Reklama

Jakby mnie oślepiło światło…

Niedziela Ogólnopolska 45/2011, str. 22

Br. Mieczysław Wojtak OFM Conv

Scena ze spektaklu „Rycerz niezłomny”

Scena ze spektaklu „Rycerz niezłomny”

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Reklama

W listopadzie w Niepokalanowie rozpocznie się kolejna seria spektakli „Rycerza niezłomnego”, którego prapremiera odbyła się 15 sierpnia 2011 r. Niepokalanów był wtedy oblężony. Takich tłumów próbujących wejść do bazyliki na uroczystą Mszę św. zamykającą Rok św. Maksymiliana nie widzieliśmy już dawno. A wcześniej, przed prapremierą „Rycerza niezłomnego”, dochodziło do sytuacji, gdy trzeba było zamykać drzwi przed napierającą widownią.
Pora na ogarnięcie umysłem tego, co się właściwie wydarzyło. Bo też nie ukrywajmy, jak tlenu potrzeba nam dzisiaj szaleństwa, co potrafi sprowadzić świętość na ziemię. Choćby na chwilę. Ale jak zbliżyć się do tajemnicy takich monumentalnych postaci, jak Założyciel Rycerstwa? Może przez teatr właśnie. Skoro - jak pisał Roman Brandstaetter: „teatr jest kościołem sztuki, a przedstawienie nabożeństwem słowa”. Teatr pojęty wszakże jako misterium, jako obrzęd wtajemniczenia, jako modlitwa. Tylko czy to w ogóle jest jeszcze możliwe dzisiaj, kiedy sztuka zajęła raczej pozycje entuzjastycznego katastrofizmu i ogłasza światu złą nowinę o dewaluacji wszelkich ideałów?
„Nie tylko możliwe, ale wręcz konieczne” - deklarują twórcy Theatrum Mundi im. Mieczysława Kotlarczyka z Krakowa. I trzymają się tego przekonania od wielu lat. W tekście „Buona Ventury” - spektaklu zrealizowanym na 800-lecie Reguły Franciszkanów z 2009 r. znalazłem taki cytat: „…w jaki sposób możemy dziś utrzymywać dialog z ludźmi, którzy zdają się nie przyjmować daru Ewangelii, którzy utracili bądź gubią religijny ogląd swojego życia? Co robić? Zamilknąć? Nie można tak myśleć. Dziś bardziej niż kiedykolwiek potrzeba dialogu. Do tych, do których nie przemawia język Ewangelii, trzeba mówić innym językiem, np. językiem kultury, sztuki. Utrata łaski wiary nie oznacza, że człowiek utracił poczucie piękna, dobra, sprawiedliwości i wrażliwości na te wartości”.
W czasie prapremiery w auli teatralnej Niepokalanowa artyści nie mogli się uskarżać na „brak wiary”. Tłum widzów, ograniczający nawet aktorom pole działania wśród publiczności, zaskoczył i wciąż zaskakuje tych „niedowierzających”. Przy tym dało się wyczuć jakieś niezwykłe, podniosłe oczekiwanie. Szczególnie wśród dzieci. Te ostatnie wywołały w aktorach, a zwłaszcza w reżyserze niemałe napięcie. Pojawiło się bowiem realne zagrożenie, że finałowa, tonąca w ciemnościach, scena w celi śmierci przerazi zwłaszcza najmłodszych przedszkolaków i że trzeba będzie przerwać opowieść na chwilę przed końcem. Nic takiego się jednak nie wydarzyło. Przeciwnie. Pełna ducha, katartyczna cisza zdawała się mówić: „…pozwólcie dzieciom przychodzić do Mnie”, „niech nie boją się ciemności. Niech pamiętają, że na dnie każdej klęski ukrywa się ziarno zwycięstwa”.
Dziwny był to spektakl o św. Maksymilianie. Dziwny, bo pękający w szwach od optymizmu. Od uporu i wiary, które przekładają się na niebywały wprost - po ziemsku patrząc - sukces ucieleśniania ideałów i mocowania ich w rzeczywistości, tak że do dziś spożywamy owoce poczynań i niezłomności „maksymalnie upartego Maksia”.
Maksymalnie sprawił się też teatr, potęgując wszystkimi środkami wyrazu, jakie posiada w swoim arsenale, wrażenie radosnej, pełnej światła wędrówki ku ziemi obiecanej. Istna feeria szybko zmieniających się światów, bogactwo świateł, slajdów, filmów… i, oczywiście, muzyki specjalnie skomponowanej (w górach ponoć), jako tło dla tej wspinaczki. I cóż z tego, że ostatnie 20 minut tonęło w mroku pytań „ostatecznych”. Ta noc była w istocie swojej zapowiedzią świtu. Dzieci wyczuwają to bezbłędnie i pewnie dlatego nie było słychać płaczu ani znanych wszystkim rodzicom słów: „Mamo! Boję się”.
Długo zastanawiałem się nad tym jednym zdaniem, które mogłoby wyrazić, na czym właściwie polegały siła i niepowtarzalność przeżycia, jakie nam, franciszkanom, podarowano. Być może była to tajemnica żywej kreacji, która jak nic innego zbliża do odbrązowionego Maksymiliana - człowieka, a być może było to wyznanie jednego z aktorów, który podsumowując swoją pracę nad rolą, powiedział: „Czułem się, jakby mnie oślepiło światło”.
W listopadzie - kolejna seria spektakli w Auli św. Bonawentury w Niepokalanowie. Mamy nadzieję, że wszyscy ci, którym nie dane było wejść na spektakl w sierpniu, nie stracą zapału i zawitają do nas w listopadzie. Tym bardziej że - jak pisał Stanisław Wyspiański:

