Reklama

Niedziela Wrocławska

W tym miejscu patronuje św. ojciec Pio

Rok temu biskup Jacek Kiciński zachęcił, aby w Garnierówce powstała kaplica, dziś ją poświęcił. W Głębowicach powstała kaplica św. ojca Pio, która będzie służyć wiernym parafii oraz tym, którzy przyjadą na rekolekcje czy na inne aktywności duchowe.

2025-09-22 22:32

ks. Łukasz Romańczuk

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

Uroczystość poświęcenia kaplicy przypadła na wieczór przed liturgicznym wspomnieniem św. ojca Pio. - Wśród propozycji było wielu świętych karmelitańskich, ale chcieliśmy w pewien sposób podziękować naszemu księdzu proboszczowi, ponieważ w tym roku mija 30 lat od momentu, kiedy ks. Jarosław Olejnik przybył do Głębowic. Postanowiliśmy, że kaplica będzie imienia patrona urodzin naszego księdza, czyli św. ojciec Pio - mówi Anna Lis.

Do kaplicy zostały wniesione relikwie św. ojca Pio, które wierni z Głębowic otrzymali podczas tegorocznej pielgrzymki do grobu tego świętego w San Giovanni Rotondo. Na ścianie w prezbiterium znalazł się także jego obraz, autorstwa Katarzyny Białoząb. - Do namalowania tego obrazu zostałam poproszona przez księdza proboszcza. Na co dzień zajmuje się malowaniem portretów ołówkiem, a św. o. Pio był moim trzecim obrazem. Wizerunek i tło dostosowałam do kaplicy, a mój narzeczony zrobił ramę. Została ona wykonana ze 140-letniego drewna leżakowanego, tak, aby pasowało do tego miejsca - zaznacza autorka obrazu, dodając: - Mam wrażenie, że ojciec Pio moją ręką się sam namalował. Trwało to 14 dni, z czego 4 dni poświęciłam na detale, których pewnie nikt nie dostrzeże, ale w moich oczach dają one wiele. Było to dla mnie bardzo głębokie przeżycie.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

Reklama

Swoją historię ma także umeblowanie kaplicy. - Zaczęło się od wizyty ks. Zbigniewa Kowala, proboszcza parafii Miłosierdzia Bożego w Oławie, który był w trakcie remontu salek parafialnych i miał do oddania żyrandole. Pasowały idealnie do naszej kaplicy - zaznacza ks. Jarosław Olejnik, dodając: - Gdy pojechaliśmy je odebrać, to ks. Zbigniew skontaktował nas z jednym z księży z Jeleniej Góry, który zajmuje się odzyskiwaniem różnych elementów wystroju kościoła ze świątyń likwidowanych za naszą zachodnią granicą. - Wybraliśmy tam ławki idealne do naszej kaplicy i pozostało nam jeszcze sporo do zrobienia, ale Opatrzność Boża postawiła na naszej drodze s. Albertę, elżbietankę z Bytomia, która uczestniczyła w rekolekcjach w Garnierówce - wspomina Anna Lis, dodając: -Siostra zapytała się nas, czy nie potrzebujemy tabernakulum, bo ich dom zakonny zostaje zlikwidowany, a siostry z Bytomia przeniesione do Cieszyna. Ucieszyliśmy się z tej propozycji, ale gdy w sierpniu pojechaliśmy po tabernakulum, otrzymaliśmy o wiele więcej: szaty liturgiczne, bieliznę kielichową, monstrancję, kielich, mszał, konfesjonał i wiele innych rzeczy, które pozwoliły nam uzupełnić wyposażenie kaplicy. Z kolei ołtarz i ambona pochodzą z naszego kościoła, gdyż w naszym sanktuarium znalazły się nowe, które są darem księdza proboszcza z racji zbliżającej się 40. rocznicy święceń kapłańskich oraz naszego jubileuszu 350-lecia istnienia klasztoru i kościoła w Głębowicach.

Podczas Mszy świętej z poświęceniem kaplicy, dekret abp. Józefa Kupnego przeczytał dziekan dekanatu wołowskiego, ks. Stanisław Małysa, a bp Jacek Kiciński poświęcił to miejsce. W czasie Eucharystii udzielony został młodzieży sakrament bierzmowania, a darem młodzieży i ich rodziców były dywany, które już znajdują się w nowej kaplicy. Podczas homilii bp Jacek podkreślił, że słowo Boże jest światłem i wolnością, a gdy człowiek odchodzi od niego, popada w różne niewole: fizyczną, duchową czy zniewolenie tego świata. Na przykładzie historii Izraela pokazał, że Bóg zawsze posyła pomoc i daje nadzieję, nawet w najciemniejszym tunelu. Zadaniem człowieka jest rozeznawać dobro i zło, trwać przy Słowie, by nie utracić wolności i być światłem dla innych.

Warto podkreślić, że Dom rekolekcyjny “Garnierówka” jest miejscem na mapie Wielkiego Szlaku Diecezjalnego i jest Znakiem Nadziei w Roku Jubileuszowym w Archidiecezji Wrocławskiej.

Oceń: +8 -1

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Watykan: włoski kapłan drugim sekretarzem osobistym Leona XIV

2025-09-27 16:08

[ TEMATY ]

Watykan

Papież Leon XIV

Agata Kowalska

Biskup San Miniato, Giovanni Paccosi, ogłosił, że ks. Marco Billeri, prezbiter diecezji toskańskiej, został mianowany przez Ojca Świętego jego drugim sekretarzem osobistym.

