Historia tego domu zakonnego nie jest zbyt długa. Siostry poszukiwały miejsca nad morzem, w którym mogłyby założyć nową placówkę służącą zakonnicom oraz tym, których mają pod opieką. Zgodnie z charyzmatem, który przekazał im ich założyciel bł. Edmund Bojanowski, siostry służą wszystkim, którzy potrzebują pomocy, także tej duchowej. Do takiego celu przeznaczony został dom zakupiony w 1986 r. Jego patronem został obrany św. Józef. Po remoncie i rozbudowie zaczął służyć jako dom rekolekcyjno-wypoczynkowy. Przez cały rok przybywają tu grupy lub osoby indywidualne, by w bliskości morza i w zaciszu zakonnej kaplicy przeżyć czas zamyślenia i modlitwy. W kaplicy domowej znajdują się relikwie założyciela bł. Edmunda Bojanowskiego. Z domu zakonnego niedaleko jest także do kościoła parafialnego Matki Bożej Miłosierdzia, parafii św. Stanisława w Niechorzu.
Przez kilkanaście lat przy domu zakonnym działało Publiczne Przedszkole Sióstr Służebniczek im. bł. Edmunda Bojanowskiego w Niechorzu. Do przedszkola uczęszczało, w zależności od rocznika, od 20 do 25 uczniów. Z przyczyn niezależnych od sióstr przedszkole zostało zamknięte w 2015 r., jednak siostry Renata, Bożena i Janina kontynuują duszpasterstwo dzieci w myśl charyzmatu bł. Edmunda.
Jak trudno dzisiaj usłyszeć słowa: „czuję się winny”. Od małych chuliganów, poprzez wyrafinowanych przestępców, aż po największych zbrodniarzy mało kto potrafi zdobyć się na te słowa.
Dlaczego tak się dzieje? Dlaczego tak trudno człowiekowi przyznać się do winy?
Sądzę, że główną przeszkodą w uznaniu swojej winy jest niewiedza o tym, co z nią uczynić potem, jakim wartościom może służyć przyznanie się do zła. Czy nie uczyni ono człowieka bezbronnym wobec oskarżycieli, czy człowiek nie „zda się” w ten sposób na ich łaskę lub niełaskę? Czy wpatrując się w to, co w nim samym żałosne i ciemne, nie straci szacunku do siebie? Czy nie lepiej „dla świętego spokoju” zataić swą winę, uciec od niej, żyć tak, jakby się nic nie stało? Takie pytania i podobne niepokoje wypływają niewątpliwie z tej przyczyny, że człowiek wyczuwa intuicyjnie, iż przyznanie się do winy nie zakończy rozterek sumienia.
Jan Paweł II, dostrzegając konieczność dostosowania zasad wyboru Biskupa Rzymu do współczesnych realiów, wprowadził zmiany w procedurze konklawe. To między innymi ustanowienie Kaplicy Sykstyńskiej jako jedynego miejsca głosowań podczas konklawe oraz Domu Świętej Marty jako miejsca zakwaterowania kardynałów-elektorów.
Jan Paweł II przywiązywał ogromną wagę do zachowania tajemnicy obrad. Kardynałowie uczestniczący w konklawe składają uroczystą przysięgę zachowania tajemnicy dokonywania wyboru Biskupa Rzymu pod sankcją kary ekskomuniki. Odcięci od świata zewnętrznego, nie mają dostępu do mediów, telefonów, internetu ani żadnych form komunikacji. W dniu rozpoczęcia konklawe biorą udział w uroczystej Mszy św. Pro eligendo Papa w Bazylice św. Piotra, a następnie, w godzinach popołudniowych, procesyjnie przechodzą do Kaplicy Sykstyńskiej przy dźwiękach hymnu Veni Creator.
W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.
_1746220708.jpg)
