Reklama

Na Boże Ciało

Boże Ciało

Bądź na bieżąco!

Zapisz się do newslettera

W czwartek po niedzieli Trójcy Przenajświętszej Kościół obchodzi uroczystość Najświętszego Ciała i Krwi Chrystusa, nazywaną tradycyjnie Bożym Ciałem. Uroczystość ta stwarza doskonałą okazję do rozważania wielkiej tajemnicy wiary, którą jest Przenajświętsza Eucharystia. Jest też okazją do publicznego uwielbienia Chrystusa w Najświętszym Sakramencie.
Święto Bożego Ciała ma swoje początki w XIII wieku. Wtedy kult Chrystusa obecnego w Przenajświętszej Eucharystii bardziej koncentrował się na pragnieniu oglądania Hostii konsekrowanej w czasie podniesienia, celem adoracji i uwielbienia. Wierni natomiast rzadko przystępowali do Komunii św., która jest wyrazem pełnego uczestnictwa w Ofierze Eucharystycznej. W ten sposób najważniejszym momentem we Mszy św. stało się Podniesienie, a nie przyjmowanie Ciała Chrystusa pod postacią Chleba.
Do wprowadzenia święta Bożego Ciała, jako dnia szczególnego uwielbienia Chrystusa Eucharystycznego, przyczyniła się bł. Julianna (+1258), z klasztoru Mont Cornillon w Belgii. Święto zaczęto obchodzić najpierw w Liége. W 1264 r. papież Urban IV rozszerzył to święto na cały Kościół. W papieskiej bulli wymienione są powody, które uzasadniają potrzebę ogłoszenia święta: ożywienie wiary w rzeczywistą obecność Chrystusa w Przenajświętszej Eucharystii, zadośćuczynienie za znieważanie Chrystusa w Najświętszym Sakramencie oraz potrzeba szczególnego uczczenia ustanowienia tej wielkiej tajemnicy wiary w Wielki Czwartek. Na obchód święta Bożego Ciała papież Urban IV wyznaczył czwartek po uroczystości Trójcy Przenajświętszej. Niespodziewana śmierć Papieża uniemożliwiła ogłoszenie bulli. Uczynił to dopiero papież Jan XXII w 1317 r. Tę datę uważa się za początek obchodu Bożego Ciała w całym Kościele.
W Polsce jako pierwsza święto Bożego Ciała wprowadziła diecezja krakowska. Mówią o tym statuty synodalne biskupa Nankera z 1320 r. W 1347 r. w Krakowie zbudowano też piękny kościół pw. Bożego Ciała. Na początku XV wieku święto to obchodzone było już prawie we wszystkich diecezjach.
Początkowo w Boże Ciało nie było procesji. Pierwsze wzmianki o jej istnieniu w Kolonii pochodzą z 1279 r. Wkrótce zwyczaj ten przyjęły inne kraje Europy Zachodniej. W Polsce zwyczaj procesji w Boże Ciało przyjął się w XV wieku. W ciągu minionych wieków procesje te były zawsze bardzo uroczyste. Uczestniczyło w nich całe społeczeństwo, i to nie tylko w sam dzień Bożego Ciała, ale przez całą oktawę, czyli przez osiem dni.
Za autora tekstów Oficium i Mszy oraz hymnów na tę uroczystość uważa się największego teologa średniowiecza - św. Tomasza z Akwinu. Teksty te należą do modlitewnych arcydzieł wielbiących Chrystusa obecnego w Najświętszym Sakramencie.
Jaki jest cel procesji Bożego Ciała do czterech ołtarzy wzniesionych na trasie? W art. 77 czytamy: "W procesjach, w czasie których celebrans niesie Najświętszą Eucharystię poza kościół wśród uroczystych obrzędów i śpiewów, lud chrześcijański składa publiczne świadectwo swej wiary i pobożności wobec Najświętszego Sakramentu".
Podniosła i uroczysta jest ta procesja Bożego Ciała. W czerwcowym słońcu powiewają chorągwie. Niewiasty ubrane w ludowe stroje niosą feretrony. Dzieci pierwszokomunijne sypią kwiatki. Grają orkiestry i śpiewają chóry. Za Chrystusem Eucharystycznym, niesionym w złocistej monstrancji pod baldachimem, podąża rzesza wiernych. Rozlega się niesiony wiatrem śpiew:
Zróbcie Mu miejsce, Pan idzie z nieba,
Pod przymiotami ukryty chleba.
Zagrody nasze widzieć przychodzi
I jak się Jego dzieciom powodzi.
W nowym kalendarzu liturgicznym święto Bożego Ciała otrzymało nową nazwę: uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa. W nazwie tej została ukazana w sposób integralny prawda, że w Przenajświętszej Eucharystii jest obecny Chrystus z Ciałem i Krwią swoją. Uroczystość Ciała i Krwi Chrystusa ma przypomnieć nam, że najcenniejszą monstrancją dla Chrystusa jest człowiek. Najpiękniejszą zaś procesją jest jego podejście do ołtarza i przyjęcie Chrystusa w Komunii Świętej.