Wyświęcony w 2016 roku, ks. Billeri kontynuował studia w Rzymie, uzyskując doktorat z prawa kanonicznego. Mianowany sędzią Trybunału Kościelnego Toskanii oraz obrońcą węzła małżeńskiej przy Trybunale Diecezjalnym w San Miniato i Volterra, był również ceremoniarzem biskupim i sekretarzem Rady Kapłańskiej. Do tej pory pełnił funkcję wikariusza parafii św. Szczepana i Marcina w San Miniato Basso.
CZYTAJ DALEJ

Św. Wincenty á Paulo

27 września br. obchodzimy wspomnienie św. Wincentego á Paulo. Urodził się on 24 kwietnia 1581 r. w wiosce Pouy, w południowej Francji. Pochodził z rodziny wieśniaczej i miał czworo rodzeństwa. Dopiero w 12. roku życia poszedł do szkoły. Mimo, że wcześniej zajmował się tylko wypasaniem owiec z nauką radził sobie bardzo dobrze i po szkole wstąpił do seminarium duchownego. W wieku 15 lat otrzymuje niższe święcenia i dostaje się na uniwersytet w Saragossie w Hiszpanii. Święcenia kapłańskie przyjmuje w 1600 r., miał wówczas zaledwie 19 lat. Kontynuował studia w Tuluzie, Rzymie i Paryżu, kształcąc się w dziedzinie prawa kanonicznego. Dobrze zapowiadająca się kariera młodego, zdolnego kapłana zmienia się w los niewolnika. W czasie podróży z Marsylii do Narbonne przez Morze Śródziemne został wraz z całą załogą napadnięty przez tureckich piratów i przywieziony do Tunisu jako niewolnik. W ciągu dwóch lat niewoli miał czterech panów, ostatniego zdołał nawrócić. Obaj uciekli do Europy i zamieszkali w Rzymie. Już wkrótce stał się wysłannikiem papieża Pawła V i trafił na dwór francuski, gdzie za sprawą królowej Katarzyny de Medicis przejął opiekę nad Szpitalem Miłosierdzia. Na własne życzenie objął probostwo w miasteczku Chatillon-les-Dombes, gdzie zetknął się ze starcami, inwalidami wojennymi, chorymi i ubogimi. Aby im jak najlepiej służyć, powołał „Bractwo Miłosierdzia”, a dla kobiet bractwo „Służebnic Ubogich”. W 1619 r. św. Wincenty otrzymał dekret mianujący go generalnym kapelanem wszystkich galer królewskich. Święty przeprowadzał wśród galerników misje i dbał o poprawę warunków życia. W 1625 r. powołał „Kongregację Misyjną” zrzeszającą kapłanów. Papież Urban VIII zatwierdził nowe zgromadzenie w 1639 r. Nowa rodzina zakonna zaczęła rozrastać się i objęła swoją opieką szpital dla trędowatych opactwa Saint-Lazare. Celem zgromadzenia, które dziś nosi nazwę Zgromadzenia Księży Misjonarzy Świętego Wincentego á Paulo jest głoszenie Ewangelii ubogim. W 1638 r. wraz ze św. Ludwiką de Marillac św. Wincenty założył żeńską rodzinę zakonną znaną dziś pod nazwą Zgromadzenia Sióstr Miłosierdzia (szarytki), której charyzmatem była praca z ubogimi i chorymi w szpitalach i przytułkach. Święty zmarł w domu zakonnym św. Łazarza w Paryżu 27 września 1660 r. W roku 1729 papież Benedykt XIII wyniósł Wincentego do chwały błogosławionych, a papież Klemens XII kanonizował go w roku 1737. Papież Leon XIII ogłosił św. Wincentego á Paulo patronem wszystkich dzieł miłosierdzia. Do Polski sprowadziła misjonarzy w 1651 r. jeszcze za życia Świętego królowa Maria Ludwika, żona króla Jana II Kazimierza. W Polsce prowadzili 40 parafii. W naszej diecezji ze Zgromadzenia Księży Misjonarzy św. Wincentego á Paulo (CM) pochodzi bp Paweł Socha, a misjonarze św. Wincentego pracują w Wyższym Seminarium Duchownym w Paradyżu, Gozdnicy, Iłowej, Przewozie, Skwierzynie, Słubicach, Trzcielu i Wymiarkach. Siostry Szarytki mają swoje domy w Gorzowie Wielkopolskim, Skwierzynie i Słubicach.
CZYTAJ DALEJ

Koronka i miłosierdzie na skrzyżowaniach świata

2025-09-27 15:56

[ TEMATY ]

Milena Kindziuk

Red

Na skrzyżowaniach ulic, gdzie zazwyczaj pędzi codzienność i rozbrzmiewają klaksony samochodów, nagle zapada cisza. Grupa ludzi staje w kręgu, w dłoniach ściska różaniec i zaczyna powtarzać słowa, które od dziesięcioleci prowadzą tysiące serc ku nadziei.

To nie polityczny manifest ani protest społeczny, ale wołanie do Boga. I zarazem – modlitwa o miłosierdzie dla świata, który zbyt często zdaje się wymykać spod ludzkiej kontroli. Tak wygląda „Koronka na ulicach miast świata” – akcja, której skala z roku na rok rośnie i która swoją prostotą przypomina nam, że modlitwa naprawdę może przenosić góry.
CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

REKLAMA

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję