W książce „Oto jestem. Misjonarze i misjonarki o powołaniu” ks. Marek Dziewiecki, krajowy duszpasterz powołań pisze we wstępie: „Błogosławiony Papież Polak sam stał się największym misjonarzem naszych czasów i podjął wysiłek misyjny porównywalny wręcz z wysiłkiem misyjnym Apostoła Narodów”. Przypomnienie Papieża w książce, która jest zbiorem relacji misjonarzy, jest uzasadnione. Jan Paweł II wielokrotnie podkreślał potrzebę odnowienia zapału misyjnego i odnowionej ofiarności chrześcijan w głoszeniu Dobrej Nowiny ad gentes, cieszył się ze wzrostu liczby i umocnienia Kościołów lokalnych, a jednocześnie wskazywał trudności zewnętrzne i wewnętrzne w rozwoju działalności misyjnej.
Chrześcijaństwo od początku było religią dynamiczną - podkreśla we wprowadzeniu redaktor książki, Kajetan Rajski, wskazując postaci wielu świętych, którzy byli misjonarzami: św. Patryka w Irlandii, św. Wojciecha w Polsce i Prusach, św. Franciszka Ksawerego na Dalekim Wschodzie, św. Maksymiliana Marię Kolbego w Japonii. W swojej książce zebrał prawie 30 relacji ich współczesnych naśladowców - osób konsekrowanych, które poświęciły się pracy misyjnej - głoszeniu Ewangelii - którą łączą z działalnością edukacyjną, medyczną i charytatywną w Afryce, Azji, Ameryce Południowej i Środkowej, Australii i Oceanii.
Bogactwo zebranych świadectw i staranne przygotowanie książki do druku są zasługą Kajetana Rajskiego, licealisty z Krakowa, który zamierza kontynuować tematykę misyjną, tym razem jednak w odniesieniu do misjonarzy z krajów byłego Związku Radzieckiego. Osoby, które chciałyby podzielić się swoimi świadectwami, prosi o kontakt pod adresem e-mailowym: kajetan94@interia.pl.
(akw)
„Oto jestem. Misjonarze i misjonarki o powołaniu” pod redakcją Kajetana Rajskiego - Wydawnictwo Diecezji Tarnowskiej Biblos, pl. Katedralny 6, 33-100 Tranów, tel. 114-621-27-77, biblos@biblos.pl
Czy oddawanie czci należy się tylko Panu Bogu? Po co pośrednictwo Maryi? Czy w ogóle powinniśmy się do niej modlić?
Czy wiesz, co wyznajesz? Czy wiesz, w co wierzysz? Zastanawiałeś się kiedyś nad tym? Jeśli nie, zostań z nami. Jeśli tak, tym bardziej zachęcamy do tego duchowego powrotu do podstaw z portalem niedziela.pl. Przewodnikiem będzie nam Katechizm Kościoła Katolickiego oraz Youcat – katechizm Kościoła katolickiego dla młodych.
Wielki Post to czas, w którym Kościół szczególną uwagę zwraca na krzyż i dzieło zbawienia, jakiego na nim dokonał Jezus Chrystus. Krzyże z postacią Chrystusa znane są od średniowiecza (wcześniej były wysadzane drogimi kamieniami lub bez żadnych ozdób). Ukrzyżowanego pokazywano jednak inaczej niż obecnie. Jezus odziany był w szaty królewskie lub kapłańskie, posiadał koronę nie cierniową, ale królewską, i nie miał znamion śmierci i cierpień fizycznych (ta maniera zachowała się w tradycji Kościołów Wschodnich). W Wielkim Poście konieczne było zasłanianie takiego wizerunku (Chrystusa triumfującego), aby ułatwić wiernym skupienie na męce Zbawiciela. Do dzisiaj, mimo, iż Kościół zna figurę Chrystusa umęczonego, zachował się zwyczaj zasłaniania krzyży i obrazów.
Współczesne przepisy kościelne z jednej strony postanawiają, aby na przyszłość nie stosować zasłaniania, z drugiej strony decyzję pozostawiają poszczególnym Konferencjom Episkopatu. Konferencja Episkopatu Polski postanowiła zachować ten zwyczaj od 5 Niedzieli Wielkiego Postu do uczczenia Krzyża w Wielki Piątek.
Zwyczaj zasłaniania krzyża w Kościele w Wielkim Poście jest ściśle związany ze średniowiecznym zwyczajem zasłaniania ołtarza. Począwszy od XI wieku, wraz z rozpoczęciem okresu Wielkiego Postu, w kościołach zasłaniano ołtarze tzw. suknem postnym. Było to nawiązanie do wieków wcześniejszych, kiedy to nie pozwalano patrzeć na ołtarz i być blisko niego publicznym grzesznikom. Na początku Wielkiego Postu wszyscy uznawali prawdę o swojej grzeszności i podejmowali wysiłki pokutne, prowadzące do nawrócenia. Zasłonięte ołtarze, symbolizujące Chrystusa miały o tym ciągle przypominać i jednocześnie stanowiły post dla oczu. Można tu dopatrywać się pewnego rodzaju wykluczenia wiernych z wizualnego uczestnictwa we Mszy św. Zasłona zmuszała wiernych do przeżywania Mszy św. w atmosferze tajemniczości i ukrycia.
W Sali Okna Papieskiego odbyło się w sobotę 5 kwietnia sympozjum naukowe „Kard. Wojtyła i prof. Kępiński – o cierpieniu. W 50. rocznicę sesji naukowej w Pałacu Biskupim w Krakowie”.
Zorganizowała je Fundacja „Collegium Voytylianum”. Podczas wydarzenia, które było częścią diecezjalnych obchodów 20. rocznicy przejścia św. Jana Pawła II Wielkiego do Domu Ojca, referat wygłosił metropolita krakowski, abp prof. Marek Jędraszewski.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