„Ktokolwiek żyjesz
w polskiej ziemi
i smucisz się, i czoło kryjesz,
z rękoma w krzyż załamanymi
biadasz - przybywaj tu - odżyjesz!”.

RYCERZ NIEZŁOMNY

scenariusz i reżyseria: Anna Osławska
oprawa muzyczna: Magdalena Harasimowicz
prapremiera - Niepokalanów - 15 sierpnia 2011 r.

Zapraszamy na spektakle:
11 listopada (piątek) godz. 16.00 i 19.00
12 listopada (sobota) godz. 11.00 i 16.00
13 listopada (niedziela) godz. 11.00 i 16.00
Wstęp - ofiara na klasztor
Organizacja widowni
504-804-515 - br. Krzysztof
(46) 864-23-47 - o. Ignacy
535-499-995 - dyr. Teatru

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2011-12-31 00:00

Oceń: 0 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Obchody Święta Wojska Polskiego. Defilada, pokazy, koncerty. Zobacz plan

W piątek w Warszawie i innych miejscach w Polsce odbędą się obchody Święta Wojska Polskiego. Tradycyjnie punktem kulminacyjnym obchodów będzie defilada wojskowa z udziałem ok. 4000 żołnierzy i 300 sztuk sprzętu, która w południe ruszy przez warszawską Wisłostradę.

Tydzień, w który wypada 15 sierpnia – święto obchodzone w rocznicę zwycięskiej dla Polski Bitwy Warszawskiej 1920 roku – to już tradycyjnie okres wielu wydarzeń związanych z upamiętnieniem Bitwy i wojny polsko-bolszewickiej 1920 roku oraz publicznych imprez, w które angażuje się Wojsko Polskie.
CZYTAJ DALEJ

Nowenna przed Wniebowzięciem NMP

[ TEMATY ]

nowenna

Wniebowzięcie NMP

Adobe Stock

6 sierpnia rozpoczynamy dziewięciodniową nowennę, która przygotuje nas do Uroczystości Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny.

„O Matko niech pieśń moja dziś ku Tobie płynie,
CZYTAJ DALEJ

Skandaliczny transparent kibiców Maccabi Hajfa. Protesty prezydenta i ministrów

2025-08-15 08:09

[ TEMATY ]

Prezydent Karol Nawrocki

skandaliczny transparent

Maccabi Hajfa

ministrowie

PAP/EPA

Przeciwko skandalicznemu transparentowi kibiców Maccabi Hajfa zaprotestował m.in. prezydent Nawrocki

Przeciwko skandalicznemu transparentowi kibiców Maccabi Hajfa zaprotestował m.in. prezydent Nawrocki

Prezydent i ministrowie sportu, obrony narodowej i cyfryzacji oraz rzecznik rządu zaprotestowali przeciw treści transparentu kibiców izraelskiego Maccabi Hajfa podczas meczu z Rakowem Częstochowa w eliminacjach Ligi Konferencji. Napisano na nim w języku angielskim: „Mordercy od 1939 roku”.

„Skandaliczny transparent wywieszony przez kibiców Maccabi Hajfa obraża pamięć o obywatelach polskich – ofiarach II wojny światowej, wśród których było 3 mln Żydów. Głupota, której nie tłumaczą żadne słowa” – napisał na platformie X prezydent Karol Nawrocki.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję