To było wielkie święto nauki i uhonorowanie błyskotliwej kariery uniwersyteckiej. 28 maja w Pałacu Kultury Zagłębia w Dąbrowie Górniczej odbyła się uroczystość nadania tytułu doktora honoris causa Akademii WSB prof. zw. dr. hab. Wiesławowi Banysiowi
Historię godności doktora honoris causa tworzą wielkie indywidualności, wybitni ludzie, autorytety moralne, liderzy życia naukowego, społecznego, gospodarczego, kulturalnego, osoby, które są symbolami swojego czasu, stanowiąc inspirację dla tych, którzy są świadkami ich codziennej troski o rozwój drugiego człowieka i otoczenia. Nadając tę najwyższą godność akademicką prof. Wiesławowi Banysiowi, społeczność akademicka i Senat WSB pragną wyrazić swoje najwyższe uznanie dla dostojnego doktora, osoby przyczyniającej się do kształtowania otaczającej nas rzeczywistości w sposób niezaprzeczalny – powiedziała rektor Akademii WSB prof. nadzw. dr Zdzisława Dacko-Pikiewicz.
W słowie wprowadzenia pani rektor wskazała, że prof. Banyś to człowiek o imponującej biografii, człowiek czynu, świetny organizator i lider wielu ważnych dla polskiej nauki instytucji, także w „złotym trójkącie” współpracy: nauka – biznes – samorządy. Nade wszystko to nauczyciel i mistrz cieszący się wielkim uznaniem oraz szacunkiem środowisk akademickich w kraju i na świecie.
– To zaszczyt dla Akademii WSB, iż pierwszy w jej historii tytuł doktora honoris causa przyjmuje osoba reprezentująca najlepsze europejskie tradycje uniwersyteckie. Taka uroczystość ma również po raz pierwszy miejsce w historii ponad 100-letniej Dąbrowy Górniczej, gdzie nasza uczelnia odnawia tradycje akademickie – powiedziała prof. Zdzisława Dacko-Pikiewicz.
Promotorem doktoratu był prof. dr hab. med. Wojciech Nowak – rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie. on też wygłosił laudację. – Nadanie godności doktora honoris causa to wydarzenie wyjątkowe i splendor dla każdego środowiska akademickiego. To zaszczyt, którym społeczność akademicka wyraża cnotę, choć ta przecież nagrody nie czeka. To godność zastrzeżona tylko jednostkom wyjątkowym. Przyznając honorowy doktorat, wskazujemy postać wybitną, o sile oddziaływania wykraczającej daleko poza obszar własnego środowiska naukowego. Prof. Banyś jest wybitnym językoznawcą o uznanych osiągnięciach naukowych, stanowiących liczący się wkład w tej dziedzinie, zwłaszcza w językoznawstwie francuskim i romańskim, tak teoretycznym, jak i stosowanym – przypomniał prof. Wojciech Nowak.
Podczas uroczystości nie tylko mówiono i chwalono naukowe dokonania prof. Banysia. On sam również wygłosił specjalny dedykowany wykład o znamiennym tytule: „Po co nam Uniwersytety?”. – Uniwersytety od zawsze, a tym bardziej teraz, są uczelniami nie tylko tworzącymi i pogłębiającymi wiedzę, nie tylko propagującymi i pielęgnującymi mądrość, która tę wiedzę musi uzupełniać i częściowo wskazywać, jak ją wykorzystać, ale także uniwersytetami wartości. Ich potrzeba w nowoczesnym społeczeństwie jest koniecznością cywilizacyjną – powiedział wykładowca.
Prof. Wiesław Banyś od 2015 r. jest członkiem zarządu European University Association – stowarzyszenia zrzeszającego uniwersytety, krajowe konferencje rektorów oraz sieci szkół wyższych z 47 krajów, wiceprzewodniczącym Rady Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego. W latach 2008-2012 przewodniczył Konferencji Rektorów Uniwersytetów Polskich a od 2012 do 2016 r. – Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich oraz Regionalnej Konferencji Rektorów Uczelni Akademickich. Za swoją pracę naukową i organizacyjną w 2014 r. został uhonorowany najwyższą godnością akademicką – tytułem doktora honoris causa Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Od wielu lat jest zaangażowany w prace na rzecz rozwoju nauki i szkolnictwa wyższego zarówno w Polsce, jak i w Europie. Prof. Wiesław Banyś to nasz krajan. Urodził się bowiem w Olkuszu. Więcej o jego osobie i dokonaniach naukowych w następnym numerze Niedzieli sosnowieckiej.
Ks. Federico Lombardi otrzyma doktorat honoris causa Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. Były dyrektor Biura Prasowego Stolicy Apostolskiej oraz szef Watykańskiego Radia i Ośrodka Telewizyjnego zostanie wyróżniony za „wiarygodne zaangażowanie w komunikacji społecznej trzech papieży i Kościoła”. Uroczystość wręczenia honorowego doktoratu odbędzie się we wtorek 24 października o godz. 12.
Ks. Lombardii otrzyma doktorat honoris causa w zakresie teologii środków społecznego przekazu, za „wiarygodne zaangażowanie w komunikacji społecznej trzech papieży i Kościoła”. w czasie uroczystości jezuita wygłosi wykład poświęcony wartości społecznego komunikowania.
Św. Jan Nepomucen urodził się w Pomuku (Nepomuku) koło Pragi.
Jako młody człowiek odznaczał się wielką pobożnością i religijnością.
