O znaczeniu modlitwy w wypełnianiu papieskiej posługi i o ulubionych modlitewnych praktykach pisze papież Franciszek w przedmowie do książki pt. „Come Gesù ci ha insegnato. La preghiera dei pellegrini di speranza” („Tak, jak nauczył nas Jezus. Modlitwa pielgrzymów nadziei”), która zbiera jego refleksje i nauczanie na temat modlitwy.
Odwołując się do własnych doświadczeń, Ojciec Święty zwraca uwagę na ważną rolę osób, które są przewodnikami i nauczycielami na drodze do odkrywania modlitwy osobistej. Powraca do wielokrotnie przywoływanego przykładu swojej babci, od której uczył się modlitewnych nawyków, a także Argentyńczyka ks. Miguela Fiorito. „Nauczył mnie wzrastać w moim sposobie modlitwy - wspomina papież - Nauczył mnie modlić się jak dziecko, a nie poszukując cukierków pocieszenia”. Podkreśla, że młodzieńcze doświadczenia modlitewne ukształtowały go na całe życie i wydają owoce nawet teraz, gdy pełni posługę Piotrową.
„Modlę się jak zawsze, w tym samym co zawsze rytmie” - pisze Franciszek, dzieląc się swoimi modlitewnymi zwyczajami: modlitwa ustna i myślna, adoracje i medytacje, rytm dnia wyznaczany przez Liturgię Godzin i Mszę św. Podkreśla też znaczenie Modlitwy Pańskiej. „W niej jest wszystko! - przekonuje - To modlitwa uniwersalna, modlitwa dzieci, modlitwa odwagi, modlitwa zaufania, ale też modlitwa rezygnacji”.
„Mam wielkie zaufanie do Maryi”
Reklama
Dzieląc się swoimi praktykami modlitewnymi, Papież podkreśla, że ich nieodłączną częścią jest różaniec i przywoływanie wstawiennictwa Matki Bożej. „Lubię czuć, że Ona jest blisko, ponieważ jest Matką i prowadzi nas” - wyznaje Ojciec Święty. Ilustrując potęgę jej wstawniennictwa i nazywając ją „błagającą wszechmocą”, z przymrużeniem oka powraca też do neapolitańskiej legendy, przedstawiającej Maryję, jako opiekunkę pobożnych złodziejaszków, których „przez okno wpuszcza do Raju”.
Kościół potrzebuje modlitwy wstawienniczej
„Jeśli Kościół nie wspiera cię modlitwą, jesteś skończony” - pisze Ojciec Święty, podkreślając, jak ważne jest dla niego wsparcie modlitewne, o które prosi, kończąc każde publiczne wystąpienie. Wyjaśnia, że wynika ono z jego zaufania mocy modlitwy i, że potrzebuje go cała wspólnota Kościoła. „Wspólnota musi wspierać swojego biskupa, a biskup musi modlić się za wspólnotę” - nalega Franciszek i przypomina, by nie zapominać w niej o Duchu Świętym, którego namaszczenie pozwala „dobrze zrozumieć rzeczywistość Kościoła i tajemnicę Boga”.
Książka zatytułowana „Come Gesù ci ha insegnato. La preghiera dei pellegrini di speranza” („Tak, jak nauczył nas Jezus. Modlitwa pielgrzymów nadziei”) ukaże się 9 października nakładem włoskiego wydawnictwa Edizioni San Paolo. Składa się na nią wybór papieskich wypowiedzi, niektórych publikowanych po raz pierwszy, dotyczących modlitwy.
Ocena:+20Podziel się:
Reklama
Wybrane dla Ciebie
W dzisiejszej Ewangelii widzimy, jak Jezusowi zależy na Dobrej Nowinie
S. Maria Druch prowadzi rekolekcje i głosi konferencje na temat aniołów.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej.
