Mural z chłopcem z obozu „na Przemysłowej”

Jola Sowińska-Gogacz

Bądź na bieżąco!

Od trzech lat Łódź wzbogaca się o nową formę utrwalania swych dziejów. „Dzieci Bałut 2013; murale pamięci” to plastyczny sposób na opowiedzenie historii dzieci żydowskich i polskich z łódzkiej dzielnicy Bałuty, gdzie podczas II wojny światowej Niemcy utworzyli getto oraz lager koncentracyjny dla dzieci polskich zwany obozem „na Przemysłowej” (Polen-Jugendverwahrlager der Sicherheitspolizei in Litzmannstadt). Projekt, opracowany i realizowany przez stowarzyszenie „Na co Dzień i od Święta”, poświęcony jest upamiętnieniu łódzkich dzieci, bezimiennym małym ofiarom i bohaterom. Malowidła na ścianach bałuckich kamienic pokazują autentyczne sylwetki, bowiem odwzorowane są z fotografii. Wszystkie obrazy, w formie street-artowych murali 3D i przy wykorzystaniu najnowszych technik, wykonał Piotr Saul z ASP we Wrocławiu. Postacie nakładane są na mury z zachowaniem realnych proporcji.

Tę wyjątkową „wystawę” zainaugurowano w roku 2012 namalowaniem trzech anonimowych chłopców żydowskich oraz trzech więźniów obozu dla dzieci polskich. Rok później Piotr Saul malował Abrama Cytryna, małego poetę z getta, który wraz z rodziną zginął w Auschwitz-Birkenau. Muralem upamiętniono także 70. rocznicę śmierci Dawida Sierakowiaka, młodego dokumentalisty czasów okupacji. W 2013 r. powstały również dwa murale z wizerunkami dzieci romskich i dwa portrety chłopców z obozu „na Przemysłowej”.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

4 września w południe zaprezentowana została kolejna, trzecia odsłona projektu, czyli 5 nowych murali, z których jeden pokazuje polskiego chłopca nowo przywiezionego do obozu „na Przemysłowej”. Mural widnieje na podwórzu ul. Przemysłowej 16, poza historycznym obszarem obozu. Na okoliczność 70. rocznicy likwidacji łódzkiego getta (1944-2014) powstały też trzy murale dzieci żydowskich, znanych z imienia i nazwiska – Salka Berlińskiego, Abramka Koplowicza i Zizele Świerc – oraz symboliczny wizerunek dziewczynki z obozu cygańskiego. Projekt tegoroczny dopełnia wystawa płócien Piotra Saula pt. „Obrazy Pamięci 201D” która od 10 września gości w domu przedpogrzebowym na cmentarzu żydowskim. Prezentacja ma na celu odwzorowanie wizerunków dzieci z getta na płótnach, upodobniając podobrazie do całunów.

Wszystkie murale znaleźć można na szlaku ulic Wojska Polskiego, Reja, Gęsiej, Łagiewnickiej, Przemysłowej, Organizacji WiN, Starosikawskiej i Spacerowej. W chwili obecnej jest ich szesnaście. Projekt dofinansowany jest ze środków Muzeum historii Polski w Warszawie w ramach programu „Patriotyzm Jutra”. Więcej na stronie: dziecibalut.pl

2014-09-24 15:23

Reklama

Wybrane dla Ciebie

W trosce o kształt umysłów i serc

Niedziela sandomierska 10/2020, str. IV

Ks. Wojciech Kania

[ TEMATY ]

pamięć

św. Jan Paweł II

100. rocznica urodzin JPII

Archiwum szkolne

Dzieci i młodzież wychowywane są w poszanowaniu tradycji

Kolejnym miejscem na terenie diecezji sandomierskiej, w którym w sposób szczególny pielęgnowana jest pamięć o naszym wielkim rodaku – św. Janie Pawle II, jest Szkoła Podstawowa nr 9 w Tarnobrzegu.

Polska w sercach naszych i papież Słowianin, słuchając go pilnie, uczymy się dla niej”. To motto, które przyświeca pracownikom oraz uczniom szkoły w Tarnobrzegu. Św. Jan Paweł II był jednym z najwybitniejszych Polaków. Autorytetem dla dorosłych, młodzieży i dzieci.

CZYTAJ DALEJ

Wy jesteście przyjaciółmi moimi

2024-04-26 13:42

Niedziela Ogólnopolska 18/2024, str. 22

O. Waldemar Pastusiak, paulin

[ TEMATY ]

homilia

o. Waldemar Pastusiak

Adobe Stock

Trwamy wciąż w radości paschalnej powoli zbliżając się do uroczystości Zesłania Ducha Świętego. Chcemy otworzyć nasze serca na Jego działanie. Zarówno teksty z Dziejów Apostolskich, jak i cuda czynione przez posługę Apostołów budują nas świadectwem pierwszych chrześcijan. W pochylaniu się nad tajemnicą wiary ważnym, a właściwie najważniejszym wyznacznikiem naszej relacji z Bogiem jest nic innego jak tylko miłość. Ona nadaje żywotność i autentyczność naszej wierze. O niej także przypominają dzisiejsze czytania. Miłość nie tylko odnosi się do naszej relacji z Bogiem, ale promieniuje także na drugiego człowieka. Wśród wielu czynników, którymi próbujemy „mierzyć” czyjąś wiarę, czy chrześcijaństwo, miłość pozostaje jedynym „wskaźnikiem”. Brak miłości do drugiego człowieka oznacza brak znajomości przez nas Boga. Trudne to nasze chrześcijaństwo, kiedy musimy kochać bliźniego swego. „Musimy” determinuje nas tak długo, jak długo pozostajemy w niedojrzałej miłości do Boga. Może pamiętamy słowa wypowiedziane przez kard. Stefana Wyszyńskiego o komunistach: „Nie zmuszą mnie niczym do tego, bym ich nienawidził”. To nic innego jak niezwykła relacja z Bogiem, która pozwala zupełnie inaczej spojrzeć na drugiego człowieka. W miłości, zarówno tej ludzkiej, jak i tej Bożej, obowiązują zasady; tymi danymi od Boga są, oczywiście, przykazania. Pytanie: czy kochasz Boga?, jest takim samym pytaniem jak to: czy przestrzegasz Bożych przykazań? Jeśli je zachowujesz – trwasz w miłości Boga. W parze z miłością „idzie” radość. Radość, która promieniuje z naszej twarzy, wyraża obecność Boga. Kiedy spotykamy człowieka radosnego, mamy nadzieję, że jego wnętrze jest pełne życzliwości i dobroci. I gdy zapytalibyśmy go, czy radość, uśmiech i miłość to jest chrześcijaństwo, to w odpowiedzi usłyszelibyśmy: tak. Pełna życzliwości miłość w codziennej relacji z ludźmi jest uobecnianiem samego Boga. Ostatecznym dopełnieniem Dekalogu jest nasza wzajemna miłość. Wiemy o tym, bo kiedy przygotowywaliśmy się do I Komunii św., uczyliśmy się przykazania miłości. Może nawet katecheta powiedział, że choćbyśmy o wszystkim zapomnieli, zawsze ma pozostać miłość – ta do Boga i ta do drugiego człowieka. Przypomniał o tym również św. Paweł Apostoł w Liście do Koryntian: „Trwają te trzy: wiara, nadzieja i miłość, z nich zaś największa jest miłość”(por. 13, 13).

CZYTAJ DALEJ