdy sama modliła się po Mszy św. konwentualnej w chórze zakonnym, przy sklepieniu ukazała się jej Święta Hostia. Współsiostry, zafascynowane niezwykłym światłem i zapachem, widząc, że dzieje się Boży cud, posłały po kapelana. Hostia łagodnie opadła na patenę i kapłan swymi konsekrowanymi dłońmi udzielił klęczącemu dziecku Pierwszej Komunii św. Był to dzień 12 maja 1333 r. Z powodu wielkiego pragnienia dziewczynki przystąpienia do Pierwszej Komunii św., pod koniec XIX wieku Stolica Apostolska beatyfikowanej już Imeldzie Lambertini przyznała oficjalny tytuł patronki dzieci pierwszokomunijnych. Patronat ten potwierdził w 1910 r. św. papież Pius X.
CZYTAJ DALEJ

Jubileusz 25-lecia sakry biskupiej bp. Jana Wątroby

2025-05-12 13:21

[ TEMATY ]

bp Jan Wątroba

bp Andrzej Przybylski

Radio Fiat

11 maja 2025 roku przypada jubileusz 25-lecia sakry biskupiej Jana Wątroby, biskupa rzeszowskiego. Z tej racji w jego rodzinnej parafii pw. św. Piotra w Okowach w Białej koło Wielunia odbyły się uroczystości jubileuszowe z udziałem kapłanów dekanatu wieluńskiego, a przede wszystkim najbliższej rodziny, przyjaciół, znajomych i wiernych z rodzinnej parafii Jubilata. Kazanie okolicznościowe z tej okazji wygłosił bp Andrzej Przybylski z Częstochowy.

W swoim słowie przypomniał najpierw, że za każdym powołaniem, misją i urzędem w Kościele stoi konkretny człowiek, z konkretną historią rodzinną, wychowaniem, edukacją szkolną i środowiskiem parafialnym. „Zanim staliśmy się w Kościele pasterzami, wyrośliśmy w konkretnej rodzinie, ukształtowały nas wartości przekazane przez rodziców, szkołę, przyjaciół i znajomych, przez parafialną wspólnotę wiary, w której uczyliśmy się służyć Bogu i ludziom – stwierdził kaznodzieja. Bp Przybylski przypomniał drogę powołania bp. Jana Wątroby, a także jego wielki wkład w stuletnią historię diecezji częstochowskiej. Bp Jan Wątroba urodził się w Wieluniu, dzieciństwo i młodość przeżył w parafii Biała koło Wielunia. Po maturze wstąpił do Częstochowskiego Wyższego Seminarium Duchownego w Krakowie. W trakcie studiów seminaryjnych odbył służbę wojskową. Wyświęcony na kapłana w 1979 roku pełnił w diecezji m.in. funkcję wikariusza w Wieruszowie, sekretarza i kapelana biskupa częstochowskiego Stanisława Nowaka.
CZYTAJ DALEJ

Konstytucja – nauki z historii. Obchody Święta Konstytucji 3 Maja w Kolbuszowej

2025-05-12 22:24

Alina Ziętek-Salwik

Wiwat po uchwaleniu Konstytycji w wykonaniu uczniów LO w Kolbuszowej

Wiwat po uchwaleniu Konstytycji w wykonaniu uczniów LO w Kolbuszowej

Głównym punktem obchodów była uroczysta Msza św. w intencji Ojczyzny odprawiona w kościele pw. Wszystkich Świętych. Po nabożeństwie przemaszerowano do Miejskiego Domu Kultury. Pod tablicą upamiętniającą uchwalenie Konstytucji 3 Maja przedstawiciele poszczególnych instytucji złożyli biało-czerwone kwiaty. Kolejnym punktem obchodów był wygłoszony przez Dariusza Fusa, dyrektora Liceum Ogólnokształcącego im Janka Bytnara, referat na temat okoliczności powstania i uchwalenia Konstytucji 3 Maja. Jej znaczenie miało charakter zarówno polityczny jak i moralny - wynikało z szacunku do Prawa Bożego. Twórcy Konstytucji uważali, że ład w życiu społecznym, gospodarczym i politycznym może być podstawą potęgi narodu pod warunkiem, że jest oparty na Bożych przykazaniach. Część artystyczną uroczystości pt. ”Konstytucja-nauki z historii” przygotowali uczniowie LO w Kolbuszowej.

Pierwsza część oparta była na scenkach ukazujących moment rozbiorów Polski przez trzy sąsiadujące mocarstwa: Rosję (carycę Katarzyną zagrała Zuzanna Stępień, Austrię (cesarza Franciszka Józefa zagrał Kacper Szwed) i Prusy (króla Fryderyka zagrał Krzysztof Wojtyczka). Rozcięcie mapy Polski szablą musiało wzbudzić w widzach dreszcz emocji, bo przypomniało wszystkim tamten tragiczny dla Polaków czas i zapewnienia władców, że król Stanisław August Poniatowski (Szymon Kozłowski) będzie nadal królem, ale mocarstwa pomogą mu w rządzeniu. Druga scenka pokazała, że sami Polacy zdobyli się na wypracowanie Konstytucji 3 Maja, która była drugim, również pod względem nowoczesności, dokumentem po konstytucji amerykańskiej. Świadczyła o mądrości Polaków. W tej scence wystąpili: poseł Ignacy Potocki (Kacper Szwed), reformator Hugo Kołłątaj (Krzysztof Wojtyczka) i marszałek Sejmu Stanisław Małachowki (Filip Albrycht). Król Stanisław August Poniatowski (Szymon Kozłowski) odczytał postanowienia tego dokumentu. Następnie, przy dźwiękach poloneza Wojciech Killara, aktorzy inscenizacji opuścili salę.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję