Monitoring medialny

Bądź na bieżąco!

TELEWIZJA POLSKA złożyła w Krajowej Radzie Radiofonii i Telewizji wnioski o przyznanie koncesji dla dwóch nowych kanałów tematycznych: TVP Dokument i TVP Rozrywka. Pierwszy kanał będzie odpowiedzią na potrzebę poszerzania wiedzy o otaczającym świecie, innych ludziach i zjawiskach społecznych. Drugi - zaproponuje przede wszystkim atrakcyjną polską rozrywkę na dobrym poziomie, pozbawioną przemocy i sensacji, za to z poczuciem humoru, inteligentną i wrażliwą na wszelkie przejawy artystycznego działania.

„SZKOŁA ŻON” Moliera, w inscenizacji Teatru Polskiego w Warszawie, została zaplanowana na poniedziałek 26 marca. Kolejną premierę „na żywo” Teatr TV zaprezentował z okazji Międzynarodowego Dnia Teatru, przypadającego 27 marca.

TWÓRCY KULTURY wyrazili protest w związku z decyzją Zarządu Polskiego Radia o rozwiązaniu Chóru Polskiego Radia w Krakowie. Wezwali do zmiany decyzji, prosząc polityków o interwencję w obronie Chóru. „Jest jeszcze możliwe uniknięcie wielkiego błędu i publicznego wstydu” - czytamy w proteście przesłanym do Rady Nadzorczej i Zarządu Polskiego Radia.

TRWAJĄ ROZMOWY między redakcjami tygodników katolickich w sprawie wspólnej publikacji na temat finansów Kościoła. Podobna inicjatywa miała już miejsce w związku z tematami bioetycznymi.

(mł)

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2012-12-31 00:00

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Lubartów. Powołani do służby

2024-05-05 12:27

Urszula Buglewicz

Ks. Krzysztof Podstawka

Alumni: Mateusz Budzyński z parafii Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Lubartowie, Karol Kapica z parafii św. Wita w Mełgwi, Bartłomiej Kozioł z parafii Matki Bożej Bolesnej w Kraśniku, Bartosz Starowicz z parafii Matki Bożej Królowej Polski w Krakowie oraz Wojciech Zybała z parafii Wniebowstąpienia Pańskiego w Lubartowie - klerycy 5. roku Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Lublinie, przyjęli święcenia diakonatu z rąk bp. Artura Mizińskiego 4 maja w kościele Matki Bożej Nieustającej Pomocy w Lubartowie.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

O. Waldemar Pastusiak, paulin

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