Pierwsze zapiski o drodze powołania kapłańskiego Jana pochodzą z
roku 1370, w których figuruje jako kleryk, zatrudniony na stanowisku
notariusza w kurii biskupiej w Pradze. W 1380 r. z rąk abp. Jana
Jenzensteina otrzymał święcenia kapłańskie i probostwo przy kościele
św. Galla w Pradze. Z biegiem lat św. Jan wspinał się po stopniach
i godnościach kościelnych, aż w 1390 r. został mianowany wikariuszem
generalnym przy arcybiskupie Janie. Lata życia kapłańskiego św. Jana
przypadły na burzliwy okres panowania w Czechach Wacława IV Luksemburczyka.
Król Wacław słynął z hulaszczego stylu życia i jawnej niechęci do
Rzymu. Pragnieniem króla było zawładnąć dobrami kościelnymi i mianować
nowego biskupa. Na drodze jednak stanęła mu lojalność i posłuszeństwo
św. Jana Nepomucena.
Pod koniec swego życia pełnił funkcję spowiednika królowej
Zofii na dworze czeskim. Zazdrosny król bezskutecznie usiłował wydobyć
od Świętego szczegóły jej spowiedzi. Zachowującego milczenie kapłana
ukarał śmiercią. Zginął on śmiercią męczeńską z rąk króla Wacława
IV Luksemburczyka w 1393 r. Po bestialskich torturach, w których
król osobiście brał udział, na pół żywego męczennika zrzucono z mostu
Karola IV do rzeki Wełtawy. Ciało znaleziono dopiero po kilku dniach
i pochowano w kościele w pobliżu rzeki. Spoczywa ono w katedrze św.
Wita w bardzo bogatym grobowcu po prawej stronie ołtarza głównego.
Kulisy i motyw śmierci Świętego przez wiele lat nie był znany, jednak
historyk Tomasz Ebendorfer około 1450 r. pisze, że bezpośrednią przyczyną
śmierci było dochowanie przez Jana tajemnicy spowiedzi. Dzień jego
święta obchodzono zawsze 16 maja. Tylko w Polsce, w diecezji katowickiej
i opolskiej obowiązuje wspomnienie 21 maja, gdyż 16 maja przypada
św. Andrzeja Boboli. Jest bardzo ciekawą kwestią to, że kult św.
Jana Nepomucena bardzo szybko rozprzestrzenił się na całą praktycznie
Europę.
W wieku XVII kult jego rozpowszechnił się daleko poza
granice Pragi i Czech. Oficjalny jednak proces rozpoczęto dopiero
z polecenia cesarza Józefa II w roku 1710. Papież Innocenty XII potwierdził
oddawany mu powszechnie tytuł błogosławionego. Zatwierdził także
teksty liturgiczne do Mszału i Brewiarza: na Czechy, Austrię, Niemcy,
Polskę i Litwę. W kilka lat potem w roku 1729 papież Benedykt XIII
zaliczył go uroczyście w poczet świętych.
Postać św. Jana Nepomucena jest w Polsce dobrze znana.
Kult tego Świętego należy do najpospolitszych. Znajduje się w naszej
Ojczyźnie ponad kilkaset jego figur, które można spotkać na polnych
drogach, we wsiach i miastach. Często jest ukazywany w sutannie,
komży, czasem w pelerynie z gronostajowego futra i birecie na głowie.
Najczęściej spotykanym atrybutem św. Jana Nepomucena jest krzyż odpustowy
na godzinę śmierci, przyciskany do piersi jedną ręką, podczas gdy
druga trzyma gałązkę palmową lub książkę, niekiedy zamkniętą na kłódkę.
Ikonografia przedstawia go zawsze w stroju kapłańskim, z palmą męczeńską
w ręku i z palcem na ustach na znak milczenia. Również w licznych
kościołach znajdują się obrazy św. Jana przedstawiające go w podobnych
ujęciach. Jest on patronem spowiedników i powodzian, opiekunem ludzi
biednych, strażnikiem tajemnicy pocztowej.
W Polsce kult św. Jana Nepomucena należy do najpospolitszych.
Ponad kilkaset jego figur można spotkać na drogach polnych. Są one
pamiątkami po dziś dzień, dawniej bardzo żywego, dziś już jednak
zanikającego kultu św. Jana Nepomucena.
Nie ma kościoła ani dawnej kaplicy, by Święty nie miał
swojego ołtarza, figury, obrazu, feretronu, sztandaru. Był czczony
też jako patron mostów i orędownik chroniący od powodzi. W Polsce
jest on popularny jako męczennik sakramentu pokuty, jako patron dobrej
sławy i szczerej spowiedzi.
W sobotę, 17 maja, bp Jerzy Mazur, biskup ełcki, udzielił w parafii katedralnej pw. św. Wojciecha w Ełku święceń kapłańskich sześciu alumnom Wyższego Seminarium Duchownego w Ełku. Mszę św. z ordynariuszem ełckim koncelebrowali księża profesorowie, księża proboszczowie nowych prezbiterów oraz kapłani, którzy przybyli na uroczystość.
Ks. Bartłomiej Hamadyk, pochodzący z parafii pw. Chrystusa Króla w Radziejach, ks. Radosław Harasim z parafii pw. Zwiastowania NMP w Janówce, ks. Jakub Kozikowski z parafii pw. św. Antoniego z Padwy w Prostkach, ks. Mateusz Michniewicz z parafii pw. św. Jana Chrzciciela w Augustowie, ks. Jakub Milewski z parafii pw. bł. Anieli Salawy w Suwałkach i ks. Tomasz Piotrowski z parafii pw. Matki Bożej Częstochowskiej w Prusce to neoprezbiterzy diecezji ełckiej.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.