Pomóż w rozwoju naszego portalu

Wspieram

2003-12-31 00:00

Ocena: +2 0

Reklama

Wybrane dla Ciebie

Sosnowiec: bp Ważny skierował do diecezjan swój „list programowy”

2024-06-16 10:03

[ TEMATY ]

bp Artur Ważny

Episkopat News

- Nasza diecezjalna wspólnota nie jest wysokim drzewem. Jest drzewem, które trwa mimo licznych wichur i huraganów. Jest drzewem mocno doświadczonym, ale także drzewem, które się nie złamało, które walczy z przeciwnościami - napisał do diecezjan bp Artur Ważny. Z okazji swojego ingresu skierował do wiernych list pasterski o charakterze programowym. Pismo odczytywane jest we wszystkich kościołach i kaplicach diecezji sosnowieckiej w niedzielę 16 czerwca 2024 r.

Zapowiada w nim tworzenie relacji i wspólne wędrowanie razem z wiernymi. Podstawą tych działań ma być Boża obietnica bycia jak cedr, znane biblijne drzewo.

CZYTAJ DALEJ

Brat Albert – artysta wrażliwy

Niedziela sosnowiecka 38/2020, str. VI

[ TEMATY ]

św. Brat Albert

Brat Albert

Archiwum

Św. Brat Albert, mal. Leon Wyczółkowski

Św. Brat Albert, mal. Leon Wyczółkowski

Kongregacja ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów przyjęła prośbę z Polski, by ogłosić św. Brata Alberta patronem pracowników pomocy społecznej. Ale Patron naszej diecezji to nie tylko człowiek miłości Boga i bliźniego, lecz także utalentowany artysta.

Trudno przypuszczać, żeby sztuka ze swej istoty była jakimś osobnym światem, udziałem niektórych. Jeżeli więc sztuka wydaje się być czymś oderwanym od życia, wina to barbarzyństwa ludzi, fałszywych teorii, nie zaś samej sztuki” – tak pisał o jedności sztuki i życia Adam Chmielowski. Paradoks połączenia w jedno dwóch jakże różnych światów – sztuki i życia, kultu materii i świątyni ducha, świata salonów i mroków ogrzewalni, zwykłej codzienności i wyżyn świętości – to przestrzeń działania artysty wrażliwego, jakim jest Adam Chmielowski, późniejszy św. Brat Albert.

CZYTAJ DALEJ

Debata na Wilanowie

2024-06-17 20:34

[ TEMATY ]

Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego

Jarosław Sellin

Łukasz Krzysztofka/Niedziela

Jutro - 18 czerwca - w Muzeum Jana Pawła II i Prymasa Wyszyńskiego odbędzie się debata poświęcona wydanej przez Wydawnictwo Naukowe UKSW książce Jarosława Sellina „Żydzi i judaizm w doświadczeniu Karola Wojtyły 1920-1978”.

Jan Paweł II był papieżem, który dla dialogu Kościoła katolickiego z Żydami i judaizmem uczynił więcej niż jego poprzednicy. Źródła tych starań należy szukać w doświadczeniach osobistych Karola Wojtyły, który przez osiemnaście lat żył obok Żydów w rodzinnych Wadowicach, a z jednym z nich Jerzym Klugerem przyjaźnił się do końca życia. Podczas II wojny światowej był świadkiem Zagłady, a jako biskup i kardynał utrzymywał, jako jedyny hierarcha w Polsce, osobiste kontakty z krakowskim środowiskiem żydowskim i bronił ocalałych Żydów, których władze komunistyczne chciały wydalić z Krakowa po wojnie 6-dniowej. Książka dr. Jarosława Sellina jest pierwszą w Polsce bogato udokumentowaną publikacją, która prezentuje wątki żydowskie w doświadczeniu Karola Wojtyły. Autor omawia motywy starotestamentalne w twórczości poetyckiej młodego Wojtyły, a także działalność instytucji, z którymi był związany, a które podczas II wojny światowej pomagały Żydom.

CZYTAJ DALEJ

Reklama

Najczęściej czytane

W związku z tym, iż od dnia 25 maja 2018 roku obowiązuje Rozporządzenie Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia Dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) uprzejmie Państwa informujemy, iż nasza organizacja, mając szczególnie na względzie bezpieczeństwo danych osobowych, które przetwarza, wdrożyła System Zarządzania Bezpieczeństwem Informacji w rozumieniu odpowiednich polityk ochrony danych (zgodnie z art. 24 ust. 2 przedmiotowego rozporządzenia ogólnego). W celu dochowania należytej staranności w kontekście ochrony danych osobowych, Zarząd Instytutu NIEDZIELA wyznaczył w organizacji Inspektora Ochrony Danych.
Więcej o polityce prywatności czytaj TUTAJ.

Akceptuję