„Nie ma dzisiaj zakątka ziemi, nie ma człowieka ani takich
jego potrzeb, których by nie dosięgła ich (aniołów) uczynność
i opieka”. Wiecie, Drodzy Czytelnicy, kto jest autorem
tych słów? Wypowiedział je nieco już dziś zapomniany
arcybiskup mohylewski Wincenty Kluczyński, który założył
w Wilnie (w 1889 r.) żeńskie bezhabitowe zgromadzenie
zakonne – Siostry od Aniołów. Wspominam o tym nie
bez powodu, bo autorką kolejnego świadectwa jest siostra
Maria Druch z tego właśnie anielskiego zgromadzenia.
Historia, którą specjalnie dla was, Drodzy Czytelnicy,
dzieli się tu siostra Maria, dotyczy czasów jej dzieciństwa.
Jednak mocno utkwiła jej w pamięci i z pewnością miała
wpływ na późniejszy wybór drogi życiowej. Oddajemy zatem
jej głos.
„Miałam wtedy 13 lat. Spędzałam ferie zimowe u wujka.
Jego dom był położony nieopodal żwirowni. Latem kąpaliśmy
się w zalanych wykopach. Trzeba było uważać, ponieważ
już dwa metry od brzegu było tak głęboko, że nie
dało się złapać gruntu pod stopami. Zimą było to doskonałe
miejsce na spacery. Woda zamarzała, lód był bardzo
gruby, rybacy łowili ryby w przeręblach. Czułam się
tam bardzo bezpiecznie. W czasie jednego z takich moich
spacerów obeszłam dookoła wysepkę i znalazłam się
w zatoce, gdzie temperatura musiała być wyższa. Nagle
usłyszałam dźwięk… trtttttt. Zorientowałam się, że lód
pode mną pęka. Nie znałam wtedy zasady, że powinno
się położyć i wyczołgać z zagrożonego miejsca. Wpadłam
w panikę. Zrobiłam rzecz najgorszą z możliwych.
Zaczęłam szybko biec do oddalonego o około dziesięć
metrów brzegu. Lód pode mną się nie łamał, ale był rozmokły
i czułam, że im bliżej jestem celu, tym moje stopy
coraz głębiej się w niego zapadają.
Kiedy ostatecznie dotarłam do brzegu, serce chciało
ze mnie wyskoczyć. Byłam w szoku. Dopiero po dłuższej
chwili dotarło do mnie, co się wydarzyło. Według zasad
fizyki powinnam znajdować się w wodzie. Nie miałam
prawa dobiec do brzegu po rozmokłym lodzie, naciskając
na niego tak mocno. Wiem też, jak tam było głęboko –
nie biegłam po dnie pokrytym lodem. Pode mną były wielometrowe
otchłanie. Wtedy uznałam to za przypadek,
szczęście.
O pracach biskupów afrykańskich nad dokumentem podejmującym kwestię duszpasterstwa osób żyjących w związkach poligamicznych poinformował podczas wczorajszej popołudniowej pierwszej Kongregacji Generalnej XVI Zgromadzenia Ogólnego Synodu Biskupów w Watykanie kard. Fridolin Ambongo Besungu, O.F.M. Cap. z Demokratycznej Republiki Konga.
Zapowiadając jego prezentację, z myślą o jego publikacji podczas Zgromadzenia Plenarnego SCEAM (Sympozjum Konferencji Episkopatów Afryki i Madagaskaru) zaplanowanego na lipiec 2025 r. arcybiskup Kinszasy zaznaczył, że w prace nad nim zaangażowanych jest 37. afrykańskich konferencji episkopatu. „Podejmując tę kwestię z perspektywy duszpasterskiej” i stosując «metodologię duszpasterską», Komisja postanowiła «sprostać wyzwaniu, które pojawia się zarówno ze strony osób, które były już w związkach poligamicznych przed przyjęciem wiary, jak i ze strony ochrzczonych członków, którzy wchodzą w poligamię po nawróceniu».
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.